Συμπληρώνοντας ένα χρόνο από την ημέρα έναρξης αυτής της ιστοσελίδας, αποφάσισα να προχωρήσω σε μια ουσιώδη αλλαγή που θα εμπλουτίσει το περιεχόμενο του site με περισσότερες θεματικές, ενώ θα αυξήσει μαζί το επίπεδο αλληλοεπίδρασης με τους εκατοντάδες φίλους που με τιμάνε με την επίσκεψη τους κάθε μήνα.
Έτσι ενσωμάτωσα στις λειτουργίες του ιστότοπου την νέα version του προσωπικού μου ημερολογίου, στο οποίο εκτός από τα σχόλια μου πάνω σε θέματα αποκρυφισμού, θα δημοσιεύω καθημερινά σχεδόν, ειδήσεις από όλο τον κόσμο και προβληματισμούς που αφορούν το παράξενο και το μυστήριο γενικότερα.
Μπορεί ο τίτλος του ημερολογίου (Αποφένεια) να μοιάζει παράδοξος, είναι όμως εμπνευσμένος από το νέο βιβλίο του πατέρα της Χαοτικής Μαγείας, Peter Carroll, The Apophenion: a chaos magick paradigm (2008) που περιγράφει την προσπάθεια του σύγχρονου ανθρώπου να βρει νόημα μέσα σ’ ένα σύμπαν υψηλών παραδοξοτήτων.
Συνδεθείτε λοιπόν με την νέα βελτιωμένη μορφή του blog μου, απλά πατώντας εδώ.

9 Σεπτεμβρίου: Έχουν περάσει ακριβώς 9 ημέρες από την στιγμή που ξεκίνησα τις πειραματικές εργασίες πάνω στο Ρεύμα του Νεκρονομικόν, και ενώ έχω δει άμεσα και ενθαρρυντικά αποτελέσματα, έχω ταυτόχρονα πρόβλημα (κάτι που δεν είχα προβλέψει πως θα συμβεί) στην καθημερινή τήρηση της άσκησης, λόγου πραγματικά υψηλού φόρτου εργασίας! Βλέπετε, έχω αναλάβει για την περίοδο 2009-2010 την δημιουργία 3 βιβλίων (το προσωπικό μου αλλά και δυο συλλογικά με θέματα εσωτερικά όπως και παραδοξολογικά), την επιμέλεια σε δυο ακόμη (ένα αφιερωμένο στην Μαγεία του Χάους και ένα που αφορά την Wicca), μια ειδική έκδοση, και φυσικά τα 11 τεύχη του μυστηρίου! Η ποσότητα της δουλειάς δεν είναι τόσο μεγάλη, μονάχα που επειδή έχω την απαίτηση για υψηλή ποιότητα στα έργα μου, ο χρόνος δημιουργίας διπλασιάζεται. Όπως και να έχει… αυτά είναι μικρά εμπόδια μπροστά στο μεγάλο όφελος της αναζήτησης.
Χθες στο λεωφορεία άκουσα την κουβέντα μιας μικρής κοπέλας που εξηγούσε στην αδερφή της πως «όχι, ο θεός Σεθ είναι ψέμα, μόνο ένας θεός υπάρχει, ο Χριστός και ο θεούλης!» Ήθελα να της απαντήσω «Ο Σεθ υπάρχει και κατοικεί στις ερημικές γωνιές της ψυχής μας (το αληθινό βασίλειο των θεών)», αλλά μάλλον θα προκαλούσα σύγχυση στο μυαλό της
Περνώντας στο Facebook τώρα, θα ήθελα να μεταφέρω εδώ ένα αξιόλογο διάλογο που είχαμε αναπτύξει με την φίλη και συνεργάτιδα Sasha Chaitow:
Γ.Ι. «Νομίζω πως από τα πιο αξιόλογα σημεία του αφιερώματος (στο Άβατον τ. 94) είναι μια φράση του Ντέμη Κυριάκου: «Το κατά πόσο μια διαδικασία είναι εσωτερική ή εξωτερική έχει να κάνει με την κατεύθυνση της ψυχικής ενέργειας και όχι με την εκάστοτε θεματολογία».
Αναλογιστείτε την θέση του σύγχρονου αστού που βιώνει μια πλήρη εικονική ερμηνεία του κόσμου, όταν καθημερινά μαθαίνει να διαβάζει την «πραγματικότητα» μέσα από τις οθόνες των υπολογιστών και της τηλεόρασης.
Ένα σημαντικό κομμάτι του σύγχρονου πολιτισμού εργάζεται ώστε να προσφέρει την γνώση έτοιμη μέσα από τα μάτια των άλλων, όταν στην πραγματικότητα προσφέρει απλά πληροφορία.
Μπορεί λοιπόν να έχουμε φτάσει να μιλάμε για συμμετοχική επιστήμη (βλέπε Κβαντική μηχανική) προτιμούμε όμως οι ίδιοι να απέχουμε από την πραγματικότητα των άλλων. Όταν ο κοινωνικός προγραμματισμός σου μαθαίνει την αποξένωση, πως γίνεται να μην αποξενώνεσαι και από εσένα τον ίδιο;
Κατά συνέπεια, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για υπενθύμιση της σημαντικότητας του Είναι. Νέες σχολές με καινούργιες λέξεις ερμηνείας είναι απαραίτητες διότι, μπορεί η ουσία των πραγμάτων να είναι διαχρονική, οι τρόποι επικοινωνίας όμως αλλάζουν».
S.C: «Γιώργο δεν είμαι σίγουρη αν συμφωνώ μαζί σου, αλλά ενδέχεται να έχω παρερμηνεύσει τα γραφόμενά σου. Λέγοντας ότι: "Νέες σχολές με καινούργιες λέξεις ερμηνείας είναι απαραίτητες διότι, μπορεί η ουσία των πραγμάτων να είναι διαχρονική, οι τρόποι επικοινωνίας όμως αλλάζουν." εννοείς ότι θα έπρεπε νέες σχολές να "μεταφράσουν" τις έστω, διαχρονικές έννοιες και διδασκαλίες στην γλώσσα της τεχνολογίας και να προσαρμόσουν τον τρόπο παρουσίασής τους στον σύγχρονο τρόπο ζωής; Γιατί αν ναι τότε διαφωνώ καθέτως κιόλας, αλλά λύσε μου την απορία μήπως το πήρα στραβά!!!»
Γ.Ι: «Μάλλον θα διαφωνήσουμε τότε, γιατί ναι, πιστεύω πως κάποια πράγματα θα πρέπει να γραφτούν ξανά ή να ειδωθούν με νέο τρόπο για να απαντούν στα πρωτόγνωρα ερωτήματα που θίγουν καταστάσεις της εποχής μας. Μα μην με παρεξηγείς, δεν αναφέρομαι σε έναν ακατάπαυστο λαϊκισμό, απλά υπάρχουν δοξασίες, πρακτικές και θεωρήσεις που σήμερα πλέον χρειάζονται μια αναδιάρθρωση. Η επιστήμη μας για παράδειγμα προσφέρει νέα εργαλεία και θα συνεχίσει να το κάνει ώστε μια μέρα να μπορούμε να εισάγουμε νέες τεχνικές εσωτερικής αναζήτησης – ναι, είμαι οπαδός του transhumanism και του cyberμυστικισμού.
Δες το όμως και έτσι: καθώς η ανθρώπινη ψυχολογία αλλάζει με τους αιώνες, εύλογο είναι να αλλάζουν και οι μέθοδοι ανάλυσης και αυτοπραγμάτωσης του εαυτού. Για παράδειγμα, ένα βασικό στοιχείο του ανθρώπου είναι η Γιουγκική persona. Ασφαλώς κάποτε το στοιχείο αυτό δεν υπήρχε στις κοινωνίες μας και ως εκ τούτου η εσωτερική φιλοσοφία της εποχής (δεν μπορώ να ξέρω σε ποια εποχή ήταν αυτό, ίσως στην Βαβυλώνα των παλιών, στην Λεμούρια του μεγάλου Ωκεανού ή ακόμη παλαιότερα στην «Εδέμ») είχε διαφορετικά μονοπάτια σκέψης.
Αντίστοιχα, μπορεί μια μέρα να εξαλειφθεί ή να προστεθούν στον ψυχικό μας οργανισμό νέα δομικά στοιχεία (ή να σχηματιστούν καινούργια αρχέτυπα) τροποποιώντας εν ολίγοις και κάθε σημερινή έννοια εσωτερισμού!
Εκτός βέβαια αν και θεωρήσουμε πως ο άνθρωπος εμφανίστηκε στην πλάση με τον τρόπο που τον ξέρουμε σήμερα. Τότε ασφαλώς, δεν υπάρχει χώρος για οποιοδήποτε σενάριο εξέλιξης σε μια τέτοια κοσμολογία…»
S.C.: «OK, τώρα κατάλαβα τι εννοείς. Καταλαβαίνω και τη λογική σου όσον αφορά την εξελικτική πορεία του ανθρώπου, αλλά αυτό που θα πω είναι ότι όσα και να είναι τα μονοπάτια, το βουνό πάλι είναι ένα, και αυτό που μοιάζεις να περιγράφεις είναι ακόμη ένα μονοπάτι, όχι ένα καινούριο βουνό. Αυτό που με προβληματίζει στο μονοπάτι αυτό είναι ότι διαμορφώνεται και ορίζεται από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά και το περίβλημα - στο βαθμό που αυτό γίνεται το ζητούμενο αντικείμενο - και όχι η κορυφή του βουνού - και αυτό μοιάζει αδιέξοδο. Η τεχνολογία δεν είναι παρά τεχνητή επέκταση του ανθρώπινου νευρικού συστήματος, και ως αυτού, παραμένει servomechanism που υπάρχει για να υπηρετεί τον άνθρωπο. Το πρόβλημα που εντοπίζω με αυτό που λες:
"μπορεί μια μέρα να εξαλειφθεί ή να προστεθούν στον ψυχικό μας οργανισμό νέα δομικά στοιχεία (ή να σχηματιστούν καινούργια αρχέτυπα) τροποποιώντας εν ολίγοις και κάθε σημερινή έννοια εσωτερισμού"
είναι ότι τα αρχέτυπα δεν φτιάχτηκαν από εμάς - αποτελούν τον μακροκοσμικό "πυρήνα" του είναι μας. Αν πάρεις τον Adam Kadmon και βάλεις στη θέση του ένα Borg, απλά έχεις "ντύσει" το ίδιο αρχέτυπο με τη "μόδα" της εποχής (όπως η Ίσιδα έγινε Παναγία κλπ). Τα αρχέτυπα που εμείς αναγνωρίζουμε διέπουν και το ζωικό βασίλειο (και θα μπορούσαμε να πούμε, μέχρι και το φυτικό και το ορυκτό κατά μια συμβολική έννοια), οπότε το επιχείρημα περί εξέλιξης δεν είμαι σίγουρη αν πιάνεται.
Οί μέθοδοι ανάλυσης και τα ονόματα που δίνουμε στα πράγματα αλλάζουν, αυτό δεν σημαίνει ότι αλλάζουν και στην ουσία τους, και ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι το πως αντιλαμβανόμαστε κάτι του προσδίδει και άλλη υπόσταση - άρα υπάρχει - αυτό δεν σημαίνει πως αποκτά και αρχετυπική ιδιότητα.
Περί transhumanism δυστυχώς θα πω ότι είμαι με τον Fukuyama αλλά και ότι με αυτό σαν επιθυμητό αποτέλεσμα εστιάζεις ακόμη στην ύλη -οπότε από εσωτερικής άποψης αστοχεί τελείως, κατ' εμέ πάντα. Άλλο η πνευματική και νοητική εξέλιξη του ανθρώπου που ασκητές, γκουρού, ακόμη και επιστημονικά πειράματα έχουν αποδείξει ότι έχει δυνατότητα επιρροής και ανέλιξης της ύλης, και άλλο το ακριβώς αντίστροφο.
Εδώ δεν έχουμε μάθει ακόμη να είμαστε άνθρωποι, ούτε και να κουμαντάρουμε (για να το πω Κερκυραϊκά!) την ανθρώπινη φύση και την εσωτερική μάχη που την ορίζει, σίγουρα είμαστε τόσο έτοιμοι να την ξεπεράσουμε;;!!
Και αν εξελισσόμενοι εξακολουθήσουμε να χρειαζόμαστε θρησκείες και μεγεθύνουμε την απόσταση μεταξύ υλικού-νοητικού-πνευματικού πεδίου, τότε μόνο εξέλιξη δεν είναι ,αλλά παρωδία εξέλιξης αφού το βασικό πρόβλημα δεν θα το έχουμε λύσει, απλά θα το έχουμε συγκαλύψει - όπως όταν παίρνουμε μια ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο αλλά δεν αντιμετωπίζουμε την αιτία του πονοκεφάλου. Άρα δεν είναι εξέλιξη αλλά μετάλλαξη.
Γ.Ι.: «Όμορφα και σωστά μιλάς Sasha, και δεν μπορώ να διαφωνήσω εδώ, απλά ίσως όλα αυτά που θεωρούμε δεδομένα (εσωτερικά και εξωτερικά) να ισχύουν έτσι στην εδώ γωνιά του σύμπαντος. Δεν θα μου φαινόταν παράξενο αν ο άνθρωπος αναπτυσσόταν σε κάποιο άλλο πλανήτη με (ξέρω εγώ με τρεις δορυφόρους και δυο ήλιους) το σύστημα των κοινωνικών σχέσεων αλλά και το δίπολο άντρας-γυναίκα (για παράδειγμα) να ήταν εντελώς διαφορετικό! Μιλάω όμως με υποθέσεις, όχι με στοιχεία.
Όσον αφορά τα αρχέτυπα, εννοείς πως η πηγή τους είναι εξώ-κοσμη; Η τοποθέτηση από ένα θεό ίσως στην ανθρώπινη μνημονική δυναμική, ή κάτι άλλο; Προσωπικά πιστεύω πως είναι ασυνείδητα «προγράμματα» που οικοδομήθηκαν σταδιακά και θεμελιώθηκαν ως έχει όταν η ψυχολογία μας «έσπασε» διαμορφώνοντας την συνείδηση, σαν ένα παγόβουνο δηλαδή που αποκόπηκε από την ήπειρο του ατελείωτου χιονιά… αλλά μάλλον αυτή η κουβέντα θα έπρεπε να την κάνουμε από κοντά, τι λες;»
S.C.: «Γιώργο - εδώ συμφωνώ περισσότερο αν μιλάμε για άλλες διαστάσεις . Δεν εννοώ ότι η πηγή των αρχέτυπών είναι εξώκοσμη με την έννοια "ήρθε ένας εξωγήινος Θεός και τα φύτεψε", αλλά ότι όπως εξελίχθηκε γεωμετρικά η υλική ύπαρξη στη δική μας διάσταση, εξελίχθηκε επάνω σε πολύ συγκεκριμένο πλέγμα που γνωρίζουμε εμείς ως τρισδιάστατη υπόσταση. Τα αρχέτυπα και κατ' επέκταση εμείς είμαστε εκφάνσεις, ή καλύτερα εκπορεύσεις αυτής. Με τη λογική αυτή μπορώ να δεχτώ ότι είναι δυνατόν να είναι διαφορετική ή κατάσταση σε μια άλλη διάσταση βασισμένη σε μια άλλη γεωμετρία. Εκεί που νομίζω εντοπίζω τη διαφορά μας είναι ότι εσύ θεωρείς ότι αυτό χτίστηκε από μέσα (μικρόκοσμος) προς τα έξω (μακρόκοσμος) ενώ εγώ το αντίστροφο.
Αλλά πράγματι είμαστε εκτός θέματος και πράγματι θα ήταν καλύτερη αυτή η κουβέντα πάνω από μια παγωμένη μπύρα - επιφυλάσσομαι για τον Νοέμβριο!!»

6 Σεπτεμβρίου: Είναι αρκετός καιρός τώρα που έχοντας επιστρέψει από τις διακοπές δεν έχω βρει τον χρόνο για να πραγματοποιήσω μια σωστή ενημέρωση της ιστοσελίδας. Αυτό έγκειται στο γεγονός πως έχω πέσει κυριολεκτικά με τα μούτρα στην δουλειά για την δημιουργία ενός εξαιρετικά σημαντικού συλλογικού βιβλίου που θα κοσμεί τις προθήκες των βιβλιοπωλείων της χώρας στις αρχές Δεκεμβρίου.
Η αλήθεια είναι πως ο εκδοτικός προγραμματισμός της νέας χρονιάς περιλαμβάνει πολλά νέα και μοναδικά βιβλία στα οποία εμπλέκομαι άμεσα ή έμμεσα, γεγονός που σημαίνει πως ο χρόνος εργασίας μου έχει αυξηθεί σημαντικά.
Η δεύτερη αιτία της «απουσίας» είναι η ίδια η φύση του ημερολογίου η οποία με δεσμεύει σε μια μόνο θεματική. Κατέληξα λοιπόν πως πρέπει να αλλάξω το στήσιμο του ημερολογίου κάνοντας το ξεχωριστό blog στο οποίο θα μπορείτε να αφήνετε κανονικά τα σχόλια σας, και εγώ να αναφέρομαι και σε άλλα θέματα πέραν των ζητημάτων του αποκρυφισμού. Πολύ σύντομα λοιπόν, θα ετοιμαστεί το νέο blog το οποίο θα είναι συνδεδεμένο με το υπάρχων, για μεγαλύτερη δική σας ευκολία.
Μερικές ειδήσεις/εξελίξεις τώρα: Όπως ίσως θυμάστε σε παλαιότερο post (21 Μαίου), είχα ασχοληθεί με το παράξενο φαινόμενο των ανεξήγητων ήχων. Στο link αυτό θα βρείτε ακόμη ένα σχετικό περιστατικό στο Taos του Νέου Μεξικού στην Αμερική (εδώ για τον ήχο). Προσέξτε τις ερμηνείες που δίνουν οι κάτοικοι… αναμφίβολα παραπέμπουν σε λογική των X-Files καλύπτοντας το θέμα με μια ατμόσφαιρα αστικού θρύλου.
Στο εν λόγω site τώρα, θα βρείτε μια πρόσφατη συνέντευξη του Donald Tyson σχετικά με την εμπλοκή του στο ρεύμα του Νεκρονομικόν. Ο Tyson για ακόμη μια φορά απαντά με κάθε ειλικρίνεια. Εντύπωση όμως μου κάνει η δήλωση του πως θα γράψει ακόμη δυο βιβλία πάνω στο θέμα. Η είδηση αυτή αποτελεί έκπληξη, διότι σε παλαιότερη δική μας συνομιλία, μου είχε δηλώσει πως ήθελε να βγει από το σύμπαν της Μυθολογίας Κθούλου… προφανώς οι εκδότες έχουν διαφορετική επιθυμία αφού και τα τρία βιβλία του πουλάνε καλά!
Τέλος, ένα σπουδαίο βιβλίο είναι να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ouroboros Press. Πρόκειται για το Cantus Circaeus του Giordano Bruno. Γραμμένο το 1582 από αυτή την μάλλον ξεχασμένη σήμερα ιδιοφυΐα, το βιβλίο μεταφράζεται για πρώτη φορά στα αγγλικά και περιέχει σε μορφή διαλόγου τις βασικές ερμητικές αντιστοιχίες τις οποίες χειρίζονται οι μάγοι, σε συνδυασμό όμως με την Τέχνη της Μνήμης. Η λεπτομέρεια αυτή είναι σημαντική ακόμη και για τους σύγχρονους ασκητές της Καμπάλα οι οποίοι καλούνται να απομνημονεύουν τεράστιες ποσότητες πληροφοριών.
Και ένα σχόλιο προϊόν ελεύθερου συνειρμού: Άραγε, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τον Bruno σαν πατέρα-προστάτη των Mentats της κοσμολογίας του Dune; Είναι πραγματικά κρίμα που δεν έχει βγει ακόμη μια μελέτη πάνω στις αποκρυφιστικές/φιλοσοφικές προέκτασης του μνημειώδες έργου του Frank Herbert. Κάτι ανάλογο όμως, ετοιμάζετε να δημοσιευτεί στο εξής blog, αν και θα αφορά την καμπαλιστική ανάλυση του Babylon 5, μια εξίσου βαθυστόχαστη και πολυεπίπεδη τηλεοπτική σειρά…

26 Αυγούστου: Παρέλαβα χθες με ενθουσιασμό την καινούργια εκδοτική εργασία του J. H. Peterson με τίτλο Arbatel. Πρόκειται για την προσεγμένη παρουσίαση ενός σπάνιου αλλά σημαντικού μαγικού έργου του 16ου αιώνα, που αφορά την εργασία με τις Αγγελικές δυνάμεις. Μάλιστα, στο εν λόγο γριμόριο υφίσταται μια ιδιαιτερότητα αφού ο ανώνυμος συγγραφέας του (Jacques Gohory;) παροτρύνει τον αναγνώστη να ακολουθεί μια θετική ζωή γεμάτη αγάπη και σύνεση.
Το αναφέρω αυτό διότι στο μυαλό των περισσοτέρων κυριαρχεί το λαϊκό στερεότυπο που θέλει κάθε μαγικό βιβλίο, γέννημα μιας σατανικής ευφυΐας! Ανάλογες βεβιασμένες παρερμηνείες κυριαρχούν σε ολόκληρο το μαγικό σύμπαν.
Για παράδειγμα, πολλοί πιστεύουν πως το Νεκρονομικόν είναι ένα βιβλίο νεκρομαντείας ή ένα συνταγολόγιο για επικλήσεις στους εξωγήινους δαίμονες της διαστημικής αβύσσου! Όλα αυτά είναι αστήριχτες και επιδερμικές ανοησίες τις οποίες θα προσπαθήσω να απαντήσω με το νέο μου βιβλίο όπου η θεολογία των Μεγάλων Παλαιών θα σκιαγραφηθεί ως ένα αυτογνωσιακό μονοπάτι.
Εύλογα θα αναρωτιέστε εδώ πως μπορεί η via negativa του πρακτικού Λαβκραφτισμού να μπορεί να εξελίξει το ανθρώπινο Είναι. Κι όμως!
Το πέρασμα στα Τούνελ του Σεθ οδηγούν τον μάγο στο γοτθικό δάσος όπου βασιλεύουν πλάσματα, ξένα για το συνειδητό μας νου. Όμως η ασφάλεια που γεννάει ο καθημερινός μας κόσμος είναι απλά μια συμβατική ψευδαίσθηση, μια πλασματική πραγματικότητα. Γι’ αυτό και ο μάγος που ακολουθεί το Ρεύμα του Νεκρονομικόν αποδέχεται τα εξόριστα όντα που θα συναντήσει εκεί. Τα αποδέχεται και χορεύει μαζί του σ’ ένα είδος μεταμορφωτικού νυχτερινού Σάμπατ.
Στο σημείο αυτό νομίζω πως ταιριάζουν τα λόγια του Henri Angel που μιλώντας για τον αόρατο μυστικισμό της γερμανικής λογοτεχνίας του δευτέρου μισού του 18ου αιώνα, γράφει πως η «νύχτα είναι η ουσιαστική στιγμή της ύπαρξης, είναι η στιγμή που σκίζεται το πέπλο των φαινομένων και που μπορούμε επίσης να συμμετάσχουμε στο μυστικό του σύμπαντος. Η νύχτα είναι το βύθισμα μέσα σε μια ενότητα όπου ο άνθρωπος βγαίνοντας από την ανθρώπινη υπόστασή του, καταργεί την διαφορά ανάμεσα στο "εγώ και στο "μη εγώ" και διαλύεται εκστατικά μέσα στο σύμπαν, μπαίνοντας έτσι σε ένα είδος υπερπραγματικότητας. Η Νύχτα είναι η μητέρα του σύμπαντος, που μέσα στην αγκαλιά της βυθίζεται το ον, ώσπου να χάσει την αίσθηση του "εγώ" του και να γίνει ένα με τον κόσμο».
Στο σύγχρονο τάγμα του Κόκκινου Δράκου, η ίδια αυτή εργασία εκφράζεται εξαίρετα μέσα από το σύμβολο του Νυχτερινού Κλειδιού (Clavicula Nox)… και αυτό είναι το μεταφυσικό μυστικό του Νεκρονομικόν!

22 Αυγούστου: Η περίοδος παρουσίας μας στο όμορφο νησί της Λέσβου ολοκληρώθηκε. Πρόκειται ίσως για μια από τις πιο παράξενες διακοπές που έχω κάνει καθότι ένα σημαντικό κομμάτι του χρόνου μου ήταν αφιερωμένο στην μελέτη για το Νεκρονομικόν! Κάπως έτσι, ασχολήθηκα με το πρόβλημα του αστρικού διπλού στο σύστημα της Μέρκαβα, με τις αδυναμίες στην θεωρία για το Ασσυριακό Δέντρο της Ζωής και τις πιθανές του αναλογίες με το Καμπαλιστικό Δέντρο, και με μια σειρά ακόμη βιβλίων που καταπιάνονται με την θεωρία του Αόρατου Πολέμου από τον Αρχαίο Εχθρό (δαιμονοποιημένα UFOs + Μυθολογία Κθούλου + Καστανέντα + Αποκρυφιστικά Stargates = μια κοσμικών διαστάσεων παράμετρος του Φαινομένου των Σκιών).
Ας επιστρέψω για λίγο στο νησί όμως: η Λέσβος διακρίνεται για τα δεκάδες παλιά εκκλησάκια και τους ναούς της που είναι φορτωμένα από περίεργες και θαυματουργές (;) εικόνες. Η μεγαλύτερη θλίψη μου ήρθε όταν στο γνωστό εκκλησάκι στη Σκάλα Συκαμιάς όπου φυλάσσετε η περίφημη λαϊκότροπη εικόνα της Παναγιάς Γοργόνας, η εικόνα κλάπηκε από αγνώστους ακριβώς δυο βδομάδες πριν την επίσκεψη μας! Η μορφή της στολίζει το εξώφυλλο από το ομότιτλο μυθιστόρημα του μεγάλου λογοτέχνη μας Στρατή Μυριβήλη, ενώ γνωρίζω τουλάχιστον μια ακόμη εικόνα με το ίδιο θέμα – βρίσκεται ξανά στο ίδιο νησί, στο Μοναστήρι στο Περιβόλι Λέσβου, φτιαγμένη τον 16ο αιώνα. Και οι δυο αποτελούν άρτια πειστήρια πως στην συνείδηση του απλού Έλληνα, οι φιγούρες της Νέας Θρησκείας οφείλουν να μετατρέπονται σε σύμβολα μέσω παράδοξων προσμίξεων με παγανιστικές εικονογραφίες δύναμης.
Ένας διαφορετικός ναός τώρα που κέρδισε την προσοχή μου, ήταν αναμφίβολα το μικρό εκκλησάκι των Αγίων Ακίνδυνων δίπλα ακριβώς στον μεγαλοπρεπή Άγιο Θεράποντα στο κέντρο της Μυτιλήνης.
Πρόκειται ασφαλώς για σύγχρονη κατασκευή το εσωτερικό του οποίου όμως θα μπορούσε κάλλιστα να έχει οικοδομηθεί από έναν γνώστη των εσωτερικών μαγικών τεχνών καθότι οι διαστάσεις του χώρου και κυρίως, οι 4 αρχάγγελοι που βρίσκονται ζωγραφισμένοι στις 4 γωνίες, κάνουν το μέρος ιδανικό για γριμοριακές επικλητικές τελετές!
Τέλος μου έκανε θερμή εντύπωση τα τουριστομάγαζα που ξεφύτρωναν έξω από τα μοναστήρια (ήταν ένα θέαμα που είχα καιρώ να δω και μάλλον ευτυχώς είχα λησμονήσει), όπως και τα εμπορικά περίπτερα με τα εγκεκριμένα από την μητρόπολη αγαθά (!) που μπορούσαν να πωληθούν στους επισκέπτες. Είναι πραγματικά τόσο υποκριτικό αυτοί που κατηγορούν τους παραδοσιακούς μάγους και τις τεχνικές τους, να πουλάνε πλαστικά μπουκαλάκια με διαβασμένο νερό, βαμβάκια ποτισμένα σε αγίασμα, και δεκάδες άλλα μικροαντικείμενα που θυμίζουν κάθε άλλο occult shop!
Ίσως κάποιος θα πρέπει να τους θυμίσει το χωρίο 21: 12-13 από τον Ματθαίο…

02 Αυγούστου: Μια νέα ιατρική έρευνα, έδειξε πως κατά την διάρκεια ενός διαυγές ονείρου (lucid dreaming), η μετρίσιμη ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου είναι σχεδόν ίδια με αυτή που παρατηρείτε στις περιπτώσεις σχιζοφρένειας! Η νέα αυτή ανακάλυψη είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, κυρίως αν ειδωθεί μέσα από την σκοπιά του mythos: Ανατρέξτε στο πρώτο κεφάλαιο από το Κάλεσμα του Κθούλου (1926), και θυμηθείτε τις αναφορές για τα τρομαχτικά όνειρα που έβλεπαν οι καλλιτέχνες και τους οδηγούσαν στην τρέλα.
Η ευαίσθητη ψυχολογία ενός καλλιτέχνη, ενός ανθρώπου δηλαδή που έχει μάθει να χαλαρώνει τα φίλτρα του υποσυνειδήτου και να αφουγκράζεται τα εσωτερικά του μηνύματα, μπορεί πιο εύκολα να συντονιστεί με ρεύματα σκέψης που τα ανώτερα στρώματα της κοινωνικής μας συνείδησης (ή αλλιώς της persona) δεν αντιλαμβάνονται.
Προσέξτε το έργο του Κρόουλυ, του Spare ή του Chumbley, όλοι τους εκφράζουν με τις πινελιές τους ένα παράδοξο πρωτογονισμό που συχνά τρομοκρατεί όσο και ενθουσιάζει. Παρόμοια, τα τερατόματα της Μυθολογία Κθούλου δεν είναι αυθύπαρκτες δυσαρμονίες, απλά αντιτίθενται στους επίκτητους κανόνες αισθητικής μας. Θυμηθείτε τις παράξενες καλλωπιστικές τεχνικές της φυλής των Kayan, ή άλλες ακραίες μορφές ωραιοποιήσεις του ανθρώπινου σώματος, όπως για παράδειγμα τα καλύμματα πέους που φοράνε διάφορες φυλές, ή οι υπερμεγέθη τρύπες στα χείλη κ.ο.κ. Οι πρακτικές και οι όψεις αυτές δεν είναι κοσμικά λάθη ή κοινωνικά μιάσματα, απλά διαφέρουν από αυτό που ορίζει η εκάστοτε εποχή ως ιδανικό.
Παρόμοια, τα όνειρα της εποχής μας διαφέρουν από εκείνα των περασμένων καιρών. Ανατρέξτε στα πέντε βιβλία του Αρτεμίδωρου (Ονειροκριτικά), και προσέξτε την διαφορά στην αντιμετώπιση των ονείρων τότε με τώρα. Συγκρίνεται την σεξουαλική ερμηνεία των ονείρων του Φρόιντ που εκδόθηκε κάτι περισσότερο από έναν αιώνα πριν, με τις νεώτερες πραγματείες για τους ονειρικούς μηχανισμούς (An Evolutionary Psychology of Sleep and Dreams, του Patrick McNamara, 2004). Αυτό που οι παλαιοί όριζαν σαν εφιάλτες οι σύγχρονοι ασπάζονται με φροντίδα. Τα δαιμονικά όνειρα των ατελείωτων οργίων του Μεσαίωνα αποτελούν σήμερα ευχάριστες ονειρώξεις.
Στις ημέρες μας είμαστε πιο ανεκτικοί με όλα εκείνα που κάποτε μας σκίαζαν. Αυτός άλλωστε είναι ένας από τους λόγους που η Μυθολογία Κθούλου σημειώνει τόση μεγάλη ανάπτυξη σήμερα!
Το ζητούμενο όμως εδώ δεν περιορίζεται στη σχέση του ονείρου με τον τρόμο και την φρίκη του σχιζοφρενικού συναισθήματος. Όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, τόσο τα διαυγή όνειρα όσο και η σχιζοφρένεια αποτελούν ισχυρές εναλλακτικές νοήσεις, το άτομο δηλαδή βιώνει ως απόλυτη αλήθεια την παραληρηματική του αντίληψη. Τόσο για τον ψυχωτικό, όσο και για τον ονειροναύτη, ο όρος του πραγματικού διαθλάτε όπως ακριβώς το πρίσμα επηρεάζει την ροή των φωτονίων.
Αν ισχύουν λοιπόν τα νεώτερα εργαστηριακά ευρήματα και οι θεωρίες ορισμένων αποκρυφιστών που συσχετίζουν τα διαυγή όνειρα με το συνειδητό πέρασμα σε άλλες καταστάσεις – αλλά και την ψύχωση ως μια αποτυχημένη απόπειρα της ίδιας εργασίας, τότε μπορεί να βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να συλλάβουμε με τα επιστημονικά μας εργαλεία, την συχνότητα από το αληθινό κάλεσμα του κοιμούμενου Φύλακα των Ονείρων…

29 Ιουλίου: Παρέλαβα με περισσή χαρά σήμερα το Panparadox από την Φιλανδία, και εντυπωσιάστηκα από το όμορφο και προσεγμένο δέσιμο, όπως και την εξαίρετη εικονογράφηση. Δυστυχώς όμως, έχοντας διαβάσει ήδη το μισό βιβλίο, απογοητευτικά κάπως από το περιεχόμενο του!
Συνομιλώντας με τους εκδότες, μου σχολίασαν πως η αίσθηση μου αυτή οφείλεται στην διαφορετική πολιτισμική παιδεία που έχω ως έλληνας. Στην πραγματικότητα πρόκειται απλά για ένα έργο νεογοτθικού παγανισμού που φλερτάρει την δυναμική του Azoetia του Andrew D. Chumbley, με τον επιδερμικό αλλά πομπώδες λόγο του Michael Ford στο μόλις πρόσφατο του ψευδοπόνημα Magick of the Ancient Gods.
Η σημαντικότερη διαφωνία μου με το βιβλίο του Vexior πάντως είναι η αντιμετώπιση του Πάνα ως αντιστάθμισμα του φωτός, της τάξης και της καλοσύνης. Ορθά ταυτίζει τον κοσμολογικό του ρόλο ως μια παν-διαστατική κατεύθυνση προς το χάος, ένα είδος μαγικής πυξίδας που κατευθύνει την ψυχή στα πεδία της Μαύρης Φλόγας… όμως –ή τουλάχιστον αυτή είναι η προσωπική μου άποψη– ολόκληρο αυτό το σχήμα θα έπρεπε να είναι έξω από την διπολική αντίληψη φως-σκοτάδι!
Όπως και να έχει, το βιβλίο μου προσφέρει ορισμένες καλές ιδέες για τις αναζητήσεις μου στην θεολογία του Αζαθώθ, ένα από τα πλέον σημαντικά κομμάτια του δεύτερου τόμου του Νεκρονομικόν που ετοιμάζω.
Και μιλώντας για ετοιμασίες, την περασμένη Δευτέρα επέστρεψα από την Αθήνα όπου και παραβρέθηκα σε έναν μαραθώνιο συναντήσεων με ορισμένους ξεχωριστούς ανθρώπους. Στην πρωτεύουσα λοιπόν είχα την χαρά να συναντήσω κάποιους ερευνητές του παράξενου, αλλά κυρίως, πολλούς εκπροσώπους από διάφορες εσωτερικές (μυητικές και μαγικές) σχολές με τους οποίους ανταλλάξαμε απόψεις για την υπάρχουσα κατάσταση του εσωτερισμού στην χώρα μας, αλλά και τα πιθανά μοντέλα εξέλιξης. Παράλληλα, γνώρισα δυο ομάδες νεαρών που ασχολούνται με παραδοσιακά (χαοτικά και αστυμαγικά) συστήματα τελετουργικής μαγείας, οι οποίοι και πειραματίζονται με την μαγική εφαρμογή της Μυθολογίας Κθούλου. Ήδη το τελευταίο καιρό έχω δεχτεί αρκετές επιστολές και στο περιοδικό, γεγονός που σημαίνει πως το ρεύμα σκέψης που εξετάζω στο βιβλίο μου φαίνεται να κινείτε ξανά στην χώρα μας!

18 Ιουλίου: Ένας πυρετός σημειώσεων έχει ξεκινήσει εδώ και κάποιο διάστημα αφού έχοντας τώρα συγκεκριμένο deadline για το δεύτερο τόμο της μελέτης μου πάνω στο Νεκρονομικόν, εργάζομαι εντατικά στο θέμα. Οι πρώτες μέρες λοιπόν με βρήκαν πάνω από τα σπάνια (και ακριβοπληρωμένα) βιβλία του Kenneth Grant, και πιο συγκεκριμένα το Cults of the Shadow, όπου στο τελευταίο κεφάλαιο, παρατήρησα μια περίεργη σημείωση: το 1913, ο Austin Ausman Spare μελετούσε την ιδέα πως υπήρχε ένα είδος κοσμικής ενέργειας (Atmospheric I) που ενεργοποιούσε στον άνθρωπο στοιχεία πρωταρχικού αταβισμού, ενώ το ίδιο γινόταν να επηρεαστεί υποσυνείδητα μέσω των συμβόλων.
Εκείνη την εποχή λοιπόν, ο Spare ονειρευόταν επαναλαμβανόμενα μια περίεργη πολιτεία της οποίας την γεωμετρία δυσκολευόταν να απεικονίσει στο χαρτί. Ο ίδιος τότε θεώρησε πως οι εικόνες αυτές είναι σκιαγραφήσεις μιας μελλοντικής μορφής γεωμετρίας που είναι εντελώς άγνωστη με την υπάρχουσα –ή εκείνης της εποχής τουλάχιστον– αρχιτεκτονική.
Μέχρι εδώ δεν υπάρχει κάτι το παράξενο, μονάχα που το καλοκαίρι του 1926, ο Λάβκραφτ –βασισμένος σε σημειώσεις που είχε ξεκινήσει να κρατά το 1919– έγραψε την περίφημη ιστορία Το Κάλεσμα του Κθούλου στην οποία παρουσιάζεται ένας καλλιτέχνης να ονειρεύεται μια παράξενη πολιτεία απόκοσμης γεωμετρίας, την καταποντισμένη R'lyeh, τον τόπο όπου ο Μέγας Κθούλου (ο φύλακας των ονείρων) κοιμάται και ονειρεύεται!
Κάποιος θα θεωρούσε το γεγονός σύμπτωση, και ίσως έτσι να είναι –θεωρώ αδύνατο ο Χάουαρντ να γνώριζε τα όνειρα του Spare ή τουλάχιστον δεν έχει σωθεί μια τέτοια σημείωση– όμως δεν θα ήταν λάθος επίσης αν υποθέσουμε πως και οι δυο αυτοί άντρες συντονίστηκαν στο ίδιο ρεύμα σκέψης. Ρεύμα που αφορούσε πάντα τον αταβισμό, το χάος, και τα αρχέτυπα στοιχεία δύναμης.
Προσέξτε όμως τώρα και μια ακόμη λεπτομέρεια (ή σύμπτωση αν επιμένετε): το 1928, ο Alberto Savinio –ψευδώνυμο του Andrea Francesco Alberto de Chirico (1891-1952), αδερφός του διάσημου ζωγράφου Giorgio de Chirico– φιλοτέχνησε τον πίνακα L'île des Charmes (Η Νήσος των Θαυμάτων), ένα αλλόκοσμο τόπο παράδοξης γεωμετρίας, βασισμένο στο εξίσου δικό του έργο La Cite des Promesses.
Ασφαλώς το γεγονός θα μπορούσε να μας αφήνει αδιάφορους, απλά προσέξτε την όλο νόημα «σύμπτωση», διότι στο Κάλεσμα του Κθούλου ο Χάουαρντ περιγράφει την R’lyeh σαν ένα αχαρτογράφητο νησί του Ειρηνικού με κυκλώπεια κτίσματα μη ευκλείδειας γεωμετρίας, νησί το οποίο είχε αρχικά αποκαλυφθεί στην άλλη άκρη της Γης, σε ποιητές και καλλιτέχνες που είχαν αρχίσει να ονειρεύονται μια παράξενη, νοτερή κυκλώπεια πόλη!
Συμπτωματικά (πόσες φορές ακόμη θα πρέπει να αναφέρω αυτή την λέξη;) το Κάλεσμα του Κθούλου δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Weird Tales το 1928, την ίδια περίοδο δηλαδή που ο ιταλός καλλιτέχνης μας εμπνεύστηκε τον πίνακα του…
Αλλά και αν ακόμη δεν σας γοητεύει αρκετά το όλο ζήτημα, διαβάστε λίγο και αυτή την περαιτέρω εξήγηση: Η κυβιστική αρχιτεκτονική που κυριαρχεί στο σύνολο των σύγχρονων μεγαλουπόλεων –πόσο δε στην χώρα μας– οι απόλυτες επιφάνειες, γωνίες και ακμές των κτιριακών συμπλεγμάτων, φαίνεται να βρίσκεται σε στενή αντιστοιχεία με τα πρωτογενή μας σπηλαιώδη ένστικτα, με αταβιστικές δυνάμεις που το σύγχρονο αστικό χωρικό πεδίο ευνοεί την επαναφορά τους στο φως της συνείδησης. Οι Αστικοί Σαμάνοι γνωρίζουν πως η μοντέρνα χωροθέτηση παλινδρομεί τον ανθρώπινο πολιτισμό σε οργιώδης εκφράσεις – πόσο γνώριμοι δεν σας είναι οι χαρακτηρισμοί της Αθήνας σαν ζούγκλα;
Καθόλου περίεργο λοιπόν που ένας κύκλος ευαίσθητων ανθρώπων όπως οι τρεις άνδρες παραπάνω, περιέγραψαν ο καθένας με το δικό του τρόπο, ένα κοινό ρεύμα σκέψης που έως τότε βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα του…

16 Ιουλίου: Ορίστηκε επιτέλους σήμερα η ημερομηνία έκδοσης (τέλη του 2010) για τον δεύτερο τόμο της μελέτης μου για το Νεκρονομικόν. Πρόκειται για μια σε βάθος εργασία (το αποτέλεσμα ενός 6μηναίου πειράματος το οποίο θα ξεκινήσω τον επόμενο μήνα) αλλά και μια περιήγηση σε ορισμένες εξαιρετικά περίεργες θεματικές για τις οποίες ελάχιστοι μέχρι σήμερα έχουν μιλήσει ανοιχτά! Όπως καταλαβαίνετε είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος με το νέο αυτό project…

11 Ιουλίου: Σήμερα ήταν μια μάλλον μεγάλη ημέρα καθότι από νωρίς είχα συναντήσεις με ορισμένους αξιοσημείωτους ανθρώπους. Για άλλη μια φορά, έχω την τιμή να φιλοξενώ ένα καλό φίλο και μύστη από την Αθήνα, ο οποίος με έφερε σήμερα το πρωί σε επαφή με τον Ιεροφάντη μιας μεγάλης Τεκτονικής παράταξης.
Ο διάλογος μας επικεντρώθηκε στην κρίση του Εσωτερισμού στη χώρα μας: οι λόγοι είναι πολλοί και ίσως όχι επί του παρόντος, αλλά πιστεύω πως ένα από τα αίτια είναι η αλλαγή του ρεύματος σκέψης και των κοινωνικών αναγκών που εξυπηρετούν ή μπορούν να εξυπηρετήσουν σήμερα οι εσωτερικές ομάδες παραδοσιακού τύπου.
Αναμφίβολα, όταν αυτές αποτελούν πνευματικά εργαστήρια μπορούν –και θα το πράττουν πάντα– να προσφέρουν αληθινό έργο. Πως όμως μπορεί να τελεστεί ουσιαστική εσωτερική εργασία όταν οι περισσότερες αδελφότητες έχουν γεμίσει από ταγματοτουρίστες;
Όπως και να έχει… στην συνέχεια, είχα την ευχαρίστηση να συναντήσω έναν παλιό φίλο και συνεργάτη, τον επίσημο εκπρόσωπο του Order of Bards Ovates & Druids στην Ελλάδα, μιλώντας για την δυνατότητα επιστροφής του ως αρθρογράφο στο περιοδικό. Ελπίζω ειλικρινά ο φόρτος εργασίας του να του επιτρέψει να συνεχίσει κοντά μας.
Έπειτα, και με την βοήθεια του φίλου μου, συνθέσαμε ένα τελετουργικό με βάση τα πρότυπα του Necronomicon current και της νέο-Αιγυπτιακής τυπολογίας. Ομολογώ πως είμαι ενθουσιασμένος από το αποτέλεσμα, διότι για πρώτη φορά εφαρμόζω την πρακτική θεουργία των Μεγάλων Παλαιών με την συμμετοχή ενός εκπροσώπου της Δεξιάς Ατραπού. Και το όνομα της εργασίας: Το Μυστήριο του Mehen.
Τέλος, αξίζει να αναφέρω πως «ιεροφάντης» του Ordo Nabu Maerodachi, Merlyn Stone (που το πραγματικό του όνομα είναι Joshua Free) στις 27 Ιουνίου, επανέκδωσε σε 360 αντίτυπα την δική του version του Νεκρονομικόν, που αρχικά είχε κυκλοφορήσει το 1999, έχοντας δεχτεί τις χειρότερες κριτικές λόγο της εμφανούς απάτης! Αυτή την φορά, υποστηρίζει πως το πρώτο βιβλίο ήταν μια απλή φάρσα, σε αντίθεση με την νέα εκδοχή η οποία αποτελεί την αυθεντική μετάφραση… μα μετά από όλα αυτά, ποιος μπορεί να τον πιστέψει πλέον;

7 Ιουλίου: Ναι, είναι επίσημο πλέον! Mε την Βάγια Ψευτάκη θα κατέβουμε Αθήνα στις 24 Ιουλίου για book hunting, δυο συνεντεύξεις, συναντήσεις με συνεργάτες και μια έξοδο με τους εκλεκτούς φίλους από το group του mystery στο Facebook. Στην πρωτεύουσα θα βρισκόμαστε μέχρι και το πρωί της Δευτέρας, 27 του μηνός. Όσοι θέλετε να συμμετέχετε, δεν έχετε παρά να το δηλώσετε στο επίσημο fun club του μυστηρίου στο Facebook.

6 Ιουλίου: Διαβάζοντας ένα διαδικτιακό debate σχετικά με την αξία του έργου του Kenneth Grant και την πραγματική σημασία των κλιφώθ, συνάντησα το όνομα του φυσικού, ψυχαναλυτή και φιλόσοφου John C. Lily (1915-2001), μιας εξαιρετικής προσωπικότητας με την οποία αν και κάποτε είχα ασχοληθεί με το έργο του, είχα εντελώς ξεχάσει τα τελευταία χρόνια!! Παραδόξως βέβαια, διότι ορισμένα σημεία των θεωριών του έχουν άμεσες εφαρμογές στην παραδοξολογία.
Για παράδειγμα, ο ίδιος «προφήτεψε» πως το πλέγμα των ηλεκτρονικών μηχανισμών (Solid State Intelligence) μπορεί μια μέρα –αν δεν έχει αρχίσει ήδη– να ανεξαρτητοποιηθεί, διαμορφώνοντας μια δική του μορφή συνείδησης, ξένη προς τα ανθρώπινα γνωρίσματα, όσο και ισχυρότερη λόγο της φύσεως των επιμέρους στοιχείων που την αποτελούν.
Αναμφίβολα, το θέμα αυτό σχετίζεται με το θεωρητικό μου μοντέλο περί Αστικού Σαμανισμού όπου γίνεται λόγος για τα «φαντάσματα» της πόλης, τις παραδιανοητικές οντότητες (paramental entities).
Πρόκειται για ηλεκτρο-χημικά-σκεπτομορφικά πεδία που δημιουργούν αυθύπαρκτες οντότητες (άνθρωποι και μη). Είναι κάτι σαν την υλοποιημένη σκέψη της πόλης, μια τοπική συμπύκνωση βαλτωμένης βιοενέργειας, με αρνητικό συνήθως χαρακτήρα, και περιλαμβάνουν τα αστικά βαμπίρ, τις σκιές, τα τοποκεντρικά απομυζητικά αιθερικά εμφυτεύματα κ.ο.κ.
Μόνο που στην περίπτωση των SSI μπορούμε να μιλάμε για ένα αυτόβουλο ηλεκτρονικό nexus, μια ψηφιακή σκιά δίχως κάποια παραφυσική προέκταση!
Ο Lily επίσης, αναφερόταν συχνά στην έννοια του βιοϋπολογιστή (biocomputer), περιγράφοντας δηλαδή το ανθρώπινο γνωστικό μοντέλο με όρους κυβερνητικής. Έτσι, διέκρινε διαφορετικά επίπεδα επεξεργασίας.
Για παράδειγμα στο αντιληπτικό του σχήμα, τα πρώτα δυο επίπεδα αφορούν την αλληλοεπίδραση του ατόμου με τα φυσικά ερεθίσματα, τα επίπεδα τρία και τέσσερα αφορούν την αλληλοεπίδραση του σώματος με τον εγκέφαλο μέσω των αγγείων και των άλλων οργάνων κ.ο.κ. Αυτό που έχει ενδιαφέρει όμως είναι πως ο ίδιος χαρτογραφεί μέχρι το δέκατο επίπεδο, θεωρώντας πως κανείς δεν γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει στην ενδέκατη σφαίρα της διανόησης.
Αναμφίβολα, το σημείο αυτό παραπέμπει σε πλήθος υποθέσεων που συνειρμικά μας οδηγούνε στην δράση των τριών «μυστικών» ενεργειακών σημείων στη Βαμασάρα Τάντρα γιόγκα, ή την πιθανότητα υπόδρασης από αντινόμιες δυνάμεις που «κοιμούνται και ονειρεύονται» στο συλλογικό μας ασυνείδητο, ή ακόμη και μια κάποια μορφή ασύλληπτης αλληλοεπίδρασης ανάμεσα στο δικό μας νου και στην νοόσφαιρα μια εξωδιαστατικής μορφής συνειδητότητας!
Αν όλα αυτά τώρα σας θυμίζουν τα ταξίδια μέσα στην σκοτεινή θάλασσα της αντίληψης του Καστανέντα, ίσως να μην κάνετε λάθος…

4 Ιουλίου: H προσωπική μου έρευνα για τα μυστήρια του Νεκρονομικόν δεν σταμάτησαν με την έκδοση του βιβλίου μου. Αντιθέτως! Μέχρι σήμερα, έχω επεκτείνει τις αναζητήσεις μου σε ακόμη περισσότερους τομείς, βρίσκοντας εντυπωσιακά ζητήματα τα οποία και θα παραθέσω στο επόμενο έργο μου.
Ένα από αυτά, ήταν η ανακάλυψη ενός μικρού τάγματος στην Αμερική, το Order of the Necronomicon. Η εν λόγω μαγική αδελφότητα ασχολείται αποκλειστικά, πρακτικά και με σοβαρό τρόπο με το Νεκρονομικόν του Σίμωνα, και πολύ πρόσφατα είχα την ευτυχία να συνομιλήσω με τον αρχιερέα του Τάγματος, κάποιον Edunpanna, ο οποίος και δέχτηκε να απαντήσει σε μια σειρά από ερωτήσεις σχετικά πάντα με την δράση και την φιλοσοφία του OoN.
Μιλώντας αρχικά για τον Σίμωνα, μου τονίστηκε πως όχι μόνο είναι πραγματικό πρόσωπο, αλλά και πως δεν είναι ο Peter Levenda ο οποίος, ναι μεν έχει ασχοληθεί με το editing το βιβλίου, αλλά δεν το κατασκεύασε ο ίδιος!
Μάλιστα, οι υπεύθυνοι του ΟοΝ συνομιλούσαν με τον Σίμωνα, τουλάχιστον μέχρι και την εποχή που κυκλοφόρησε το Gates of the Necronomicon (2006).
Το τάγμα αυτό καθέ αυτό, ιδρύθηκε πριν περίπου 4 χρόνια. Έχει ως έδρα του την Νέα Υόρκη, και αποτελείτε από 20 ενεργά μέλη και μερικές δεκάδες ακόμη άτομα που όμως δεν συμμετέχουν στα rituals, δείγμα των οποίων μπορείτε να δείτε εδώ.
Οι ίδιοι πιστεύουν στην οντολογικοί ύπαρξη των Μεγάλων Παλαιών, επισημαίνουν όμως πως προσεγγίζουν το ρεύμα του Νεκρονομικόν αποκλειστικά μέσω της Μεσοποταμιακής θεολογίας. Αντίθετα δηλαδή με το δικό μου μεταφυσικό σχήμα, δεν είναι ο Αζαθώθ η αρχή και το τέλος των πραγμάτων, αλλά ο Πρεσβύτερος Θεός Enki.
Και για να γνωρίσουν καλύτερα τα μυστικά αυτών των δυνάμεων, τελούνε ποικίλες μορφές μαγείας που διδάσκουν στα μέλη, σύμφωνα με τους βαθμούς μύησης. Δυστυχώς δεν ήθελε να μου αποκαλύψει το ιεραρχικό τους σύστημα. Αυτό που μου είπε όμως είναι πως εργάζονται σε μια μέθοδο που περιλαμβάνει 9 Πύλες + τους Ganzir, Enki και Anu.
Τέλος, ο Edunpanna μου μίλησε και για μια έντονη φιλονικία που είχε προκύψει με τον ιδρυτή του Cthulhu Cult στο παρελθόν, γεγονός που προκάλεσε ένα σύντομο μαγικό πόλεμο μεταξύ των δυο ομάδων. Δυστυχώς δεν μου προσφέρθηκαν λεπτομέρειες, αλλά μου δόθηκε η εντύπωση, πως η απάντηση του ΟοΝ ήταν ιδιαίτερα… σκληρή!

29 Ιουνίου: Η περίοδος που πέρασε ήταν ομολογώ αρκετά παραγωγική, αν και η καθημερινή ενασχόληση μου με το περιοδικό δεν έχει ακόμη τερματίσει για το καλοκαίρι. Όπως και να έχει, ήρθα σε επαφή με τον Αρχιερέα του Τάγματος του Νεκρονομικόν στη Νέα Υόρκη από τον οποίο και αποκόμισα εξαιρετικές πληροφορίες τις οποίες και θα δημοσιεύσω σε κάποια άλλη καταχώρηση του ημερολογίου μου.
Επίσης, κανόνισα μια συνάντηση για τέλη Ιουλίου μαζί με έναν Ελευθεροτέκτονα μύστη από την Ρόδο και έναν Έλληνα Γουικανό Αρχιερέα –βασικό εκπρόσωπο της Wicca στην χώρα μας– για την πραγματοποίηση ενός διαλόγου που θα ηχογραφηθεί και θα παρουσιαστεί κατά αποκλειστικότητα στο παρών blog.
Μα ας επιστρέψω στο σύμπαν του Λάβκραφτ: Πιστεύω πως η εικονογράφηση του Blanka Dvorak που ανακάλυψα εδώ ταιριάζει μοναδικά στην σκοτεινιά της Μυθολογίας Κθούλου. Τολμώ να πω δε, πως η αισθητική του συγκεκριμένου δημιουργού, παραπέμπει στα έργα του Harry Clarke για τον Πόε!
Και μιλώντας για τέχνη, δείτε εδώ μια ξεχωριστή εκδοχή της ιστορίας Τα Βουνά της Τρέλας.
Στο μεταξύ, ο Dan Harms, ο συγγραφέας του The Necronomicon Files, σήκωσε την πρόσφατη ομιλία του στο Λονδίνο σε αρχείο ήχου. Ήταν προσωπική μου παράκληση να ηχογραφήσει την ομιλία έτσι ώστε ακόμη και εμείς που δεν μπορέσαμε να παρευρεθούμε σ’ αυτήν, να έχουμε την δυνατότητα να την ακούσουμε. Και όπως φαίνεται, η προσπάθεια μου καρποφόρησε. Μπορείτε και εσείς να ακούσετε την συναρπαστική διάλεξη του Dan, εδώ (μάλιστα σε κάποιο σημείο κάνει λόγο και για το δικό μου βιβλίο!!!).
Παραμένοντας στον τομέα των ηχογραφήσεων, εντόπισα εδώ αυτή την συνέντευξη του Peter Levenda. Όπως ίσως θα θυμάστε, πρόκειται για τον πραγματικό Σίμωνα, τον συγγραφέα του Νεκρονομικόν που κυκλοφόρησε το 1977. Ο Peter λοιπόν αντιπαραθέτει ορισμένα στοιχεία για την συμβολή του στο όλο project. Αξίζει πιστεύω να παρακολουθήσετε το σχετικό video.
Και περνάμε στην μουσική… προσωπικά δεν με ενθουσίασε, όμως γνωρίζω πως υπάρχουν μανιώδεις συλλέκτες εκεί έξω για κάθε τι Κθουλιάρικο. Οπότε, εδώ, μπορείτε να αποκτήσετε ορισμένα ακόμη soundtracks για να σας ταξιδέψουν κατά την διάρκεια ενός RPG set ή ακόμη ενός ritual!
Κλείνοντας, σας προτρέπω να επισκεφτείτε αυτό το link όπου θα βρείτε το trailer από το νέο παιχνίδι adventure με θέμα την επιστροφή της καταποντισμένης R’lyeh από την ωκεάνια άβυσσο. Το επίσημο site του παιχνιδιού είναι αυτό.

19 Ιουνίου: Δειλά δειλά διακρίνω το τελευταίο διάστημα μια αύξηση στις τεκτονικές εκδόσεις –ασφαλώς κάποιοι έχουν θορυβηθεί από το εμπορικό κύμα που θα προκαλέσει το The Lost Symbol του Dan Brown– και έτσι η αγορά γέμισε από νέες εξειδικευμένες μελέτες περί τεκτονισμού και όχι μόνο – δυο ελληνοκεντρικές εργασίες του Ε. Λιακόπουλου, την δημοσίευση των Ιλλουμινατικών τυπικών από τον Ν. Λάο, αλλά και την e-δημοσίευση μιας εξαιρετικής συλλογής εικόνων από το σπανιότατο Βουβού Βιβλίο του Ελευθεροτεκτονισμού (Liber Mutus Latomorum) του 1765. Φυσικά το Ελληνικό αποκρυφιστικό εκδοτικό γεγονός της περιόδου είναι η επανέκδοση της Εγκυκλοπαίδειας του Π. Γράβιγγερ από τις εκδ. Διμελή (κρίμα μονάχα που το εξώφυλλο μειώνει την αξία του περιεχόμενο του).
Προσωπικά όμως, παραμένω πιστός στην μελέτη της ξένης βιβλιογραφίας. Πριν λίγες μέρες μάλιστα, κατόρθωσα να αποκτήσω και τα τρία τελευταία βιβλία του Kenneth Grant που έλειπαν από την συλλογή μου, έχοντας έτσι συμπληρώσει το σύνολο των 9 βιβλίων που αποτελούν το Τυφώνιο opus!
Παρόλ’ αυτά δυσκολεύομαι ακόμη να βρω χρόνο για την συστηματική μελέτη τους, κάτι που ευελπιστώ να αλλάξει όταν στα τέλη Αυγούστου θα ξεκινήσω την σειρά πειραμάτων μου (που θεωρητικά θα κρατήσουν τουλάχιστον έξι μήνες) πάνω σε πρακτικά ζητήματα του Νεκρονομικόν!
Για την ώρα, διαβάζω με συγκρατημένο ενθουσιασμό το βιβλίο της Laura Knight-Jadczyk, High Strangeness (2008) και γράφω συγκρατημένο αφενός μεν γιατί δυσκολεύομαι να πιστέψω ένα μεγάλο μέρος των όσων περιγράφει, αφετέρου διότι οι θεωρίες της δεν μοιάζουν αληθινά πρωτότυπες. Ήδη πολλά από τα ζητήματα με τα οποία ασχολείται (εξωδιαστατικές οντότητες, εξωγήινες απαγωγές, ερπετάνθρωποι, channeling, προφητείες για το 2012 κ.α.) έχουν γραφτεί από δεκάδες άλλους συγγραφείς με ακόμη περισσότερα στοιχεία. Παρόλ’ αυτά, η σειρά βιβλίων της –The Wave– έχουν προκαλέσει την προσοχή όλων στο εξωτερικό, διαμορφώνοντας σχεδόν μια νέα (;) σχολή σκέψης όσον αφορά τα πεδία παραδοξότητας.
Αυτό όμως που κέρδισε περισσότερο την προσοχή μου, είναι η θεωρία της για την συλλογική συνείδηση που βρισκόμενη έξω από τις δικές μας διαστάσεις, και παραμένοντας σε διαφορετικό (υψηλότερο) επίπεδο συχνοτήτων από το δικό μας, εξουσιάζει τον νου των ευαίσθητων ανθρώπων ή προκαλεί ορατές ανωμαλίες όπως την εμφάνιση δυσεξήγητων φαινομένων, forteana, αλλοκοσμικών πλασμάτων κ.α.
Εν συντομία, οι θεωρίες της μου θυμίζουν σημαντικά τα περί της Έρπουσας Σκιάς του Γιώργου Μπαλάνου, τις ιπτάμενες αρπαχτικές Σκιές του Κάρλος Καστανέντα όπως επίσης και τους Άρχοντες της Γνωστικής κοσμολογίας που τα αρχαία κείμενα του Nag Hammadi περιγράφουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο!
Χαρακτηριστικό είναι δε πως ο Δον Ζουάν στο βιβλίο του Καστανέντα The Active Side of Infinity (1998) αναφέρει πως αυτά τα απόκοσμα αρπακτικά μπορούν και διαβάλουν τον νου μας με την δική τους θέληση, όπως περίπου αναφέρουν οι Γνωστικοί ότι δηλαδή ο αυθεντικός νους του ανθρώπου είναι κομμάτι μιας κοσμικής διάνοιας στην οποία όμως παρεμβάλουν οι Άρχοντες επιδρόντας έτσι αλυσιδωτά στην σκέψη και στις πράξεις μας.
Η αντιμετώπιση των πλασμάτων αυτών είναι δύσκολη –σημείο το οποίο τονίζουν όλοι οι παραπάνω συγγραφείς αν και ο καθένας προτείνει την δική του τεχνική καθαρισμού– εντόπισα εδώ όμως πως η επαφή και υπερνίκηση αυτών των Σκιών-Αρχόντων μπορεί να γίνει και στην ανοδική πορεία της ψυχής στις εφτά πλανητικές ζώνες. Ενδιαφέρον έχει επίσης το γεγονός πως στο βιβλίο του Tantra Vidya: Based on Archaic Astronomy and Trantric Yoga (2002) ο Oscar Marcel Hinze κάνει μια εντυπωσιακή σύνδεση ανάμεσα στα Γνωστικά πιστεύω για τις 7 Ζώνες και την πορεία της Κουνταλίνι.
Αναμφίβολα, όλα αυτά σχετίζονται με την διεργασία του Αστρικού Περάσματος που συναντούμε στο Νεκρονομικόν του Σίμωνα. Υπάρχει όμως το ερώτημα για το ποιες πραγματικά μπορεί να είναι οι διαθέσεις αυτών των πλασμάτων. Για παράδειγμα ο Γνωστικός Άρχοντας Αβράξας δεν ορίζονταν ως κάτι το εχθρικό απέναντι στην ανθρωπότητα! Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στη θεωρία του Κοσμικού Αστείου σύμφωνα με την οποία αδυνατούμε να κατανοήσουμε το επίπεδο σκέψης των εξωδιαστατικών οντοτήτων (για να μην προεκταθώ σε ψυχαναλυτικές θεωρίες συμβολικής και σημειολογικής ερμηνείας). Όπως και να έχει… ολόκληρο το θέμα αυτό μου προσφέρει αρκετό υλικό για σκέψη, όπως επίσης μου δημιουργεί συνδέσεις οι οποίες με πείθουν πως μάλλον θα πρέπει να τροποποιήσω τα αρχικά μου σχέδια και να καθυστερήσω την έκδοση του Necronomicon Compendium για τουλάχιστον ένα χρόνο. Άλλωστε, η συγγραφή του «Μαύρου Βιβλίου» που συνθέτω από πέρσι θα μου δώσει αρκετό χρόνο για να προχωρήσω τα μαγικά μου πειράματα, όπως επίσης, θα με φέρει σε επαφή με ανθρώπους και ιδέες που θα ισχυροποιήσουν τα ζητήματα που θίγει το Compendium…

13 Ιουνίου: Με απασχόλησε αρκετά το τελευταίο διάστημα το ξεκίνημα μιας νέας στήλης στο περιοδικό με τίτλο Ο Λαβύρινθος του Ψυχοναύτη (βασισμένο σε μια ιδέα του Steve Willner). Επέλεξα τελικά να ακυρώσω τα αρχικά μου σχέδια καθότι δεν γνωρίζω το κατά πόσο οι αναγνώστες επιθυμούν ή όχι μια τέτοια οπτική στο mystery! Από την άλλη, δεν θέλω να συγκριθώ αρνητικά με άλλους συγγραφείς που χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα δημοσιεύουν χαοτικές περιηγήσεις στην διάσταση της Αποφένειας!
Κάπως έτσι, αποφάσισα για την ώρα, να συνεχίσω την δημοσίευση αποσπασμάτων από τις έρευνες μου στον παραπάνω τομέα σε κάποια από τα editorial του περιοδικού και φυσικά εδώ, στο προσωπικό μου Blog.
Στην συνέχεια θα ήθελα να αναφερθώ σε περισσότερο μαγικά/λαβκραφτικά ζητήματα, όμως, αξίζει πιστεύω να δείτε αυτό το βίντεο που παρουσιάστηκε στην Ε3 2009 της Microsoft.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι ραγδαίες, και αναμφίβολα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η αλληλοεπίδραση του ανθρώπινου είδους δεν θα συμβαίνει μονάχα απέναντι σε άλλα οργανικά ενσυνείδητα όντα (όπως τώρα) ή με τον αόρατο κόσμο των πνευμάτων (όπως σαμάνοι και αλαφροΐσκιωτοι κάνουν χιλιετίες τώρα) αλλά και με υψηλής δυναμικής τεχνητές μορφές νοημοσύνης!! Αναλογιστείτε τότε, την ποιότητα των αλλαγών που θα πρέπει να πραγματοποιήσει ο άνθρωπος στον γνωστικό τομέα της ζωής του. Οι κώδικες επικοινωνίες θα εμπλουτιστούν με καινούργιες λέξεις που θα γεννήσουν περισσότερες νέες ιδέες και κατά επέκταση, θα μεταμορφώσουν τμηματικά τον κόσμο μας! Μια νέα εποχή αντιληπτικότητας ανατέλλει…
Μονάχα μια σημείωση για τους λάτρεις των νοημόνων συμπτώσεων: ο χαρακτήρας του μικρού αγοριού ονομάζεται Milo που είναι συντετμημένη λέξη του Μιχαήλ που σημαίνει «αυτός που είναι όμοιος του Θεού».
Άραγε, μπορεί να υπάρξει μια εποχή όπου οι εικονικοί πρωτόπλαστοι θα λατρέψουν τα βιολογικά όντα που τους προγραμμάτισαν; Ή μήπως αυτό είχε συμβεί ήδη;
Μα ας επιστρέψουμε λίγο σε πιο «απτά» θέματα… Οι καλοί μου φίλοι Φίλιππος Αιβαζής και Αλέξανδρος Γιαννακός μου υπέδειξαν αυτό το αρκετά ενδιαφέρων site. Πρόκειται για ένα λεξαριθμικό πρόγραμμα αρκετά χρήσιμο για τους μελετητές της Ελληνικής καμπάλα.
Με ιδιαίτερη χαρά επίσης, ενημερώθηκα πως τον φετινό Οκτώβριο θα κυκλοφορήσει για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία το περίφημο Κόκκινο Βιβλίο του μεγάλου ψυχαναλυτή και πνευματικού μου μέντορα, Carl G. Jung. Για περισσότερες πληροφορίες για το μείζον εκδοτικό αυτό γεγονός, μπορείτε να δείτε εδώ.
Επίσης, κάποιος αναγνώστης μου επισήμανε την ύπαρξη αυτής της ιστοσελίδας. Πρόκειται για μια ακόμη (μα τον Κθούλου, έχω χάσει τον λογαριασμό!) μεταφορά του Λαβκραφτικού σύμπαντος στην 9 τέχνη.
Εντόπισα πριν λίγες μέρες αυτό τον Πολωνικό ιστότοπο και ομολογώ πως ντράπηκα για την ελληνική εκδοτική σκηνή! Προσωπικά αγανακτώ όταν βλέπω στα εγχώρια βιβλιοπωλεία τα εβδομαδιαία τσουνάμια από επιδερμικά μυθιστορήματα και μελέτες επαναλαμβανόμενης θεματολογίας. Τα τελευταία χρόνια διαβάζω σχεδόν αποκλειστικά αγγλόφωνα βιβλία και προσπαθώ με κάθε ευκαιρία να κάνω γνωστή στην χώρα μας φρέσκια βιβλιογραφία και θεματικές. Ας ελπίσουμε πως η υπάρχουσα οικονομική κρίση θα προκαλέσει ένα κύμα ανανέωσης διαφορετικά, η επανάληψη των ιδεών μας διατηρεί σε περίεργες νοητικές δίνες!
Σ’ αυτό το site τώρα, μπορείτε να ακούσετε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα ανάμεσα σε τρεις συγγραφείς σχετικά πάντα με τον Λάβκραφτ και την μαγεία. Αν και θέλω να τονίσω ξανά πως ο HPL ΔΕΝ ενδιαφερόταν για την πρακτική μαγεία, όπως αναφέρετε στον διάλογο, απλά χρησιμοποιούσε την μαγεία στις ιστορίες του για να προσδώσει το στοιχείο του άλογου τρόμου και τίποτα παραπάνω!
Τέλος, αξίζει να επισημάνω την προσοχή σας στην επερχόμενη κυκλοφορία του καινούργιου τεύχους του περιοδικού Starfire (μέχρι το τέλος του έτους), αλλά και την σκληρόδετη έκδοση του βιβλιοπεριοδικού Howlings, που ανάμεσα στα αλλά περιέχει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο (Liber 231) για το Κλιφωθικό Δέντρο…

10 Iουνίου: Πριν λίγες μέρες με ρώτησαν γιατί ανεβάζω τεχνομυστικιστικές αναλύσεις σ’ ένα κατά βάση λαβκραφτικό blog. Αυτό συμβαίνει διότι στόχος αυτού του ιστότοπου είναι να αποτελεί portal σε μια πολυνοηματική πραγματικότητα περί μαγείας, ασφαλώς όχι δοσμένη με τον καθιερωμένο τρόπο, δηλαδή την παρουσίαση συμβατικών συνταγών και τεχνικών. Βλέπετε, αν οι μαγικές παραδόσεις είναι ορθές όσων αφορά την αποτελεσματικότητα των μεθόδων τους, τότε για πιο λόγο σήμερα έχουμε τόσες πολλές και αντικρουόμενες; Ίσως γιατί δεν υφίσταται μια αντικειμενική πραγματικότητα παρά ένας αντικειμενικός υποκειμενισμός!
Πιστεύω πως η λάγνα μελέτη των παραδοσιακών συστημάτων μπορεί να συμβάλει στην αναζήτηση της γνώσης, όχι όμως να την υποκαταστήσει. Η αίσθηση άλλωστε που έχουμε για την Χαμένη Σοφία δεν έχει να κάνει τόσο με μια κυριολεκτικά απολεσθέντα γνώση, όσο με την ψυχική σχέση της ατομικής μας συνείδησης με το Λακανικό Άλλο! Ως εκ τούτου, κάθε homo sapien, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε κάθε χρονική στιγμή, λίγο ως πολύ θα βιώνει το αίσθημα της απουσίας και θα αυτό-ορίζεται με βάση το τι δεν έχει!
Μιλώντας πάντα στα πλαίσια της μαγείας, πιστεύω πως τα βασικά χαοτικά αξιώματα μπόρεσαν να απαντήσουν στις ανάγκες που σχηματίστηκαν στα μέσα του περασμένου αιώνα. Συνεπώς, η θεματική αυτού του blog εστιάζει σε ζητήματα που άπτονται την Μαγεία του Χάους, έτσι όπως αυτή «προβλέφτηκε» στην Μυθολογία Κθούλου (θέμα που αναλύω στα δυο τελευταία κεφάλαια του βιβλίου μου Νεκρονομικόν) αλλά και φαίνεται να αναπτύσσετε μέσω της τεχνομαγείας.
Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν, σας προτρέπω να μελετήσετε αυτό το θαυμάσιο άρθρο του διευθυντή της Παγκόσμιας Οργάνωσης για τον Μετανθρωπισμό, James Hughes, που ανακάλυψα σήμερα… Από τον ίδιο αναμένω με πολύ ενδιαφέρων το βιβλίο Cyborg Buddha: Using Neurotechnology to Become Better People που θα είναι αφιερωμένο στον τρόπο με τον οποίο η νευροτεχνολογία σε συνδιασμό με συστήματα διαλογισμού Ζεν, μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξη του ανθρώπου! Πιστεύω ακράδαντα πλέον πως το όραμα του ψυχολόγου και συγγραφέα J. Michael Straczynski θα γίνει μια μέρα πραγματικότητα.

5 Ιουνίου: Ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι ενός σύγχρονου εραστή του παράξενου να μην είναι ο βαθμός παραδοξότητας που μπορεί να βιώσει στην περιπλάνηση του στα μονοπάτια της φύσης, όσο η ψυχοσωματική του αντίδραση μπροστά στο φαινόμενο της ινφοέκστασης!
Η πλασματική πραγματικότητα που ονομάζουμε πολιτισμός (= 1010 = ο Κήπος της Εδέμ) προσφέρει τον κίνδυνο της αποξένωσης από το ανθρώπινο ψυχολογικό κέντρο, το Είναι που σαν Μαύρος Ήλιος φωτίζει τα εσωτερικά μας δώματα!
Ο Ναός στην μητρόπολη της Ατλαντίδας είναι μια αλληγορία για τον πυρήνα αυτού που ο Γιούνγκ αποκαλούσε Εαυτό-Self και που στην μυστηριακή φιλοσοφία της Αδελφότητας του Μυστικού Ήλιου ορίζεται ως Nigri Solis. Αν η ανθρωπότητα χρειάστηκε χιλιετίες για να προσαρμοστεί στο σύμπαν που εγκαταλείφτηκε μετά την Έξοδο της από την Εδέμ, τότε –αναρωτιέμαι– πόσους αιώνες θα χρειαστεί για να προσαρμοστεί και πάλι στην νέα της Εξορία της μοντέρνας τεχνο-μητρόπολης!
Οι σύγχρονες πολιτείες είναι οι νέες έρημοι του πραγματικού όπου σαν άλλοι Σεθ και Κάιν περιπλανιόμαστε αναπολώντας τον απολεσθέντα παράδεισο.
Άραγες η αστική συνείδηση που αναπτύσσουμε τα τελευταία 200 χρόνια μπορεί μια μέρα να εγκαταλειφθεί για κάτι άλλο; Μήπως το επόμενο στάδιο εξέλιξης να μην είναι η υπέρβαση της τεχνόσφαιρας μα η βύθιση στην απόλυτη εικονική άβυσσο;
Μπορεί η ψηφιακή πραγματικότητα να αντικαταστήσει τα τσιμεντένια σοκάκια των πόλεων μας και τα τελουρικά ρεύματα του πλανήτη να στερέψουν (ή να απομιζωθούν) μέσα στα κυκλώματα των μετά-σκέψεων μας;
Και τότε τι θα απογίνει ο πλανήτης; Μήπως αυτή είναι η ύστατη οικολογική απάντηση ή θα στερήσουμε λόγο της εσωστρεφικής μας πράξης τη φωνή στη Γαία που μάχεται να επιβιώσει;
Η ινφοέκσταση είναι η πρώτη πραγματική δοκιμασία στην οποία καλείτε να επιβληθεί ο τεχνομάγος. Μπορεί χάρη σ’ αυτή να προχωρήσει στην αναδόμηση των συστημάτων (Γνώση) ή στην τρέλα. Μήπως και ο Τρελός Άραβας ποιητής δεν ήταν προφήτης μιας νέας εποχής σκέψεων; Όπως το Νεκρονομικόν προλόγιζε την μαγική θεολογία του 21ου αιώνα, ίσως ένα Ινφονομικόν να αποτελέσει το γριμόριο της αυριανής Εδέμ…

31 Μαίου: Ανακάλυψα σήμερα στο e-bay ένα ακόμη περίεργο βιβλίο που παρουσιάζει τον Λάβκραφτ ως γνώστη των μυστικών της αλχημείας! Πρόκειται για την σπάνια μελέτη του Wolfgang H. Müller, Polaria: The Gift of the White Stone (1996). Ο Daniel Harms πραγματοποιεί μια εμπεριστατωμένη κριτική επί του θέματος (δείτε εδώ), συνεπώς δεν έχω να συμπληρώσω κάτι περισσότερο!
Αυτό που με έκανε μεγάλη εντύπωση όμως, είναι η πληροφορία που συνάντησα εδώ. Σύμφωνα με την οποία το ελληνικό συγκρότημα Allothi, έγραψε το 1991 (;) την μουσική για την θεατρική μεταφορά του βιβλίου Νεκρονομικόν!!!
Τέλος, εντόπισα αυτή την εξαιρετικά καλαίσθητη έκδοση του Νεκρονομικόν από τον Christian Matzke. Πρόκειται ασφαλώς για επανασχεδιασμένες ψευδό-γκραβούρες που προσφέρουν όμως με ικανότητα την αίσθηση ότι προέρχονται από μια αυθεντική μεσαιωνική έκδοση του Al Azif!

21 Μαίου: Τα αλλόκοτα ακουστικά φαινόμενα για τα οποία έγραψε ο Τσάρλς Φορτ στα βιβλία του στις αρχές του 20ου αιώνα δεν ανήκουν σε κάποιο παραμυθένιο παρελθόν. Είναι στοιχεία της καθημερινότητας μας. Απλώς είναι λίγοι αυτοί που τα επισημαίνουν…
Το καλοκαίρι του 1997, ένας αρκετά μυστηριώδης υπόηχος εντοπίστηκε από αμερικάνικα ινστιτούτα ωκεανολογίας, με επίκεντρο μια συγκεκριμένη περιοχή του Ειρηνικού. Ο ήχος αυτός ονομάστηκε Βloop και μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστη η πηγή του, η οποία αν και πρέπει να ήταν βιολογικής προέλευσης, δεν αντιστοιχεί σε κανένα από τους ήχους που μπορεί να παράγει κάποιο γνωστό σε εμάς θαλάσσιο ζώο!
Λόγο της τοποθεσίας βέβαια, κάποιοι μίλησαν για το Κάλεσμα του Κθούλου στην βυθισμένη του R’lyeh, ενώ κάποιοι άλλοι, για τους εναπομείναντες ενεργούς μηχανισμούς της καταποντισμένης Λεμούρια…
Πριν μερικούς μήνες, όλοι οι κάτοικοι στην πόλη Leeds της Αγγλίας, παραπονέθηκαν για έναν δυσεξήγητο μεταλλικό ήχο που κάλυπτε την ατμόσφαιρα τις βραδινές ώρες. Μάλιστα, ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Salford μπόρεσαν να μαγνητοφωνήσουν τον ήχο, όμως κανένας ούτε η τοπική αστυνομία, δεν κατάφερε να εντοπίσει τα αίτια.
Το φαινόμενο αυτό συγκαταλέγετε στην κατηγορία των ανεξήγητων ήχων με το όνομα Hum. Πολλές φορές μάλιστα, παρατηρείτε ακόμη και σε κλειστούς χώρους.
Σύμφωνα βέβαια με τον Γερμανικό οργανισμό Interest Group for Research of the Hum Nuisance, το φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί από μια διαταραχή στο τύμπανο του αυτιού. Ξέρετε πολλές διαταραχές όμως που να μπορούν να μαγνητοφωνηθούν;
Παράξενοι αδιευκρίνιστοι ήχοι γίνονται αισθητοί από απομονωμένες κοινότητες ανθρώπων, σύγχρονα επιστημονικά εργαλεία καταγράφουν απίθανους ήχους, ενώ ακόμη πιο σπάνια, ορισμένοι «προικισμένοι» μπορούν και αντιλαμβάνονται αφανείς συχνότητες.
Μόλις πρόσφατα μια αλαφροΐσκιωτη μου εκμυστηρεύτηκε πως ορισμένες φορές βλέπει στις εκπομπές της τηλεόρασης εικόνες φαντασμάτων που αν και τις αποτυπώνει το φιλμ, δεν γίνονται αισθητά από τους παρευρισκόμενους!
Πειραματιστήκαμε με πολλές ταινίες και ντοκιμαντέρ και το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό: μπορούσε να δει μορφές εκεί που η κάμερα δεν έδειχνε τίποτα!
Ήχοι από το πουθενά μπορούν να καταγραφούν σε ένα απλό κασετόφωνο. Έρευνες στο φαινόμενο αυτό πραγματοποιούνται από το 1941. Τα συμπεράσματα όμως ποικίλουν: κάποιοι πιστεύουν πως πρόκειται για χαοτικά παράσιτα, άλλοι για ακουστικά σκεπτομορφοπλαστικά παράγωγα, και κάποιοι άλλοι για τις ίδιες τις φωνές των νεκρών.
Παράξενοι ήχοι γεμίζουν το κενό πεδίο που μας περιβάλει. Ή μήπως δεν υπάρχει κενό στην φύση;
Στα μέσα του 2010 θα κυκλοφορήσει μια γερμανική ταινία με τίτλο Die Farbe. Πρόκειται για την μεταφορά της ιστορίας του Χ. Φ. Λάβκραφτ Το Χρώμα από το Διάστημα (1927). Ένας μετεωρίτης πέφτει κοντά σε μια φάρμα, μέσα του κρύβεται ένα υλικό από ακαθόριστο χρώμα εντελώς άγνωστο στον ανθρώπινο φασματογράφο! Το χρώμα αυτό τρελαίνει τους ανθρώπους ενώ προκαλεί μια σειρά από αποτρόπαιες μεταμορφώσεις στα ζώα.
Την ταινία αυτή μάλλον λίγοι θα την προσέξουν. Οι περισσότεροι βλέπετε έχουν στραμμένα το βλέμμα τους στους φτηνούς καρπούς του Χόλυγουντ. Πιστεύουμε πως είμαστε υποχείρια των αισθήσεων μας. Οι μύστες γνωρίζουν καλά όμως, πως οι αισθήσεις μας οξύνονται! Στο έργο αυτό η τεχνολογία είναι χρήσιμος συνεργάτης.
Το πρώτο βήμα γίνεται ήδη με το Instrumental TransCommunication. Σύντομα θα βρεθούν οι κατάλληλοι βιοτεχνικοί μηχανισμοί και το αυτί μας θα συλλάβει την μουσική των σφαιρών. Μονάχα, αναρωτιέμαι, θα πρόκειται για αρμονία; Θυμηθείτε το πάθημα του Erich Zann. Ήμαστε άραγε έτοιμοι να απομακρύνουμε τα χέρια μας από τα σφραγισμένα μας μάτια και να αντικρίσουμε τις δυνάμεις που μας περιβάλουν;

18 Μαίου: Παρέλαβα δυο εξαίρετα βιβλία που πιστεύω θα βοηθήσουν τις εργασίες μου αυτή την περίοδο. Πρόκειται για το Initiation in the Aeon of the Child του J. Daniel Gunther και το Ascensions on High in Jewish Mysticism του Moshe Idel. Και τα δυο ασχολούνται με το θέμα της εξέλιξης, το πρώτο περιγράφει το πέρασμα της ανθρωπότητας στην Εποχή του Ώρου έτσι όπως την προφήτευσε το Liber Al, ενώ το δεύτερο περιγράφει τον ρόλο που έχουν οι πυλώνες, οι γραμμές και οι σκάλες στον μυστικισμό της Καμπάλα των Ιουδαίων.
Είτε συλλογικά, είτε ατομικά, η σπίθα ή αν προτιμάτε ο πόθος της εξέλιξης διαποτίζει τα πάντα, και όπως έχουν αποδείξει αρκετοί συγγραφείς (Woodman, Azenath, Hine κ.α.) η ίδια αυτή ορμή μπορεί να εκφραστεί δημιουργικά και μέσα από την Μυθολογία Κθούλου!
Συνεχίζω να συναντώ βέβαια πολλά άτομα που αντιλαμβάνονται διπολικά την μαγική πλευρά του Mythos ορίζοντας του Παλαιούς σαν κάτι το κακό. Δεν τους παρεξηγώ! Η δική μου οπτική άλλωστε, διαφέρει ριζικά από την Νταρλεθική κοσμολογία των αντιτιθέμενων συμπαντικών παρατάξεων. Ερευνώντας την μαγική ιστορία των διαφορετικών σχολών σκέψης, δανείζομαι τα κατάλληλα στοιχεία έτσι ώστε να οικοδομήσω μια λειτουργική μεταφυσική αντίληψη που να βασίζετε στα Χαοτικά αξιώματα, ενώ συνάμα περιλαμβάνει τους όρους του Mythos.
Έπειτα, η ίδια η φύση του Chaos Magic δεν αποδέχεται κάποια αυθεντικότητα ούτε οποιαδήποτε έννοια αντικειμενισμού στο σύμπαν μας. Η Μαγεία του Χάους δεν είναι κάποιο «μαγικό σύστημα», αλλά χρησιμοποιεί άλλα συστήματα (είναι δηλαδή μετασύστημα) και ενθαρρύνει τους χρήστες της να κατασκευάσουν τα δικά τους, δίνοντας στην μαγεία μια πραγματική μεταμοντέρνα απόχρωση.
Μονάχα αυτή η οπτική πιστεύω μπορεί να απαντήσει αξιόπιστα γιατί υπάρχουν τόσες διαφορετικές μα και λειτουργικές σχολές μαγείας και μυστικισμού καθόλι την ιστορία της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει μια αλήθεια, παρά μόνο η αβεβαιότητα! Και ίσως σ’ αυτό το χαοτικό σύστημα πραγματικότητας να μην υφίσταται κανένας υπερ-νους που να έχει πλήρη αίσθηση του αληθινού. Αλλά και αν υπάρχει, αυτός θα πρέπει να είναι Μαύρος, δηλαδή αφανής, ακατονόμαστος και απροσπέλαστος.
Είδωλο αυτής της πραγματικότητας είναι ίσως ο Αζαθώθ, που στέκει στον πυρήνα όλων των πραγμάτων, άβουλος και τυφλός να δημιουργεί και να εξοντώνει με την μουσική του όπως ο σκοτεινός Πάνας που χορεύοντας με τον αυλό του παρασέρνει μαζί τα πνεύματα και τις δυνάμεις του αρχέγονου δάσους.
Οι Μεγάλοι Παλαιοί –προτιμώ αυτό τον όρο αν και η ονομασία Εξώτεροι Θεοί δεν είναι λάθος– είναι οι δυναμικές έννοιες που υπήρχαν πριν από κάθε πράγμα. Η λατρεία τους συνεπώς δεν μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή του ανθρώπου παρά μόνο στην διάλυση της ψευδο-persona που σχημάτισε για να προφυλάξει την μικρή του συνείδηση από την πραγματική γεωμετρία του κόσμου!
Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος του συντονισμού με το ρεύμα του Νεκρονομικόν: η εσωτερική διάσπαση, η τρέλα που γεννάτε όταν ο προσκολλημένος άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει το μέγεθος του μεγαλείου που κρύβει!
Είμαστε όμως εν δυνάμει θεοί; Νομίζω πως όχι! Πιστεύω πως είμαστε απλά εικόνες θεών. Ίσως κάποιοι από εμάς, μια χούφτα ελάχιστοι και ευλογημένοι θα μπορούν ή ήδη το έχουν κάνει, να "αλλάξουν". Να γίνουν Φωτεινοί (Shinning One) όπως ο Ενώχ μεταστοιχειώθηκε στον άγγελο Μετάτρον. Δεν μπορώ να μιλήσω όμως για περισσότερες υποθέσεις (μου αρέσουν άλλωστε τα απτά πράγματα)… ίσως στην τελική, όλα αυτά να είναι απλά λειτουργικά ψέματα. Ποιος ξέρει… μπορεί το ύστατο πεδίο του αληθινού να μεταβάλετε διαρκώς τροποποιώντας ακόμη και την ίδια του την δομή! Ίσως ο σκοτεινός Ηράκλειτος να είχε δίκιο… όπως και να έχει, εγώ συνεχίζω να αναζητώ μέσα στα περίεργα βιβλία μαγείας και εσωτερισμού εκείνα τα μοτίβα που θα μπορούσαν να υποδείξουν κοσμικές παραδοξότητες ικανές να σχηματίσουν ένα λειτουργικό λαβκραφτικό σύστημα μεταφυσικής σκέψης και πρακτικής. Συνδράμω έτσι και εγώ στο ακόμη μεγαλύτερο ρεύμα που πλημμυρίζει αυτή την στιγμή ολόκληρο τον πλανήτη με έννοιες transhumanism…
Στα έμμεσα σχέδια μου –και μαζί με την πολύτιμη βοήθεια του καλού φίλου Φίλιππου Αϊβαζή– θέλω να εκδώσω ένα βιβλίο με έργα του A. O. Spare. Μετά το Aradia θέλω πραγματικά να συνεχίσω την προσφορά μου στην φτωχή ελληνική βιβλιογραφία, με ένα ακόμη σκεπτομορφοπλαστικό έργο. Ίσως έτσι, η υπόδραση που θα προκληθεί στην κοινωνία μας να μας σκαρφαλώσει ακόμη λίγο πιο ψηλά. Απίθανο; Μην το λετε! Ο μόνος κανόνας άλλωστε στο χάος είναι η πειθώ της θέλησης. Κάνε ότι θέλεις ψιθύρισε η φωνή του Αϊβάζ πριν από ένα αιώνα στην Αίγυπτο… Do what thou wilt shall be the whole of the Law.

13 Μαίου: Έμεινα παγιδευμένος όλη μέρα σήμερα στο σπίτι κάτω από την σκιά που ρίχνει η βιβλιοθήκη μου, διαβάζοντας, το ένα μετά το άλλο έργα για την καταποντισμένη Ατλαντίδα, τις προσπάθειες του Νίκολα Ρέριχ να ανακαλύψει την μυστική Σαμπάλα, και τον «καταραμένο» Χιου Κόνγουαιη ο οποίος αν και βρέθηκε στην τρανή Σάγκρι-Λα, έχασε τον δρόμο της επιστροφής!
Τόποι και κόσμοι μυθικοί όπως οι παραπάνω υπάρχουν άπειροι στην μυθιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, η R’lyeh είναι μια από αυτές, και όπως είπε ο φίλος μου Γιάννης Σπυρόπουλος στην ομιλία του πριν λίγες μέρες για την Αρκαδική Αδελφότητα, όλες αυτές οι ονειρικές πολιτείες της ουτοπίας είναι διαφορετικές καταστάσεις της συνειδητότητας μας, ένας κόσμος μέσα στον δικό μας κόσμο.
Όλη μέρα σήμερα έμεινα σπίτι να μελετώ κείμενα, σχόλια και σελίδες ατελείωτες για το μυστικό κέντρο του κόσμου. Ο Λάο Τσε έγραψε κάποτε πως δίχως ο σοφός να βγει από το σπίτι του, μπορεί να ταξιδέψει παντού. Δίχως ο Μέγας Κθούλου να βγει από την βυθισμένη μητρόπολη, αγγίζει τα βαθύτερα στοιχεία του εαυτού μας, οικοδομώντας τους πρώτους διαύλους για να ακούσουμε την μουσική φλογέρα του τυφλού θεού!
Τα όνειρα είναι οι πύλες για το Ασυνείδητο, και ο κυβερνήτης τους είναι ο Κθούλου και οι αβυσαίοι του. Όντα αρχετυπικά – έννοιες αρχετυπικές.
Συνάντησα πρόσφατα έναν νεαρό goth-chaotic self-proclaimed μάγο από το Λίβανο που έχοντας διαβάσει το Νεκρονομικόν του Σίμωνα, απαρνήθηκε τον Ισλαμισμό, και όλο ενθουσιασμό μου εξηγούσε πως πρέπει να επικαλούμαστε τους Παλαιούς ώστε να απομυζήσουμε την ενέργεια τους και στη συνέχεια να τους υπερνικήσουμε!!
Μα πως ένα μυρμήγκι μπορεί να τραφεί από έναν ζωντανό θεό; Ο ύστατος στόχος της μαγεία πρέπει να είναι η συμ-πάθεια, η αποδοχή και η φώτιση. Και κάπως έτσι να γίνουμε όπως και αυτοί. Δεν είναι α-δύνατο! Άλλωστε, κάθε άνδρας και κάθε γυναίκα είναι ένα αστέρι – είμαστε συντονισμένοι με τα αστέρια του ουρανού, και τα αστέρια είναι τα παλάτια των θεών. Όταν τα άστρα θα βρίσκονται στην σωστή τους θέση, ο Μέγας Κθούλου θα επιστρέψει από τα βάθη του ωκεανού. Η γεωμετρία του σύμπαντος βρίσκει την ορατή της έκφραση στην ζωή μας και το ασυνείδητο μας είναι μια γέφυρα που μας παντρεύει με κάθε μυστική γωνία της κοσμικής ύπαρξης! Κουβέντες αλληγορικές ή λόγια μυστικιστικά; Εσείς αποφασίστε!
Απέκτησα σήμερα (επιτέλους) ένα από τα σπάνια τεύχη του Starfire, στα περιεχόμενα του συνάντησα ένα εκτεταμένο άρθρο για την Πύλη του Lam. Μερικές σελίδες πιο πέρα, βρήκα μια παράξενη εικόνα από τον Αϊβάζ-Νυαρλαθοτέπ-Μπαφομέτ. Ίσως την βάλω στο επόμενο βιβλίο μου!
Μόλις τελείωσα (με την πολύτιμη βοήθεια του Αλέξανδρου) την επιμέλεια από το νέο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει το Ixaxaar μόλις σε 677 αντίτυπα. Πρόκειται για το Πανπαράδοξο, ένα πραγματικά περίεργο βιβλίο που καταδεικνύει τα μυστήρια της Χαοτικής Μαγείας στην λατρεία και την μυθολογία του Πάνα (προσέξτε επίσης πως στην ελληνική γεματρία, οι λέξεις Χαός και Εν το Παν δίνουν 7!). Ήταν μεγάλη μου τιμή να μου προτείνουν να επιμεληθώ το ελληνικό κείμενο. Ανυπομονώ για την έκδοση του… δεν υπάρχει όμως λόγος για βιασύνες! Ο χρόνος είναι μια κατάσταση του νου, πέρασμα από διαδοχικές πύλες.

12 Μαίου: Χθες παραχώρησα μια συνέντευξη στην Κυριακάτικη Καθημερινή σχετικά με το 2012. Με ρώτησαν κάτι απλό, για το αν πρόκειται για ένα πραγματικό κίνημα, ένα σοβαρό κοινωνικό προβληματισμό ή για μια ακόμη περαστική φαιδρότητα.
Τους απάντησα πως πρόκειται για την έκφραση ενός ρεύματος που η αρχή του μπορεί να αναγνωριστεί στις θεωρίες του φιλοσόφου Pierre Teilhard de Chardin για τη Νοόσφαιρα, πίσω στην δεκαετία του 1950.
Στην συνέχεια, η ανησυχία που προκάλεσε η αλλαγή της Χιλιετίας ενίσχυσε το ρεύμα το οποίο εκφράζετε πλέον (ανάλογα με την κουλτούρα και την παθολογία του ατόμου) σε εσχατολογικό και μεταφυσικό. Το δεύτερο έχει να κάνει με την περίφημη συνειδησιακή εξέλιξη της ανθρωπότητας (γεγονός που σχετίζεται με την θεωρία του μετά-ανθρώπου, αλλά και των indigo, των otherkins και των Παιδιών του 1983).
Το πρώτο αφορά καταστροφολογικά σενάρια τα οποία εκδηλώθηκαν (αυτόεκπληρούμενη προφητεία;) εν μέρει και εισαγωγικά σχεδόν, με την 11/9 που έστρεψε ολόκληρο τον πλανήτη σε μια νέα εποχή φόβου.
Το ρεύμα έτσι πέρασε από πολλά στάδια: ξεκίνησε μέσω της αμφισβήτησης, κορυφώθηκε μέσα από τον φόβο, και πιστεύω πως θα διαρκέσει πολλά χρόνια ακόμα διαπερνόντας και το 2012 μέχρι ωσότου να αγγίξει την φάση του συλλογικού επαναπροσδιορισμού. Με λίγα λόγια, ζούμε όπως περίπου ορίζει η Τυφώνια Παράδοση, στην Εποχή του Σεθ, των μεγάλων υπαρξιακών ανακατατάξεων!
Τελείωσα όμως την συνέντευξη με μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση: μετά το 2012 η ανθρωπότητα δεν έχει να περιμένει κάτι μεγαλύτερο. Δεν υπάρχει κάποιο άλλο μεγάλο μυστήριο το οποίο να αποτελεί σημείο αναφοράς. Κανένα, εκτός από το εξωγήινο ζήτημα!
Θεωρώ πως οι εξελίξεις στον Άρη θα είναι αποκαλυπτικές. Αρκεί μονάχα να βρεθεί ένα οργανικό απολίθωμα στις ερημιές του κόκκινου πλανήτη για να έχουμε πλέον απτές και ασφαλής αποδείξεις πως η ζωή υπάρχει εκεί έξω! Αυτό θέλω να πιστεύω πως θα επαναπροσδιόριζε τους στόχους της ανθρωπότητας. Θα έσβηνε την κοσμική μας μοναξιά και θα τόνιζε την έμφυτη μας περιέργεια να βαδίσουμε στα αστέρια για να ανακαλύψουμε τους γείτονες μας. Μήπως τελικά οι προφητείες για το συνειδησιακό πέρασμα το 2012 θα επαληθευτούν μ’ αυτό τον τρόπο;

10 Μαίου: Παρατηρώντας την κίνηση στο site μου πρόσεξα την περαστική είσοδο μιας Τσέχικης διεύθυνσης η οποία με οδήγησε τελικά σε ένα υπέροχο ιστότοπο, φτιαγμένο από μια νεαρή παρέα που ασκούν από το 2006 την λατρεία των Μεγάλων Παλαιών!
Πρόκειται για το Ansactus Cechoslovacica Esoterica Templum de Antiquelis, με έδρα την Πράγα, και όπως μου ανέφεραν στα e-mail που ανταλλάξαμε, χρησιμοποιούν σαν βάση τα βιβλία του Σίμωνα και του Wilson, ενώ δραστηριοποιούνται στην μετάφραση και έκδοση ιστοριών του Λάβκαρφτ. Ήδη μου πρότειναν να μεταφράσουν το βιβλίο μου στα Τσέχικα, κάτι το οποίο θα αποτελούσε για μένα μεγάλη τιμή!

6 Μαίου: Είδα χθες την ταινία Quatermass and the Pit (1967) του Roy W. Baker και ενθουσιάστηκα από την κλιμακωτή εξέλιξη και το πανέξυπνο σενάριο που ακολουθεί βασικές αρχές της θεωρίας των Αρχαίων Αστροναυτών, και πιο συγκεκριμένα, καίρια Λαβκραφτικά πρότυπα: κάποιοι εργάτες καθώς σκάβουν στο υπόγειο του Λονδίνου για την προέκταση μιας γραμμής, ανακαλύπτουν ανθρωποειδής σκελετούς και ένα επανδρωμένο εξωγήινο σκάφος ηλικίας 5 εκατομμυρίων ετών. Στην πορεία θα αποδειχθεί πως αυτοί οι Αρχαίοι πιλότοι «δοξάστηκαν» από την παγκόσμια μυθολογία μας ως δαίμονες, ενώ στην κορύφωση της ταινίας, το ξύπνημα τους θα προκαλέσει μαζική τρέλα!
Επίσης βρήκα χρόνο για να δω το The Dunwich Horror… Έχοντας τη σεναριακή αφέλεια ενός μέτριου βιντεοπαιχνιδιού, την πλοκή που παραπέμπει σε ταινίες με σχιζοφρενείς δολοφόνους και ειδικά εφέ ταινιών της δεκαετίας του 1980, η ολοκαίνουργια παραγωγή του Leigh Scott (σκηνοθέτη του Transmorphers – μια ατυχούς οπτικής παράφρασης των Transformers), με απογοήτευσε απόλυτα!
Η υπόθεση της νέας αυτής b-movie διεξάγεται στο σύμπαν του Λάβκραφτ, σε σύγχρονα χρονικά πλαίσια μα με ατελείωτες αυθαιρεσίες! Ίσως το μοναδικό ενδιαφέρον σημείο είναι ο σχολιασμός πως η γνώση του αυθεντικού Νεκρονομικόν προέρχεται από τα όνειρα! Αλλά πέρα από αυτή την απόκρυφη αλήθεια, δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος να προσφέρετε ούτε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας όπως έκανα δυστυχώς εγώ…
Σε κάποιο από τα forum που περιπλανιέμαι κατατέθηκε από κάποιον μια ερώτηση: «παιδιά δλδ κάποιος μπορεί να καλέσει τον Κθούλου; Αλλά ορατός να είναι όχι να λεμε ότι τον αισθάνεσαι!»
Θα ήθελα να επαναλάβω εδώ την απάντηση μου καθότι νιώθω πως είναι αρκετά επεξηγηματική: «Ο Κθούλου και οι άλλοι Μεγάλοι Παλαιοί είναι αρχέγονοι τύποι, κοσμικές έννοιες που δεν μπορείς να τους αντιληφθείς γιατί δεν υπάρχουν, μπορείς όμως να τους γνωρίσεις επειδή βρίσκονται μέσα σου και τους αποτελείς! Αν τώρα κάνεις κάποιο τυπικό με βάση τον Λαβκραφτικό Σατανισμό, τότε ή θα ενεργοποιηθούν οι αντίστοιχες εσωτερικές σου δυνάμεις (και στην περίπτωση του Μέγα Κθούλου, οι δυνάμεις του ονείρου) ή θα προκαλέσεις την προσοχή αλλοδιαστατικών πλασμάτων που μπορεί και να σου εμφανιστούν με κάποια αντιληπτή στις αισθήσεις σου μορφή!
Στην δεύτερη περίπτωση, λειτουργείς απλά σαν φάρος στον αστρικό κόσμο, κερδίζοντας το ενδιαφέρον από πλάσματα που συνήθως γίνονται ορατά σαν σκιές, όχι γιατί είναι έτσι, αλλά γιατί έτσι μπορούμε να διαβάσεις το μερικά υλοποιημένο πέρασμα τους στο δικό μας επίπεδο…»
Τέλος, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες από τις σημειώσεις με τους συλλογισμούς που έκανα μελετώντας το εξαίρετο άρθρο του καθηγητή Hanegraaff για τον Λάβκραφτ και την Μαγεία τους Χάους: «Η συστηματοποίηση της Μυθολογίας Κθούλου σε μορφή οργανωμένης πρακτικής μαγείας, αντιτίθεται στην χαοτική της φύση!! Η αναζήτηση αντιστοιχιών όμως με δοκιμασμένα – ήδη υπάρχων συστήματα δεν αποδεικνύει μια κάποια συγκαλυμμένη μυστικιστική αλήθεια, αλλά μπορεί να αναδείξει αρχετυπικές δυνάμεις που εκδηλώνονται με διαφορετική μορφή αλλά κοινή ουσία!»

30 Απριλίου: Μια αλλαγή στο πρόγραμμα του περιοδικού με κράτησε για αρκετό διάστημα μακριά από τις μελέτες μου. Εκτός αυτού όμως, συνάντησα αρκετά εμπόδια τελευταία: Όπως θα θυμάστε, είχα έρθει σε επαφή με τον συγγραφέα Michael Ford για μια αποκλειστική συνέντευξη. Δυστυχώς όμως δεν έχω λάβει ακόμη τις απαντήσεις στο σταλμένο μου ερωτηματολόγιο, αν και δέχομαι διαρκώς μηνύματα που επικαλείτε την υπομονή μου! Παρόμοια, ο Khem Caigan, ενώ δέχτηκε αρχικά να απαντήσει στις ερωτήσεις μου για το εσωτερικό νόημα του necronomicon sigil που σχεδίασε και την σχέση του με τον αληθινό Σίμωνα… ξανά δεν έλαβα καμία απάντηση! Κάτι αντίστοιχο τέλος συνέβη με τους υπεύθυνους του Order of the Necronomicon. Ενδιαφέρον στην αρχή, αδιαφορία στην συνέχεια. Ποιος ξέρεις… ίσως οι Παλαιοί επιθυμούν να ανακαλύψω την δική μου αλήθεια (v.i.t.r.i.o.l.)
Δεν ήταν όμως όλα αρνητικά: συνάντησα στο Facebook ένα group που συστήνετε ως Ναός του Νυαρλαθοτέπ (έτος ιδρύσεως 1990). Δημιουργός του είναι κάποιος Γουικανός Michel Lefebvre (γεννήθηκε το 1974) και έχουν την έδρα τους στο Βέλγιο! Σύντομα θα μάθω περισσότερα γι’ αυτό το θέμα.
Σήμερα έφτασε στα χέρια μου μια ακόμη νεώτερη κινηματογραφική μεταφορά του The Dunwich Horror (παραγωγή 2008;). Κρίνοντας πάντως από το trailer είναι μια ακόμη αιματοβαμμένη b-movie με αδιάφορο τρόπο παρουσίασης του Mythos.
Ο καλός μου φίλος από την Ισπανία diOshamuertO, εντόπισε στο εσωτερικό περιοδικό Aries (τ. 7, 2007) και μου έστειλε ένα εκπληκτικό πολυσέλιδο άρθρο για την μεταφυσική κληρονομιά του Λάβκραφτ, αποσπάσματα του οποίου ίσως ανεβάσω αργότερα στο site μου.
Παράλληλα, «ψαχουλεύοντας» το προσωπικό blog του Dan Harms (συγγραφέα του The Necronomicon Files), εντόπισα πολλές νέες πληροφορίες σχετικά με τον Σίμωνα και το τι τον επηρέασε για την δημιουργία του μαγικού του βιβλίου!! Αναμφίβολα το υλικό αυτό θα αποτελέσει εξαιρετικό συμπλήρωμα στον δεύτερο τόμο της μελέτης μου για το Νεκρονομικόν – του οποίου παρεμπίπτοντος, έχω ήδη διαρρυθμίσει την δομή του και ετοιμάζομε σε δυο μήνες περίπου για την έναρξη της συγγραφείς του!
Επίσης, ο Dan Harms σε ειδικό post που έκανε, αναφέρει πως το χαμένο βιβλίο του John Dee, το Ordines Descendens που αφορά της δαιμονική σκοπιά της Ενωχιανής μαγείας… είναι όπως το υποψιαζόμασταν όλοι, ένα σύγχρονο hoax…
Παρατήρησα επίσης μια αρχιτεκτονική λεπτομέρεια: όπως θα δείτε και εδώ, το μονοπάτι που οδηγεί στο μαντείο της Σίβυλλας στην Κύμη της Ιταλίας, έχει τραπεζοειδές σχήμα! Συνομιλώντας με τον φίλο και συνεργάτη Αλέξανδρο Γιαννακό μου σημείωσε πως επίσημα δεν υπάρχει κάποιος λόγος (πέρα από κάποια αρχιτεκτονικά οφέλη) για την κατασκευή του διαδρόμου με αυτή την μορφή.
Μήπως οι αρχαίοι τέκτονες διαμόρφωσαν έτσι αυτή την στοά σαν ένα μαγικό Τραπεζόεδρο ώστε να εκδηλώνετε με τις ιδιότητες μιας αλλοκοσμικής πύλης στο ανθρώπινο ασυνείδητο;
Τέλος, ανακάλυψα ένα εξαιρετικό blog που αφορά την αναζήτηση νοήματος στο πολυσύμπαν των απείρων πιθανοτήτων μας, όπως επίσης και μια σειρά από τεχνο-μυστικιστικά blogs που όλα τους επιδιώκουν να προσδιορίσουν το σημείο συνάντησης της μαγείας, του πνευματισμού και της τεχνολογίας!
Το θέμα αυτό με ενδιαφέρει πάρα πολύ: πιστεύω ακράδαντα πως το μέλλον στον τομέα του πρακτικού εσωτερισμού θα συμπεριλάβει την τεχνολογία. Άλλωστε, είναι γενετική αποστολή του ανθρώπου να εξελίσσετε. Γιατί όχι, το επόμενο βήμα να γίνει μέσω μιας κάποιας τεχνο-ενισχύσεις. Υπό αυτή την λογική, η Χαοτική Μαγεία που εκπροσωπεί σήμερα την μη-κομφορμιστική υπαρξιστική αγωνία του μεταμοντέρνου ανθρώπου, μπορεί κάλλιστα να περάσει σ’ ένα στάδιο Μετά-Χαοτισμού εκφράζοντας με μεγαλύτερη σιγουριά την αρχή πως η ατομική θέληση μπορεί να μεταβάλει το αντικειμενικό σύμπαν!

15 Απριλίου: Είδα χθες την ταινία Cthulhu (2007) του Dan Gildark, και τολμώ να πω ότι μου άρεσε! Συγκρίνοντας την με το Dagon (2001) του Gordon, καταφέρνει να παρουσιάσει με πιο δυνατό τρόπο την σταδιακή τρέλα στους χαρακτήρες, όπως και να υποβάλει τον θεατή στην αναμονή μιας κορύφωσης η οποία πραγματικά εκπληρώνετε με την εμφάνιση των Αβυσσαίων. Ασφαλώς το μοντάζ, οι διάλογοι και η φωτογραφία θα μπορούσε να ήταν περισσότερο προσεγμένοι και ατμοσφαιρικοί. Η απουσία επίσης της βαριάς λαβκραφτικής ατμόσφαιρας ήταν εξίσου αισθητή, ο κυρίαρχος ρεαλισμός όμως προσέδιδε μια διαφορετική οπτική στην κλασσική απόδοση ανάλογων θεμάτων.
Η ηθοποιία στο σύνολο της ήταν ξύλινη, με αποτέλεσμα να στηρίζεται ολόκληρη η παραγωγή επάνω στην –ευτυχώς– πειστική εκφραστικότητα του πρωταγωνιστή.
Υπήρχε παντελής έλλειψη γνήσιων αποκρυφιστικών στοιχείων –δυστυχώς– ενώ το ερωτικό κομμάτι της ταινίας φαίνεται πως ήταν περισσότερο «σφήνα» του σκηνοθέτη για να δικαιώσει τις προσωπικές του ερωτικές επιλογές παρά για να ενισχύσει το σενάριο με οποιοδήποτε τρόπο (αν και η άρνηση της ετεροφυλίας του καθηγητή Russ θα μπορούσε να συμβολίζει την άρνηση της προγονικής του κληρονομιάς ως επόμενο ιερέα του Κθούλου)! Με λίγα λόγια, ένα μέτριο κινηματογραφικό πείραμα, που όμως διαθέτει ισχυρές δόσεις λαβκραφτικού τρόμου και παράνοιας!

12 Απριλίου: Το τελευταίο διάστημα ήταν σημαντικά αποδοτικό για τις έρευνες μου αλλά και για τις επαφές μου με το εξωτερικό. Καταρχήν παρατήρησα με ευχαρίστηση πως δυο φίλοι έχουν προσθέσει στα links τους την ιστοσελίδα μου, πρόκειται για τον έλληνα Ιεροφάντη και για τον Ισπανό diOshamuertO. Τους ευχαριστώ θερμά και τους δυο! Επίσης οι γνωριμίες μου χάρης στον λογαριασμό μου στο facebook έχουν αυξηθεί σημαντικά, όσον αφορά ξένους συγγραφείς του εσωτερισμού, ενώ πρόσθεσα τελευταία και ένα προσωπικό group με τίτλο Necronomicon Gnosis. Μέχρι στιγμής όμως, ο σκοπός του θα παραμείνει ανενεργός…
Ίσως η μεγαλύτερη χαρά της περιόδου να ήρθε πριν δυο μέρες περίπου, όταν εντόπισα το προσωπικό e-mail του Khem Caigan, τον άνθρωπο που σχεδίασε το Necronomicon sigil και τα λοιπά μαγικά σύμβολα στο βιβλίο του Σίμωνα (1977). Κανονίσαμε ήδη μια μικρή συνέντευξη με σκοπό να αποσαφηνίσουμε ορισμένες σκοτεινές πλευρές του ζητήματος!
Και μιλώντας για συνεντεύξεις, βρήκα εδώ, μια εξαίρετη συνέντευξη αφιερωμένη στη Μαγεία, από τον Alan Moore που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Arthur το 2003.
Από την άλλη, δυστυχώς ο κ. Ford έχει καθυστερήσει αρκετά την συνέντευξη που του είχα ζητήσει εδώ και καιρό. Από όσο μου είπε, εργάζεται εντατικά πάνω στο τελευταίο του βιβλίο, ένα μυθιστόρημα Λαβκραφτικού περιεχομένου με τίτλο Azathoth! Αλλά θα επιμείνω…
Το τελευταίο διάστημα επίσης, εργάστηκα αρκετά στο ζήτημα της Τυφώνειας Παράδοσης. Μαζί μάλιστα με τον καλό μου φίλο και στενό συνεργάτη, Αλέξανδρο Γιαννακό, εργαστήκαμε πάνω στην φιγούρα της Μαύρης-Παλλάδας Αθηνάς και την σχέση της με την αστρολατρεία του Σείριου! Το αποτέλεσμα αυτής της έρευνας, θα δημοσιευτεί πολύ σύντομα…
Επίσης θα ήθελα να μοιραστώ την χαρά μου για την νέα επερχόμενη εκδοτική κίνηση του Dragon Rouge: ο Alberto Brandi, υπεύθυνος της Στοάς Sothis στην Ιταλία, ολοκλήρωσε και κυκλοφόρησε μια εμπεριστατωμένη μελέτη για την ιστορία και την φιλοσοφία της Αριστερής ατραπού. La Via Oscura: Introduzione al Sentiero di Mano Sinistra. Το βιβλίο βρίσκεται ήδη στην φάση της αγγλικής του μετάφρασης και ελπίζω πως στις αρχές του επόμενου έτους θα κυκλοφορεί κανονικά και στα διεθνή βιβλιοπωλεία!
Τέλος μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση: σύμφωνα με το βιβλίο του Billie W. John, The Setian (2003), στο πίσω μέρος της εν λόγω Αιγυπτιακής πλακέτας, κάτω αριστερά, εμφανίζεται το ακαθόριστο ιερό ζώο του Σεθ να παίζει φλογέρα ενώ τα υπόλοιπα ζώα (μαζί και ένας Γρύπας!) κυνηγάει το ένα το άλλο! Μου είναι δύσκολο να μην συγκρίνω την συγκεκριμένη εικονογραφία με τον αυλό-παίκτη Πάνα, και φυσικά τον τυφλό μουσουργό Αζαθώθ!

5 Απριλίου: Είδα χθες την ταινία Σκοτεινός Κώδικας (Knowing) και ομολογώ πως έμεινα έκπληκτος! Αναμφισβήτητα και για το είδος ταινίας που είναι, πρόκειται για την έκπληξη της χρονιάς!
Πρόκειται ασφαλώς για μια παραγωγή post-9/11 με όλα τα στοιχεία ρεαλιστικού τρόμου που προκαλούν οι τεχνολογικές καταστροφές (βλέπε πτώση αεροπλάνου, επίθεση στο μετρό). Θυμίζει βέβαια κάπως την σκηνοθεσία των X-Files, όμως η μεγάλη ανατροπή συμβαίνει στο τέλος όταν η ανώνυμη αγγελόμορφη εξωγήινη φυλή μεταφέρει στην νέα Εδέμ (όπου βλέπουμε το Δέντρο της Ζωής & του Θανάτου;) τους «πρωτόπλαστους» – μαζί με το υπονοούμενο: «και τώρα, πολλαπλασιαστείτε σαν τα κουνέλια»!
Αυτό που με ενθουσίασε περισσότερο πάντως ήταν η εικονογραφία των εξωγήινων.
Προσέξτε πως το αστρικό τους όχημα που περιστρέφονταν ήταν βασισμένο στην γκραβούρα του Matthaeus του Γηραιότερου, (Icones Biblicae, 1625) που παριστά το θρόνο του Θεού από το όραμα του Ιεζεκιήλ, με τους τροχούς.
Από την δεκαετία του 1970 υπάρχει ένα σοβαρό debate για το αν το όχημα αυτό ήταν ένα συμβολικό όραμα ή η εμφάνιση ενός εξωγήινου σκάφους. Γνωστή είναι η περίπτωση του μηχανικού της NASA Γιόζεφ Φ. Μπλούμριχ ο οποίος βασισμένος στο σχετικό κείμενο της Βίβλου, σχεδίασε ένα λειτουργικό (;) σκάφος αναθερμαίνοντας τις συζητήσεις περί της θεωρίας των Αρχαίων Αστροναυτών!
Ανάλογη είναι η προσπάθεια (;) του σκηνοθέτη στην εν λόγω ταινία, καθώς αφήνει να εννοηθεί η πιθανότητα πως ότι έγινε κάποτε γίνεται ξανά τώρα! Δηλαδή, αν η Γη ήταν η Εδέμ στην οποία μας έφεραν κάποτε οι άγγελοι-εξωγήινοι, τότε μας ταξιδεύουν πάλι σε μια καινούργια πλανητική Εδέμ!
Προσέξτε επίσης την μορφή των πλασμάτων – παραπέμπει άμεσα στους Φωτεινούς (The Shinning Ones) έτσι όπως τους περιγράφει ο William Henry στα βιβλία του, αλλά και στους Vorlons έτσι όπως τους αναπαράστησε ο J. Michael Straczynski στο Babylon-5 (όπου μιλώντας με όρους της μυθολογίας Κθούλου, είναι οι Πρεσβύτεροι Θεοί!).
Τέλος, προσέξτε την ομοιότητα ανάμεσα στο Knowing, το The Day Earth Stand Still και τον τρόπο με τον οποίο τελειώνει η νέα τηλεοπτική σειρά Βattlestar Galactica: παρουσιάζουν την ανθρωπότητα να αρχίζει ξανά από την αρχή, δίχως τις τεχνολογικές της δυνάμεις. Αποτελεί αυτό άραγε ένα κοινωνικό σχόλιο πως πρέπει να μηδενίσουμε το κοντέρ της εξέλιξης μας διότι κάπου στρίψαμε λάθος; Είναι μέσω της τέχνης η εξωτερίκευση ενός υποσυνείδητου ρεύματος σκέψης που ίσως μας οδηγήσει σε μια επερχόμενη αλλαγή; αναρωτιέμαι, τι άλλες εκπλήξεις μας επιφυλάσσει η Εποχή του Σεθ την οποία διανύουμε…
Τέλος, αξίζει πιστεύω να διαβάσετε και τα σχόλια του Dr. Woodman πάνω στο ίδιο θέμα.

27 Μαρτίου: ApophENIA… Το 1958, ο Klaus Conrad μίλησε για την Αποφένια (Apophenia), την ικανότητα του ανθρώπου να συνδέει φαινομενικά ασύνδετες πληροφορίες συντάσσοντας ένα έλλογο μωσαϊκό νοήματος.
Το 1965 ο Greg Hill κυκλοφορεί σε μόλις 5 αντίτυπα το ριζοσπαστικό θρησκευτικό βιβλίο του Principia Discordia που αφορούσε την Eris, την θεότητα του χάους και μια νέα μορφή άναρχης μεταφυσικής ψυχολογίας.
Το 1988 ο σημιολόγος Ουμπέρτο Έκο εκδίδει το Εκκρεμές του Φουκώ όπου όλα συνδέονται με όλα στον αποκρυφισμό και στην συνωνομιολαγνεία.
Το 2007 ο ξανθός χρήστης του www, Soundlessdawn ενεργοποιεί τον ιστοχώρο του Labyrinth of the Psychonaut κάνοντας πράξη την φιλοσοφία του tech-καμπαλισμού για την προέκταση της συνειδητότητας πέρα από τα αισθητά όρια του υλο-πραγματικού κόσμου.
Το 2008 ο χαοτικός μάγος Peter Carroll δημοσιεύει μετά από 14 χρόνια σιωπής το βιβλίο του The Apophenion: A Chaos Magic Paradigm καταθέτοντας μια νέα εξήγηση για το σύμπαν, το χρόνο και το χώρο.
Το 2009 κάθομαι σπίτι μου και παρακολουθώ τις εξελίξεις στην οθόνη της τηλεόρασης, στην οθόνη του υπολογιστή, στην οθόνη του δεύτερου υπολογιστή, στην οθόνη του κινητού, στο κείμενο της εφημερίδας, στο κείμενο των περιοδικών. Όλες οι πληροφορίες είναι προβολές των γεγονότων. Δεν είναι η αλήθεια, αλλά αυτό που φιλτραρισμένο περνά στην συνείδηση μας ως η «αλήθεια».
Αναζητώ σε όλες αυτές τις ασπρόμαυρες ή/και χρωματιστές κουκίδες δεδομένων ένα μοτίβο, κοινές λέξεις, έννοιες, και μετα-λογικές εξισώσεις ψυχωσυναισθηματικών αντιδράσεων για το ρεύμα της σκέψης που κυριαρχεί σήμερα.
Το 1986 ο Alan Moore πραγματοποιεί το ίδιο techno-ritual μέσα από την φιγούρα του Ozymandias στο Watchmen, κεφάλαιο 10.
Το 2001 η σειρά Horizon του BBC κινηματογραφεί το ντοκιμαντέρ Parallel Universes με θέμα το μέλλον της ανθρωπότητας και την σχέση της με τις παράλληλες διαστάσεις.
Το 2009 έτυχε (;!) να βρίσκομαι σπίτι και να είμαι συντονισμένος (συμπαθής) με την συχνότητα του ελληνικού καναλιού που το προβάλει.
Στην εν λόγω εκπομπή, ο Michio Kaku και άλλοι φυσικοί υποστηρίζουν ότι στο κοντινό υποθετικό μέλλον, είναι εφικτό για την ανθρωπότητα να συγκεντρώσει όλη τη δυνατή παραγόμενη ενέργεια σε ένα σημείο ώστε να προκληθεί μια τοπική ανωμαλία στο συνεχές του χρονοχώρου, επιτρέποντας έτσι σε μια νανομηχανή-κιβωτός να διασπείρει στο παράλληλο σύμπαν ανθρώπινο DNA δίνοντας έτσι την ευκαιρία για την ζωή να αρχίσει ξανά.
Το 2019 η Space Energy Inc. θα εγκαταστήσει σε τροχιά γύρω από την Γη ένα σταθμό μετατροπής της ηλιακής ενέργειας σε άφθονη ηλεκτρική ενέργεια που θα στέλνετε πίσω σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη με τη μορφή μικροκυμάτων.
Η θεωρία για το παραλληλοδιαστατικό πέρασμα αρχίζει να προσγειώνετε από τα σύννεφα της επιστημονικής φαντασίας!
3 Χιλιάδες χρόνια πριν τον Ιησού (;!) ο Νώε διέσωσε ορισμένα από τα έμβια όντα του πλανήτη μας αρχίζοντας την ζωή από την αρχή. Το ίδιο έκανε ο έλληνας Δευκαλίωνας, ο βαβυλώνιος Ziusudra, ο ινδός Satyavata και ο Na'umi σύμφωνα πάντα με τους διαβολολάτρες Γεζίδι.
Πριν εκατομμύρια χρόνια ο Άρης είχε νερό και αναμφίβολα ζωή. Ίσως μια αντίστοιχη βιο-κιβωτός να εκτοξεύτηκε από εκεί με στόχο τον γαλάζιο πλανήτη μας. Σήμερα μπορεί να επιστρέφουμε εμείς στην πλανητική μας Εδέμ.
Το 2009 ο Ronald D. Moore, ολοκληρώνει το Battlestar Galactica παρουσιάζοντας τους δωδεκαθεϊστές ανθρώπους να επιστρέφουν στην κατεστραμμένη Γη για να αρχίσουν τον δικό μας πολιτισμό από το μηδέν. Οι Θεοί ήρθανε από τον ουρανό δηλαδή το διάστημα. Οι άνθρωποι επιστρέφουν στους ουρανούς δηλαδή το διάστημα.
Το 2004, το ρομπότ Opportunity (MER-B) της NASA προσγειώνετε στον κρατήρα Αετό του Άρη. Οι έρευνες που διεξάγει αποκαλύπτουν πως κάποτε υπήρχε νερό.
Αν ένας εξωγήινος δορυφόρος προσγειωνόταν στην Σαχάρα θα έστελνε πίσω το ίδιο πόρισμα. Το Κάιρο όμως απέχει χιλιάδες μίλια από την καρδιά της Σαχάρα. Μήπως υπάρχει ένα Κάιρο κρυμμένο κάπου στον Άρη; Μήπως σε κάποια υπόγεια κοιλότητα;
Το 1977 ο George Lucas παρουσιάζει τον Luke Skywalker να κατοικεί σε υπόγεια οικήματα του πλανήτη-έρημος Tatooine.
Το 2009 ερευνητές ανιχνεύουν με σόναρ μια τεράστια οροσειρά βυθισμένη μέσα στους πάγους της Ανταρκτικής.
Το 1931 ο Χ. Φ. Λάβκραφτ περιγράφει πως μια ομάδα ερευνητών βρίσκει έναν εξωγήινο πρω-ανθρώπινο πολιτισμό μέσα στις σπηλιές των πάγων του Βορρά.
Μήπως θα βρούμε εκεί τα συντρίμμια της Αριανής βιο-κιβωτού;
Ατελείωτοι σύνδεσμοι συνθέτουν ένα λαβύρινθο ιδεών. Η αλήθεια είναι η προβολή των υποσυνείδητων προτιμήσεων μας. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Η κίνηση των υποατομικών σωματιδίων δεν ακολουθεί την Νευτώνεια λογική. Το σύμπαν χορεύει στους ρυθμούς του χάους της Αποφένιας. Και ο τρελός(Αζ)–τυφλός(Θωθ) μουσουργός συνεχίζει να μας ψιθυρίζει μέσα από τις ασυνείδητες σκέψεις μας.

20 Μαρτίου: Το σαββατοκύριακο που πέρασε είχα την χαρά να φιλοξενήσω ένα εξαίρετο άνθρωπο και νεαρό μύστη από την Αθήνα, μέλος του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής και ιδρυτή πολύ σύντομα μιας ακόμη εσωτερικής αδελφότητας. Οι συζητήσεις μας κυμάνθηκαν σε δεκάδες όμορφα θέματα που αφορούν την μαγεία και την φιλοσοφία της, και κάπως έτσι, ομολογώ πως ήταν ένα ξεχωριστό διήμερο.
Παράλληλα, ασχολήθηκα αρκετά και με το facebook στο οποίο –αναζήτησα και συνεχίζω– νέους και παλιούς φίλους & συνεργάτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Στο χώρο αυτό, εντόπισα την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του μάγου-καλλιτέχνη Alan Moore, ενώ ο αγαπημένος μου blogger Soundlessdawn, συνεχίζει να συγκλονίζει προσθέτοντας ένα ακόμη κεφάλαιο στην ψυχοναυτική του έρευνα για την επίδραση του ήχου στην ανθρώπινη συνειδητότητα – θέμα που με απασχολεί σημαντικά, γι’ αυτό και ζήτησα από τον καλό μου φίλο Γιώργο Αρώνη να γράψει για τα ζήτημα αυτό στο τρέχον τεύχος του mystery, βασισμένος και στους δικούς του πειραματισμούς!
Σήμερα έχω συνάντηση με τον συγγραφέα Γιάννη Σπυρόπουλο, ο οποίος με τιμά με το να ταξιδέψει από την Αθήνα για να βρεθούμε! Το θέμα που θα απασχολήσει τις κουβέντες μας, θα είναι –αν κρίνω από την μέχρι τώρα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αλληλογραφία μας– η Μυθολογία Κθούλου και η σχέση της με την Παν-Αρκαδική Φιλοσοφία!!
Τέλος, πριν λίγες ημέρες κουβέντιαζα με έναν καλό φίλο, πρακτικό ερμητιστή σχετικά με την δυνατότητα αντιστοίχησης των Παλαιών με το Δέντρο του Θανάτου. Τα όσα μου είπε με επηρέασαν σημαντικά: Οι Μεγάλοι Παλαιοί λοιπόν μπορούν πραγματικά να τοποθετηθούν στις σφαίρες του Δέντρου καθότι ανεξάρτητα από την φύση τους, δεν παύουν να αποτελούν κομμάτι του Σύμπαντος! Η αντιστοίχηση αυτή βέβαια δεν μπορεί να είναι απόλυτη παρά πλασματική, δηλαδή για να ικανοποιήσει την ανθρώπινη λογική. Πράγματι σαν όντα χαοτικά που είναι, είναι δύσκολο να κατανεμηθούν αρμονικά σε όλα τα σημεία του Δέντρου, γι’ αυτό και μπορεί να εμφανίζονται ταυτόχρονα σε διάφορες σφαίρες ή μονοπάτια. Το θέμα όμως είναι πως, η όποια τυπολογία συμμορφώνετε απλά στις παρατηρήσεις και τα πειράματα μας, δίχως να περιγράφει αυτό που Είναι! Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και στις υπόλοιπες αναλογίες, από διαφορετικές μυθολογίες του κόσμου. Εφόσον λοιπόν μπορούμε να δούμε επάνω στο Καμπαλιστικό Δέντρο το πάνθεον της Αιγύπτου, της Ελλάδας ή ακόμη και του Star Trek (βλέπε εδώ), τότε γιατί όχι και αυτό του Mythos!;

15 Μαρτίου: Με μεγάλη μου λύπη παρατηρώ πως τελευταία καθυστερώ τις αναθεωρήσεις στο blog μου, γεγονός που οφείλετε στην συμμετοχή μου σε 4 διεθνή occult forums, στο φόρτο εργασίας που φυσικά δεν έχει μειωθεί, αλλά και στην πρόσφατη απόφαση μου να συμμετέχω στην κοινότητα του facebook, κυρίως μετά την συγκινητική κίνηση μιας αναγνώστριας να δημιουργήσει group (fun club) για το mystery!
Ας επιστρέψουμε στα δικά μας όμως: Ενημερώθηκα με χαρά πως το 2010 θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Stafire η μελέτη Beelzebub and the Beast: A Comparative Study of Gurdjieff and Crowley, του David Hall, ένα έργο που το περιμένουμε αρκετά χρόνια τώρα και πιστεύω πως θα ρίξει διάπλετο φως σε μια «παρεξηγημένη» σχέση!
Σήμερα ανακάλυψα ακόμη ένα ψευδο-Necronomicon από κάποιον Bc Klutts!!
Εντόπισα αυτό το site που παρουσιάζει και επεξηγεί τα Ταρώ των Σκιών της Linda Falorio, η οποία και βασίστηκε στο Τυφώνιο και Κλιφωθικό έργο του Kenneth Grant για την δημιουργία τους. Εξαιρετική εισαγωγή, κυρίως για όσους δεν έχουν το βιβλίο της συγγραφέως.
Επίσης περιμένω αυτές τις ημέρες, τις απαντήσεις από την αποκλειστική συνέντευξη που έκλεισα με τον γνωστό συγγραφέα Michael Ford.
Στο μεταξύ, σε συνομιλίες μου με μάγους του εξωτερικού σχετικά πάντα με το Necronomicon magic, παρατήρησα με έκπληξη πως ορισμένες οντότητες του mythos εκδηλώνονται πιο εύκολα χρησιμοποιώντας έναν μαύρο καθρέπτη, ενώ οι εμφανίσεις έχουν την μορφή σκιάς! Αυτό ασφαλώς ενισχύει την θεωρία μου που περί Σκιερών…
Ολοένα και πιο συχνά συναντώ μελετητές που είναι αρνητικοί ως προς την δυνατότητα αντιστοίχησης μεταξύ των θεοτήτων του mythos με το Κλιφωθικό Δέντρο. Χαρακτηριστική ήταν η απάντηση ενός φίλου από την Αγγλία, ο οποίος μου έγραψε πως «εφόσον το Δέντρο της Ζωής ορίζετε ως [+χ], και το Δέντρο του Θανάτου σαν [–χ], τότε η κοσμολογία των Μεγάλων Παλαιών είναι [0χ] καθότι υπάγετε σε ένα εντελώς ξέχωρο σύμπαν αξιών!» Αντίθετα, ένας καλός μου φίλος ερμητιστής πιστεύει πως θα μπορούσαμε να βρούμε αντιστοιχίες καθότι όλα στο σύμπαν βρίσκουν τις αντιστοιχίες τους στο Δέντρο. Προσωπικά αρχίζω να πιστεύω πως όποιες αναλογίες και αν βρεθούν, αυτές θα είναι πλασματικές, καθότι οι Μεγάλοι Παλαιοί δεν πλάστηκαν αλλά υπήρχαν, όπως άλλωστε το σύμπαν ολόκληρο, δεν προέκυψε από την συνειδητό μονάδα κάποιας ανώτερης δύναμης! Πως είναι δυνατόν λοιπόν να συγκρίνουμε δυο εντελώς ξένα συστήματα κοσμολογίας, αυτό της Ιουδαϊκής Καμπάλα με το σύστημα του Νεκρονομικόν; Παρόλ’ αυτά πιστεύω πως η έρευνα σ’ αυτό τον τομέα μπορεί να προσφέρει πολλά νέα δεδομένα!
Σχετικά με το παραπάνω θέμα μάλιστα, ένας καλός συνομιλητής μου υπόδειξε τον εξής ιστότοπο όπου και έχει γίνει μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια όσον αφορά την Καμπάλα των Μεγάλων Παλαιών.
Τέλος, με χαρά σας ανακοινώνω πως το βράδυ του Σαββάτου, στις 21 Μαρτίου πρόκειται να αρραβωνιαστούμε με την αγαπημένη μου Βάγια. Είθε οι Δυνάμεις του Κάτω Κόσμου, τα Πνεύματα της Γης και οι Θεοί του Ουρανού να μας προσφέρουν υγεία και ευδαιμονία!

11 Μαρτίου: Με ρώτησαν χθες για πιο λόγο δεν χρησιμοποιώ την αστρολογία στο πρακτικό κομμάτι του Necronomicon magick. Ο λόγος είναι διπλός! Καταρχήν, ο κοσμικός χαρακτήρας της μαγείας του Νεκρονομικόν δεν απαιτεί ίσως οποιασδήποτε μορφή αστρολογικής (ή αστρονομικής) αντιστοιχίας –εκτός από την εναλλαγή ημέρας/νύχτας – ήλιου/σελήνης– καθότι πρέπει να υφίσταται σε κάθε σημείο του γνωστού και μη σύμπαντος παρά στον γεωκεντρικό μας κόσμο!
Τι συμβαίνει όμως με τις όποιες μέχρι τώρα αντιστοιχίες αλλά και με την περίφημη φράση «όταν τα άστρα βρεθούν στην σωστή θέση». Θεωρώ πως οποιαδήποτε αντιστοιχία είναι πλασματική και θα πρέπει να χρησιμοποιείτε μονάχα για την ευκολότερη συγκριτική κατανόηση των παραδοσιακών συστημάτων μαγείας, με αυτή του Νεκρονομικόν. Όσον αφορά όμως την γνωστή φράση, αναμφίβολα, έχει αλληγορικό χαρακτήρα παρά σηματοδοτεί μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή!
Ο δεύτερος λόγος τώρα είναι αυστηρά προσωπικός και συμφωνεί απόλυτα με την άποψη του Peter Carroll o οποίος στην αποκλειστική συνέντευξη που δημοσιεύσαμε στο τεύχος 47 του mystery, δήλωσε πως «Η Αστρολογία, κατά την άποψη μου, δεν κατέχει τις απαραίτητες ιδιότητες ως επιστήμη ή μαγεία και ως μια σειρά φανταστικών συμβόλων μου φαίνεται περισσότερο φορτική. Επίσης, σαν ψυχολογική γλώσσα, υστερεί σε ακρίβεια!»

4 Μαρτίου: Εντόπισα πρόσφατα αυτή την ιστοσελίδα η οποία προμηθεύει μια ακόμη αμφίβολη έκδοση του Νεκρονομικόν, και μάλιστα σε μορφή software! Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να το αποκτήσω, όπως και να το συμπεριλάβω στην λίστα με τα κάλπικα βιβλία, αλλά θεωρώ πως είναι τόσο φτηνή απομίμηση του έργου του Σίμωνα, που δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθώ μαζί του περισσότερο! Αν παρόλ’ αυτά, κάποιος από εσάς έχει στην κατοχή του το συγκεκριμένο… προϊόν, θα με ενδιέφερε να μάθω την άποψη του. Διαφορετικά, μην μπείτε στον κόπο να το αγοράσετε, ενόψει οικονομικής κρίσης, υπάρχουν καλύτεροι λόγοι για να επενδύσετε τα χρήματα σας!
Στην εν λόγω ιστοσελίδα τώρα, θα βρείτε μια πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά σχετικά με την επίφυση ως Πύλη για άλλους κόσμους – έτσι όπως παρουσιάζεται στον Λάβκραφτ, αλλά και στην πραγματική επιστήμη!
Επίσης, δείτε εδώ, την είδηση πως στην Ανταρκτική βρέθηκε ένα τεράστιο σύμπλεγμα από βουνά, εγκλωβισμένο κάτω από τους πάγους! Μήπως τα Βουνά της Τρέλας του Χάουαρντ θα επιβεβαιωθούν; Ποιος ξέρει τι θα αποκαλύψουν οι μελλοντικές έρευνες των ειδικών στις παγωμένες και ξεχασμένες σπηλιές αυτών των βυθισμένων βουνών…
Τέλος, μπορείτε να δείτε εδώ αποκλειστικά μια εξαιρετική παραγωγή μικρού μήκους με συμπαθητική ηθοποιία, αλλά υπέροχα οπτικά εφέ που θυμίσουν τα πλάσματα στο Silent Hill. Mια διαφορετική κινηματογραφική παραγωγή με έξυπνο χιούμορ θα βρείτε εδώ, όπως και εδώ, μια fan-made ταινία που θυμίζει κάπως τις πρώτες σκηνές από το Hellboy (2004), και μαρτυρά την πηγή της φωτογραφίας που φιλοξενώ στο βιβλίο μου, στην σελ. 105.

28 Φεβρουαρίου: Παρατήρησα τελευταία πως μέρος των κειμένων που δημοσιεύω στην ιστοσελίδα μου «φιλοξενούνται» και σε διαφορετικά sites δίχως την αναφορά της πηγής! Είμαι υπέρμαχος της ελεύθερης γνώσης, αλλά θεωρώ κουτοπονηριά το να αντιγράφεις δίχως να αναφέρεις την προέλευση των ιδεών! Αν θέλετε λοιπόν να επαναλάβετε κάτι από το υλικό που συγκεντρώνω στο blog μου, είστε ελεύθεροι, απλά σεβαστείτε τον κόπο που έχω κάνει!
Αυτή την περίοδο εργάζομαι πάνω στο αίνιγμα του σφραγιδόλιθου Ixaxaar, τον οποίο παρουσιάζει ο Μάχεν στην Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας. Ο Kenneth Grant ταυτίζει την εξάγωνη σφραγίδα με την Στήλη της Αποκάλυψης του A.C., αλλά κυρίως με τον Choronzon μέσω της αριθμολογίας του 333!
Κατά την διάρκεια των ερευνών μου λοιπόν, πάνω στο ζήτημα, συνάντησα την συνέντευξη που είχε δώσει εδώ το συγκρότημα ΝΟΧ το 2007, σχετικά πάντα με το album τους Ixaxaar. Αν και η προσέγγιση είναι metal (στοιχείο που με αφήνει αδιάφορο), διακρίνω ορισμένα ενδιαφέρον σημεία…
Στην συνέχεια σας μεταφέρω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της συνέντευξης:
Ixaxaar has no meaning, it is an unspeakable name. Ixaxaar should be seen as a pathway to reach a chaotic state of being. A mind-frame where one has left all human and godly behind; enter madness. It is beyond human nderstanding. Within the occult, ixaxaar is described as a stone engraved with characters of 60 demons. It is a means to open hell, a means to receive revelations of the knowledge between being and not. It's numerical value is 333, like Choronzon. Do I have one at home? Not yet, it's all in the head, where all magic starts. As a matter of fact, I have a lot of "sixty stones" at home and there are more to come. But they are but fragments of the real deal. One day, I have one completed. […] I found '"Ixaxaar'" an appropriate title, because the lyrics on this album mainly deal with transcending into a "death-posture", a state of total chaotic awareness about what is life and what's not. One needs to go beyond a certain stage of self-mutilation to reach this liberating sphere called chaos. "Zacar Od Zamran" is Enochian, it means "move and appear". This song is a conjuration for Choronzon, a small ritual in itself. Speak it (the lyric) and one will receive, after the sacrifice is made. "Zazaz" is ABOUT Choronzon. I interpretate "Zazaz" as another name for Choronzon. "Zazaz" is the omega and alpha, like all chaos. Neverending and at all ends. This song is like a hymn to the supreme spirit of dispersion.

24 Φεβρουαρίου: «Οι Πύλες άνοιξαν, η επαφή έγινε και η κοινωνία τελέστηκε με επιτυχία για όλους»! Μονάχα έτσι –σχεδόν ποιητικά– θα μπορούσα να εκφράσω την βραδιά μυστηρίου που ζήσαμε χθες βράδυ στο DADA. Τουλάχιστον 120 φίλοι παρευρέθηκαν, γεμίζονταν κυριολεκτικά το μαγαζί. Ανάμεσα τους εκλεκτοί συνεργάτες, στενοί και αδελφικοί φίλοι, γνωστοί συγγραφείς, μα πάνω από όλα, οι πραγματικοί άνθρωποι του μυστηρίου – οι αναγνώστες του mystery.
Η χθεσινή βραδιά ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα, τόσο για την ζωντανή ανταπόκριση του κοινού, όσο και για την ποιότητα των ανθρώπων που παρευρέθησαν. Ήταν μια δυναμική παρέα, οικοδομώντας μια ξεχωριστή βραδιά την οποία και θα θυμάμαι για αρκετό καιρό.
Εύχομαι μονάχα να έχω την δύναμη μα και τον χρόνο να κατεβαίνω πιο συχνά για να συναντώ τους φίλους και τους ανθρώπους εκείνους που αναζητούν την αλήθεια του παραδόξου με γνήσιο μεράκι! Ήδη, χθες ξεκινήσαμε τις πρώτες κουβέντες για την διοργάνωση ενός Cthulhu Night στο ίδιο μέρος, το οποίο θα πλαισιωθεί με μια ποικιλία από events. Εύχομαι οι Πρεσβύτεροι να ευλογήσουν τις προθέσεις μας…
Σας ευχαριστώ όλους που ήρθατε εκεί, την Sasha που έκανε πράξη την εκδήλωση, τον Νίκο και τον Βαγγέλη από το DADA, τον Μηνά και το metafysiko.gr που βοήθησαν όσο κανείς άλλος, τα παιδιά από το Ιστάρ, τον Γιώργο που με υποστήριξε, τους αγαπητούς συνεργάτες και συναδέλφους που με τίμησαν με την παρουσίαση και την σημαντική τους συμβολή στην συζήτηση που ακολούθησε. Μα κυρίως, όλους τους αναγνώστες, που ήρθαν ακόμη και από άλλες πόλης της Ελλάδας αποκλειστικά γι’ αυτή την βραδιά.
Χάρη σε εσάς, η νύχτα μιας κοινής Δευτέρας, έγινε πραγματικά μαγική!
Σας ευχαριστώ θερμά όλους!!

20 Φεβρουαρίου: Η στιγμή ζυγώνει! Οι σημειώσεις μου είναι έτοιμες, μαζί τα μουσικά CD και η ταινία. Αύριο, ξεκινάμε την κάθοδο με την Βάγια στην Αθήνα, θα συναντήσουμε καλούς φίλους και συνεργάτες. Την Κυριακή το πρωί, θα πάμε στην Πνύκα όπου θα εορταστούν τα Ανθεστήρια, και στην συνέχεια μια διερευνητική βόλτα στα παλαιοπωλεία στο Μοναστηράκι. Την Δευτέρα θα περιηγηθούμε στα occult shops της πρωτεύουσας (Ιστάρ, Terra Incognita κτλ), και έπειτα, κάτω από το βλέμμα της Σελήνης, θα ανοίξουμε μαζί τις 9 Πύλες του μυστηρίου.
Η επιστροφή μας θα γίνει την Τρίτη, οπότε και οι ανανεώσεις του blog θα καθυστερήσουν λίγες μέρες. Παρόλ’ αυτά, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γιατί σε λίγο καιρό θα φιλοξενήσω μια αποκλειστική συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, μάγο και βαμπίρ από το Μαύρο Τάγμα του Δράκου, Michael W. Ford.

7 Φεβρουαρίου: Το τελευταίο διάστημα αλληλογραφώ τακτικά με κάποιον άγγλο μάγο (Andrew Spencer) σχετικά πάντα με τα μυστικά της μαγείας στην Μυθολογία Κθούλου. Τα όσα έχουμε κουβεντιάσει πιστεύω πως έχουν μεγάλη αξία, γι’ αυτό και σας τα μεταφέρω αποσπασματικά στην συνέχεια…
Μιλώντας στον Andrew για τις γωνίες, μου έστρεψε την προσοχή στο διήγημα του Frank Belknap Long, Hounds of Tindalos (1931), όπου τα δαιμονικά σκυλιά κατοικούν στις γωνίες μεταξύ των διαστάσεων! Ο Andrew πιστεύει ότι η δολοφονική διάθεση των πλασμάτων, παραπέμπει σημειολογικά στον μυητικό θάνατο του σώματος που αντιστοιχεί στο Lilith/Naamah του Δέντρου, επιτρέποντας στην άνοδο του αστρικού σώματος που σχετίζεται με το Gamaliel/Lilith/Φεγγάρι ή με το Τούνελ Thantifaxath! Τέλος σχεδιάζει να πραγματοποιήσει το τελετουργικό που παρουσιάζει ο Phil Hine στο βιβλίο του The Pseudonomicon, το Ghoul’s Feast!
Σχολιάζοντας όλες αυτές τις πραγματικά τόσο ενδιαφέρουσες σκέψεις του, του ανέφερα τα παρακάτω:
1) Στον εν λόγω ιστότοπο υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ανάλυση της ιστορίας του Long.
2) Στην Μελανησία, η λέξη Tindalo περιγράφει το πνεύμα ενός νεκρού που διαθέτει μαγικές δυνάμεις!
3) Ορισμένοι συσχετίζουν τα σκυλιά του Τίνταλος με την σέκτα του Leng από την ιστορία Το Κυνηγόσκυλο του Λάβκραφτ, όπου το σύμβολο της (το φυλακτό) είναι ένας φτερωτός σκύλος – θα μπορούσε να είναι μια σφίγγα;
4) Τα σκυλιά από την αρχαιότητα ακόμη θεωρούνταν ψυχοπομποί και φύλακες της Πύλης, όπως δηλαδή ο Κέρβερος. Σ’ έναν αρχαίο αμφορέα του 525 π.Χ. παριστάνετε ο Ηρακλής να παρουσιάζει στον τρομαγμένο Ευρυσθένη τον τρικέφαλο Κέρβερο, ο οποίος προσέξτε τα κεφάλια του έχουν τρία διαφορετικά χρώματα: κόκκινο-μαύρο-άσπρο. Το γεγονός αυτό παρατήρησε εξίσου ο Θανάσης Βέμπος στο βιβλίο του για τους Λυκανθρώπους (2003), συγκρίνοντας το μάλιστα με ορισμένες παραδόσεις του Νικόλαου Πολίτη, όπου οι καλικάντζαροι επιστρέφουν στον κόσμο τους αφότου λαλήσουν τρεις πετεινοί με τρία διαφορετικά χρώματα: κόκκινο-μαύρο-λευκό. Αναμφίβολα, τα χρώματα αυτά έχουν μια αλχημική σημασία, αρκεί να αναλογιστούμε τα τρία βασικά στάδια του magnum opus: nigredo (μαύρισμα)- albedo (λεύκανση)- rubedo(κοκκίνισμα).
5) Το μοτίβο του σωματικού διαμελισμού που υπάρχει στο τελετουργικό του Ghoul’s Feast, με παραπέμπει στην 2η εικόνα (The Demon Feast) από το Nightside of Eden του Kenneth Grant, την 10η εικόνα από το Splendor Solis, όπως επίσης στα σχόλια της Lyndy Abraham στο βιβλίο της A Dictionary of Alchemical Imagery (2003) όπου αποδίδει –όπως πολύ σωστά έθεσε και ο Andrew– μεταμορφωτικό και απελευθερωτικό χαρακτήρα στην εν λόγω φαινομενικά καταστροφική αυτή συμβολική τελετουργία. Παρόλ’ αυτά, ο κίνδυνος ενός τέτοιου τυπικού είναι τεράστιος για την ψυχική ισορροπία ενός ατόμου! Σκοπός πιστεύω του Necronomicon magick είναι ο μύστης να φτάσει μπροστά στον Θρόνο του Azathoth και μετά, μέσω αυτού –όπως ακριβώς έκανε στο τελευταίο canto ο Δάντης στην Κόλαση του– να περάσει στο αμέσως επόμενο επίπεδο. Κανείς σοφός μελετητής δεν πρέπει να πάθει ότι είχε συμβεί στον άτυχο Τρελό Άραβα, όταν εκείνη την ημέρα τον άρπαξε το αόρατο κτήνος από την Δαμασκό. Κανείς δεν πρέπει να αφομοιωθεί από το ρεύμα του Χάους, παρά να περάσει από μέσα του, αλλαγμένος!

6 Φεβρουαρίου: Μόλις ενημερώθηκα από την υπεύθυνη του εκδοτικού οίκου Αρχέτυπο, κ. Δ. Νικολαίδου, πως το βιβλίο μου Necronomicon έχει εξαντληθεί και πιθανότατα πολύ σύντομα να κυκλοφορήσει η δεύτερη έκδοση!
Τα νέα είναι ιδιαίτερα χαρμόσυνα διότι το βιβλίο κυκλοφόρησε μόλις πριν 4 μήνες! Ομολογώ πως ήμουν αβέβαιος για την εμπορική επιτυχία μιας τέτοιας εργασίας, διότι αναμφίβολα αποτελεί μια εξειδικευμένη μελέτη! Παρόλ’ αυτά όμως, αποδείχτηκα –ευτυχώς– λάθος!
Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους αναγνώστες του, μα κυρίως τους ανθρώπους που βοήθησαν στην ολοκλήρωση του, όπως και όλους αυτούς που συνδράμουν ακόμη με διορθώσεις, προτάσεις, πληροφορίες και συμβουλές για το έργο μου.
Επίσης θέλω να σας γνωστοποιήσω πως όπως έχω υποσχεθεί και γραπτός, εργάζομαι συστηματικά στην συνέχεια της μελέτης μου όσον αφορά τα πραγματικά μυστήρια της μαγείας στην Μυθολογία Κθούλου. Το deadline που έχω θέσει στον εαυτό μου είναι τέλη του 2010, ελπίζω λοιπόν πως μέχρι τότε θα έχω ολοκληρώσει την… άνοδο στο Δέντρο! Για εύλογους λόγους δεν θα ήθελα να αναφερθώ περισσότερο, αν και κατά καιρούς δημοσιεύω σημειώσεις από την έρευνα μου στο παρών προσωπικό μου ιστότοπο όπως και στο περιοδικό mystery.
Για άλλη μια φορά πάντως, ευχαριστώ όλους όσους πρόσφεραν λίγο χώρο στην βιβλιοθήκη τους για την μελέτη μου. Και σας περιμένω όλους στην Αθήνα, στην ομιλία μου στο DADA στις 23 Φεβρουαρίου με πολλές καλές ερωτήσεις και κέφι για μια δημιουργική, και ξεχωριστή κουβέντα…

28 Ιανουαρίου: Έλαβα σήμερα από Αυστραλία το βιβλίο του D. Tyson, How to Make and Use a Magic Mirror (Phoenix, 1995). Εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο, καθότι η ενατένιση γίνεται σ’ έναν καθρέπτη με εννέα γωνίες! Ένας στενός μου φίλος έχει συνθέσει ένα τυπικό όπου χρησιμοποιεί τραπεζοειδές καθρέπτη και ένα τελετουργικό που βασίζεται σε 9 πύλες, και έχει παρατηρήσει εντυπωσιακά αποτελέσματα με οπτική επαφή μιας οντότητας που παραπέμπει σε Σκιερούς!
Επίσης περιμένω από Αμερική το Hecates Fountain (1993) του Kenneth Grant, αλλά και ένα ακόμη βιβλίο που αγνοούσα την ύπαρξη του, το The Setian! Μέχρι σήμερα, δεν μπόρεσα ακόμη να συνεχίσω αποτελεσματικά την μελέτη μου στην Καμπάλα των Μεγάλων Παλαιών, αν και στο βιβλίο The Pillars of Tubal-Cain (2003) βρήκα στις σελ. 31-33, έναν ενδιαφέρον παραλληρισμό ανάμεσα στους θεούς της Βαβυλώνας με τους έκπτωτους αγγέλους του Ενώχ... γεγονός που μπορεί να σχετίζεται με την μεταφυσική του Σίμωνα...

22 Ιανουαρίου: Ο φόρτος εργασίας της τελευταίας περιόδου ήταν αρκετός ώστε να με κρατήσει μακριά από τακτικές ενημερώσεις. Παρόλ’ αυτά, λίγο οι εκρηκτικές εξελίξεις στο περιοδικό (με την αποκάλυψη της αληθινής Ομάδας Ε), αλλά και οι προσωπικές μου εργασίες πάνω στην μαγεία του Νεκρονομικόν, με οδήγησαν σε ορισμένα πολύ εντυπωσιακά μονοπάτια.
Την περίοδο αυτή μελετάω το βιβλίο του Peter Levenda (ο αληθινός Σίμωνας) Stairway to Heaven (2008) όπου παρουσιάζετε ανάμεσα στα άλλα, το εβραϊκό σύστημα της merkavah, το πέρασμα δηλαδή από 7 επίπεδα που καταλήγουν στο θρόνο του Θεού. Συνειδητοποιώ έτσι πως το μαγικό σύστημα που παρουσιάζει ο Donald Tyson στο Grimoire of the Necronomicon (2008), είναι σημαντικά όμοιο με αυτό του Ιουδαϊκού μυστικισμού. Μένει τώρα να προμηθευτώ τις απαραίτητες εξειδικευμένες μελέτες για να συγκρίνω καλύτερα τα δυο αυτά συστήματα.
Την ίδια στιγμή με προβληματίζει πολύ το γιατί ο Kenneth Grant αλλά και ο Alan Moore παρουσιάζουν της καμπαλιστικές αντιστοιχίες των Μεγάλων Παλαιών με τα Σεφιρώθ και όχι με τα Κλιφώθ όπως θα ήταν λογικό, από την στιγμή που εκπροσωπούν δαιμονικά σύμβολα πραγματικών αρνητικών κοσμικών δυνάμεων.
Σε προσωπικό διάλογο που είχα με τον Thomas Karlsson από το Dragon Rouge, με παρέπεμψε στην μελέτη του Simo Parpola, The Assyrian Tree of Life: Tracing the Origins of Jewish Monotheism and Greek Philosophy που δημοσιεύτηκε στο Journal of Near Eastern Studies, Vol. 52 No. 3, pp. 161-208, 1993.
Στην πορεία της αναζήτησης μου, βρήκα επίσης εδώ και αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο: Assyrian Prophecies, The Assyrian Tree, And The Mesopotamian Origins Of Jewish Monotheism, Greek Philosophy, Christian Theology, Gnosticism, And Much More.
Σύμφωνα τώρα με την εργασία του καθηγητή Parpola, η προέλευση του Δέντρου της Ζωής μπορεί να είναι μεσοποταμιακή, και ως εκ τούτου, να είναι δυνατόν να γίνουν αντιστοιχίες ανάμεσα στους θεούς και τους δαίμονες της Βαβυλώνας με τις εκάστοτε σεφίρες. Για παράδειγμα Tiphareth-Ισθάρ, Yesod-Νεργκάλ, Kether-Ανού κ.ο.κ
Αν ισχύει κάτι τέτοιο, ίσως να μην ήταν λάθος να προβούμε σε μια περισσότερο «έγκυρη» και εφαρμόσιμη τοποθέτηση των Παλαιών στο καμπαλιστικό Δέντρο!
Πάντως, διατηρώ ακόμη κάποιες επιφυλάξεις καθότι, οι Μεγάλοι Παλαιοί εκφράζουν χαοτικές δυνάμεις. Πως γίνεται συνεπώς να θέσεις τάξη στην αναρχία των εξωδιαστατικών δυνάμεων;
Όπως και να έχει, τόσο το σύστημα του αστρικού περάσματος, όσο και η καμπαλιστική αντιστοιχία εμπεριέχουν το ζήτημα της Ανόδου (ascent)! Αυτό σημαίνει πως ο τριπλός διαχωρισμός που έθεσα στο βιβλίο μου (σελ. 217-218) για την πρακτική του Λαβκραφτικού Σατανισμού είναι περισσότερο από σωστός!
Αναμφίβολα λοιπόν, και μάλλον αντίθετα από τις αρχικές μου υποθέσεις, στο επόμενο μου βιβλίο Necronomicon Compendium, θα ασχοληθώ ακόμη πιο βαθιά στο ζήτημα του Αστρικού Περάσματος… μέχρι το μονοπάτι για τον Θρόνο του Μαύρου Θεού!

15 Ιανουαρίου: Παρακολουθώ τις στατιστικές της ιστοσελίδας τελευταία και παρατηρώ πως ο αριθμός των επισκεπτών παραμένει σταθερός! Θέλω να ευχαριστήσω λοιπόν όλους εσάς που αφιερώνετε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας για το ηλεκτρονική μου ημερολόγιο.
Λοιπόν… πλούσια η περίοδος που πέρασε: απέκτησα μια εξαιρετικής ποιότητας τράπουλα Ταρώ, αυτή που σχεδίασε το 1979 ο Godfrey Dowson, βασισμένος στα αντίστοιχα σχέδια της Χρυσής Αυγής. Δυστυχώς δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε τελετουργία του Νεκρονομικόν, παρόλ’ αυτά, η λεπτομέρεια στην εικόνα και ο πλούτος των συμβόλων κερδίζει το ενδιαφέρον και του πιο απαιτητικού συλλέκτη.
Επίσης, απέκτησα δυο σπάνια βιβλία τα οποία θα συνδράμουν και αυτά με τον τρόπο τους στις μελέτες μου, πρόκειται για το The Pillars of Tubal-Cain και το Liber Lilith.
Κατάφερα και έκλεψα επίσης λίγο χρόνο από το βεβαρημένο φόρτο εργασίας μου για να δοκιμάσω ορισμένες τεχνικές του Νεκρονομικόν. Φαίνεται πως υπήρξε κάποιο αποτέλεσμα, όχι αυτό που έλπιζα ακριβώς, αλλά μάλλον κατόρθωσα να προκαλέσω την προσοχή ενός Σκιερού το οποίο παραμένει στο σπίτι μου λίγες μέρες τώρα!!! Όπως και να έχει πρέπει να συνεχίσω τις δοκιμές και με άλλους τρόπους…
Επίσης, αυτή την περίοδο μελετάω την ιστορία του ΟΤΟ, η οποία όπως δείχνει θα με απασχολήσει για αρκετό διάστημα ακόμη. Επίσης συνεχίζω την επιμέλεια του βιβλίου του Donald Tyson, ενώ μόλις σήμερα (επιτέλους!!!) κυκλοφόρησε το Aradia: Το Ευαγγέλιο των Μαγισσών που μετέφρασε η Βάγια Ψευτάκη, και είχα την τιμή να προλογίσω.
Και μιλώντας για τα βιβλία μου, εντόπισα σ’ αυτό το forum πως αναζητούν σε μορφή pdf τις μελέτες μου για τους Δαίμονες και το Νεκρονομικόν. Πρόσφατα ανακάλυψα το εν λόγω site το οποίο παρανόμως προσφέρει βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή. Ελπίζω η δική μου εργασία (αλλά και κανενός άλλου συναδέλφου) να μην χαίρει την ίδια μεταχείριση διότι ναι μεν η γνώση πρέπει να δίνεται απλόχερα σ’αυτόν που ψάχνει, αλλά κανείς δεν εκτιμά αυτό που παίρνει δίχως να προσφέρει κάποιο αντίτιμο!!
Τέλος, κουβεντιάζω με διάφορους συνεργάτες από την Αθήνα την πιθανότητα να διοργανώσουμε ένα Cthulhu Event, με προβολή ταινιών, σχετικές ομιλίες και RPG gaming. Αν έχετε κάποια ιδέα ή μπορείτε να μας βοηθήσετε σχετικά με την υλοποίηση μιας τέτοιας εκδήλωσης, θα ήταν μεγάλη μου χαρά να συμμετέχετε.

6 Ιανουαρίου 2009: Μελετώντας τις τελευταίες μέρες ξανά τις σημειώσεις μου για το Necronomicon Compendium, κατέληξα σε ορισμένα συμπεράσματα τα οποία θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας…
Ακριβώς όπως μπορεί να συνταχθεί ένα Κλιφωθικό Δέντρο για τους Μεγάλους Παλαιούς, αντίστοιχα μπορούμε να σχηματίσουμε ένα Σεφιρωθικό Δέντρο με τους Πρεσβύτερους Θεούς. Οι αναλογίες όμως –τόσο με την Καμπάλα όσο και με την οντολογική πραγματικότητα– είναι όχι μόνο πλασματική αλλά και υποκειμενική!
Κάπως έτσι όμως, μπορούμε να φτιάξουμε ένα νέο πρακτικό μεταφυσικό σύστημα κοσμολογίας συνδυάζοντας την Καμπάλα, τον Γνωστικισμό, την Ψυχολογία του Βάθους και την Παραψυχολογία του Κοσμικού Αστείου! Η εποχή μας άλλωστε αποζητά νέα μοντέλα μακριά από τα οντολογικά στεγανά του Χριστιανισμού!
Δεν ξέρω βέβαια το κατά πόσο η Μυθολογία Κθούλου και ο Λαβκραφτικός Σατανισμός θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μελλοντική πάγια θρησκεία, κυρίως διότι αποτελεί μια ιερή γεωμετρία του τρόμου, δηλαδή αφορά μόνο ένα κομμάτι της συμπαντικής πραγματικότητας. Είναι όμως, ένα μετά-γριμοριακό μοντέλο και ασφαλώς προσθέτει το δικό του λιθαράκι στο μονοπάτι της υπαρξιστικής αναζήτησης του ανθρώπου!!

31 Δεκεμβρίου: Η Σέκτα του Κθούλου ανακοίνωσε την διοργάνωση του 2 Διεθνές Συνεδρίου για την Λαβκραφτική μαγεία (δείτε εδώ). Προσωπικά είμαι αρκετά σκεπτικιστής απέναντι στην πρακτική αξία των έργων του Venger Satanis, καθώς προσπαθεί διακαώς να προβάλει την δουλειά του με κάθε μέσο και δίχως αυτή να έχει το βάθος –πιστεύω– που απαιτεί το ίδιο το θέμα! Παρόλ’ αυτά, είναι μια ακόμη αξιοπρόσεχτη κίνηση… Και με αυτή την τελευταία για φέτος, είδηση, εύχομαι σε όλους καλή και ευλογημένη χρονιά. Να μην ξεχνάτε στις προσευχές σας να ευχαριστείτε τους θεούς του ουρανού, τα πνεύματα της γης και τις δυνάμεις του κάτω κόσμου. Είθε το 2009 να ανοίξουν λίγο ακόμη οι πύλες που οδηγούν στον εσωτερικό σας Μυστικό Ήλιο! Ia Ia Kutulu…

29 Δεκεμβρίου: Πίσω στην Ελλάδα λοιπόν σήμερα, μετά από ένα σύντομο αλλά χορταστικό ταξίδι στην παραμυθένια πρωτεύουσα της Τσεχίας, την Πράγα! Αναμφίβολα το μέρος είναι εκπληκτικό, και αρκετά πλούσιο από μπαρόκ και γοτθικά αριστουργήματα. Δυστυχώς όμως το αλχημικό κεφάλαιο της πόλης είναι κατά πολύ περιορισμένο! Η περίφημη Οδός των Αλχημιστών έχει είσοδο 10e. για να περιηγηθείς λίγα μέτρα μονάχα σ’ ένα σοκάκι που δεν έχει τίποτε άλλο από τουριστικά μαγαζιά! Οι ίδιοι οι Τσέχοι μάλιστα αποκαλούν τον Ροδόλφο «τρελό αυτοκράτορα!» Ίσως το πιο μυστηριακό κομμάτι της πόλης είναι η εκκλησία του Άγιου Νικόλα στην κεντρική πλατεία, αλλά και οι εβραϊκές συναγωγές (ιδιαίτερα ο πρώτος όροφος του ιουδαϊκού μουσείου που είναι αφιερωμένος στο θρησκευτικό στοιχείο).
Όσοι επιλέξετε πάντως την Πράγα για τον επόμενο ταξιδιωτικό σας προορισμό, αναζητήστε οπωσδήποτε την σειρά βιβλίων Esoteric Prague (υπόψιν, τα εν λόγω βιβλία πουλιούνται μονάχα στην Πράγα και στο βιβλιοπωλείο Atlantis στο Λονδίνου, πουθενά αλλού στον κόσμο!). Οι εν λόγω οδηγοί καταγράφουν όλα όσα θέλει να μάθει ο σύγχρονος παράξενος ταξιδιώτης, και ιδιαίτερα ο άνθρωπος του μυστηρίου!

22 Δεκεμβρίου: Τις ώρες αυτές ετοιμάζομαι για το επόμενο ταξίδι μου (24-29/12) στην Πράγα. Όλα αυτά τα χρόνια, οι περιπλανήσεις μου στο εξωτερικό δεν συμπεριέλαβαν την παραμυθένια αλχημική πρωτεύουσα. Ήρθε λοιπόν η στιγμή να αλλάξει και αυτό! Με συντροφιά την αγαπημένη μου Βάγια και το εξαίρετο βιβλίο Esoteric Prague (2002) του Jiri Kuchar θα περιπλανηθώ στα ίδια μονοπάτια που 500 χρόνια νωρίτερα βρέθηκε και ο θρυλικός John Dee. Ευελπιστώ να βρω στα σοκάκια, πέρα από αξέχαστες εμπειρίες, και κάποιο μικρό βιβλιογραφικό θησαυρό… ποιος ξέρεις, ίσως ακόμη και την φημολογούμενη μετάφραση του Νecronomicon από τον Ελισιβετιανό μάγο :)
Όπως και να έχει, θα βρίσκομαι πίσω για την πρωτοχρονιά όπου και με περιμένει βαρύ πρόγραμμα: η επιμέλεια ενός νέου βιβλίου του Donald Tyson, και η μελέτη ενός ιδιότυπου μαγικού συστήματος που ανέπτυξε ο Christopher Hyatt μαζί με τον Lon Milo DuQuette.

20 Δεκεμβρίου: Επιτέλους, μετά από πολλούς μήνες μελέτης και εντατικής εργασίας έφτασε ο καιρός που θα δημοσιευτεί ένα αρκετά σημαντικό βιβλίο το οποίο είχα την τιμή να επιμεληθώ. Πρόκειται για το Aradia του λαογράφου και ερευνητή της δυτικής μαγικής παράδοσης Charles G. Leland. Το κλασσικό αυτό έργο –σε μετάφραση της αγαπημένης μου Βάγιας Ψευτάκη– έρχεται για να συμπληρώσει το αδικαιολόγητα μεγάλο κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας όσον αφορά το ζήτημα της μαγείας.
Στην συνέχεια, σας μεταφέρω το κείμενο από το οπισθόφυλλο του βιβλίου το οποίο θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία της χώρας από τις εκδόσεις Αρχέτυπο τις πρώτες βδομάδες του Ιανουαρίου.

Το Βιβλίο που Γέννησε την WICCA!

Ένα μικρό παράξενο βιβλίο κυκλοφόρησε το 1899 υποστηρίζοντας πως είναι το αληθινό, μυστικό ευαγγέλιο που χρησιμοποιούν οι μάγισσες της Ιταλίας αιώνες τώρα στην προσπάθειά τους να απελευθερωθούν από το Χριστιανισμό!
Στις σελίδες του βρίσκεται η κοσμογονία των μαγισσών, πρακτικά ξόρκια, περίεργες αλληγορικές ιστορίες και ύμνοι προς την Μεγάλη Θεά – υλικό που έθεσε τις βάσεις της σύγχρονης θρησκείας Wicca!
Στο βιβλίο αυτό εκτός από το πρωτότυπο μαγικό κείμενο, εξετάζονται όλα τα ιστορικά στοιχεία, αναλύονται έννοιες και δίνονται απαντήσεις σ’ ένα θέμα που πολλοί σήμερα προτιμούν να αγνοούν…

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα μεταφράζεται
το ιστορικό ντοκουμέντο που παντρεύει
τον παγανισμό και τα αρχαία μυστήρια
με την σύγχρονη μαγεία και τα πιστεύω της Wicca.

16 Δεκεμβρίου: Aπόκτησα σήμερα την νέα σημαντική προσθήκη στην κατά τα άλλα φτωχή ελληνική βιβλιογραφία που αφορούν τον Χάουαρντ Φ. Λάβκραφτ, Λάβκραφτ: Εναντίον του Κόσμου, Εναντίον της Ζωής. Πρόκειται για μια αξιόλογη ανάλυση της ζωής και των ιδεών του HPL από έναν γάλλο διανοητή, μαζί με μια άκρως διαφωτιστική ενός ακόμη fan του Χάουαρντ, τον Στήβεν Κινγκ.
Παρέδωσα σήμερα το βιβλίο για την Αλχημεία το οποίο αποτελεί μια πραγματική καινοτομία για τα ελληνικά δεδομένα όσον αφορά το περιεχόμενο του μα κυρίως την εικονογράφηση του για την οποία κόπιασα πραγματικά για να συγκεντρώσω!
Αυτή την περίοδο εργάζομαι πάνω στα μυστήρια του Κυβόλιθου του Λεμαρσάν για το οποίο αναφέρω στο βιβλίο μου, αλλά κράτησα απέξω ορισμένα στοιχεία τα οποία σκοπεύω να παρουσιάσω σύντομα.
Επίσης, αυτές τις ημέρες θα ξεκινήσω την επιμέλεια ενός ακόμη βιβλίου, από τον αγαπημένο μου συγγραφέα Donald Tyson το οποίο θα κυκλοφορήσει τέλη Μαρτίου.
Επίσης εντόπισα αυτό το πολύ ενδιαφέρον blog. Αξίζει να περιηγηθείτε στις μαγικές του σελίδες… Δυστυχώς, ο εξαντλητικός φόρτος εργασίας συνεχίζει να αποτελεί εμπόδιο στις προσωπικές μου διεργασίες, όπως επίσης στον περαιτέρω εμπλουτισμό της ιστοσελίδας. Όπως λέγανε οι αρχαίοι όμως… «η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα»!

11 Δεκεμβρίου: Εντόπισα σήμερα ένα εξαιρετικό site όπου μπορείς να κατεβάσεις, να τυπώσεις και να δέσεις την δική σου εκδοχή του «αυθεντικού» Νεκρονομικόν, γραμμένο στην λατινική, όπως επίσης του De Vermis Mysteriis, αλλά κυρίως του De Umbrarum Regni Novem Portis, το φανταστικό βιβλίο που υπάρχει στο μυθιστόρημα The Club Dumas του Arturo Perez-Reverte, γνωστό περισσότερο από την ταινία Η Ένατη Πύλη! Επίσης βρήκα δυο υποτιθέμενες αναπαραγωγές του βιβλίου με τις εννέα Πύλες εδώ και εδώ και ομολογώ πως σκέφτομαι να αγοράσω την μια αν και γνωρίζω ότι είναι απάτη! Επίσης μπορείτε να προμηθευτείτε από το γερμανικό Amazon το εξίσου «αυθεντικό» Delomelanicon!
Ακόμη, μπορείτε να βρείτε εξαιρετικά ενδιαφέρον τις παρατηρήσεις αυτού του blog.
Τέλος, διάβασα εδώ πως ο Aristide Torchia ήταν πραγματικό πρόσωπο, τυπογράφος και συγγραφέας, αλλά κανένα έργο του δεν αφορούσε την μαγεία! Αν γνωρίζετε κάτι που να επιβεβεώνει αυτή την πληροφορία, θα εκτιμούσα την βοήθεια σας.


9 Δεκεμβρίου: Περίεργες μαύρες παλίρροιες φαίνεται να αναστατώνουν το συλλογικό μας ασυνείδητο. Ο Διονυσιακός χαρακτήρας όλου αυτού του ξέφρενου ξεσπάσματος που έχει κατακλύσει τους νέους σε όλη την χώρα, θυμίζει τον τυφλό χορό που σέρνει ο μύστης στους ήχους του αυλητή Αζαθώθ.
Ζούμε στην εποχή του Χάους, δεν υπάρχει αμφιβολία γι΄αυτό! Και αν τις πρώτες ημέρες τα γεγονότα που ακολούθησαν την άδικη δολοφονία του νεαρού Αλέξη διακατέχονταν από μια κάποια δικαιολογημένη γενικευμένη αίσθηση οργής, σήμερα πια μιλάμε για τυφλό παραλογισμό. Η μακροχρόνια αστική σιωπή έμοιαζε για λίγο να αφήνει τους ιδρωμένους καναπέδες και η ανώνυμη μάζα για λίγες στιγμές φάνηκε να αποκτά φωνή υψώνοντας ένα ηχηρό και αγανακτισμένο «φτάνει πια» στο πολιτικό θέατρο. Πολύ γρήγορα όμως, κάθε σκοπός δικαιοσύνης αντικαταστάθηκε από μια εξίσου άδικη καταστροφολαγνεία. Από την μια οι γνωστοί ανώνυμοι παραδόθηκαν σε ένα εκστατικό πανηγύρι ενώ από την άλλη ο τηλεουπνωτισμένος όχλος παρακολουθεί καθηλωμένος τις εξελίξεις στην μικρή οθόνη προβάλλοντας τις ανομολόγητες επιθυμίες τους στους ανώνυμους του πεζοδρομίου.
Άραγε, γιατί οι ακτιβιστές του δρόμου φοράνε κουκούλες; Ίσως για να λειτουργούν ως αντικείμενα μιας συλλογικής προβολής, μια tabula rasa όπου ο κάθε ανώνυμος θα μπορεί να δει πίσω από την μαύρη κουκούλα το δικό του πρόσωπο.
Αναρωτιέμαι γιατί όλα να συμβαίνουν τώρα; Υπάρχει άραγε κάποια σχέση με την κίνηση του ήλιου που το φως του έχει λιγοστεύει παραδόξως τους τελευταίους μήνες; Προσέξτε επίσης τις διεθνής στατιστικές για την αύξηση στις εμφανίσεις περίεργων φωτεινών αντικειμένων όλο το 2008. Ο άνθρωπος στρέφει ξανά το βλέμμα του ψηλά αναζητώντας μεσσίες!! Η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα καθρεπτίζεται στην κάρτα XVIII των Ταρώ! Πίσω από τους δίδυμους πύργους υψώνετε το μελαγχολικό φεγγάρι. Μια μικρή στάλα φωτός στην πνιγερή νύχτα του χάους που φαίνεται να καλύπτει τον ανθρώπινο νου.
Περίεργες μαύρες παλίρροιες αναστατώνουν το συλλογικό μας ασυνείδητο ακολουθώντας τους ρυθμούς του τρελού αυλητή…

8 Δεκεμβρίου: Κανόνισα σήμερα την πρώτη επίσημη ομιλία-παρουσίαση για το βιβλίο μου Necronomicon στην Αθήνα. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το βράδυ στο Gothic Cafe Bar DADA (Ογύγου 11, Ψυρρή), την Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009. Αν και το ακριβές πρόγραμμα δεν έχει καθοριστεί ακόμη, την βραδιά θα προλογίσει ο καλός μου φίλος και συνεργάτης Ιορδάνης Πουλκούρας. Καταλαβαίνω πως η ημερομηνία απέχει σημαντικά από την περίοδο έκδοσης του βιβλίου, αυτό οφείλετε όμως στον υπερβολικό και μάλιστα εξαντλητικό, τελευταία, φόρτο εργασίας! Σας περιμένω όλους εκεί. Chtulhu Lives in Athens!!!

4 Δεκεμβρίου: Είναι εκπληκτικό πόσο ισχυρός είναι ο μύθος που διαμορφώθηκε γύρω από το Νεκρονομικόν του Σίμωνα. Μετά από τόσα χρόνια κι όμως, το πρώτο εκείνο βιβλίο του 1977 συνεχίσει να πουλάει σημαντικά (ξεπερνώντας τα 800.000 αντίτυπα) ανάμεσα σε συλλέκτες και αφελείς! Δείτε για παράδειγμα αυτή την ανακοίνωση που ανακάλυψα σήμερα για μια ακόμη νέα ειδική έκδοση του βιβλίου. Το συμπληρώνει μάλιστα με νέα εισαγωγή ο ίδιος ο Σίμωνας… μα ναι, ασφαλώς αφού ο βασικός υπεύθυνος για την συγγραφή του βιβλίο, ο Peter Levenda ζει ακόμη!!

30 Νοεμβρίου: Δυστυχώς τελευταία δεν μπορώ να ενημερώνω / εμπλουτίζω καθημερινά το site κυρίως λόγω της πυρετώδους ενασχόλησης μου με το περιοδικό αλλά και με ένα νέο συλλογικό βιβλίο που ετοιμάζουμε στις εκδόσεις σχετικά με την Αλχημεία. Χαίρομαι πάντως ειλικρινά διότι η έκδοση αυτή θα περιλαμβάνει μεγάλη ειδική εικονογράφηση από το προσωπικό μου αρχείο, όπως και το αποτέλεσμα μιας εκτεταμένης έρευνας σε διεθνής βιβλιοθήκες και συλλογές. Επίσης είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος από το γεγονός πως εκτός των άλλων, στο εν λόγω βιβλίο θα περιλαμβάνονται κεφάλαια που έχω γράψει σχετικά με όλες τις σύγχρονες εξελίξεις πάνω στο θέμα της αλχημείας, μα κυρίως θίγω θέματα που δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ άλλοτε στην ελληνική βιβλιογραφία, όπως την σημασία της Τυφώνιας Αλχημείας και την σχέση του Άλιστερ Κρόουλυ με την Ερμητική Τέχνη!
Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2009…

29 Νοεμβρίου 2008: Πληροφορήθηκα σήμερα πως οι εκδόσεις Starfire από το Typhonian OTO του Kenneth Grant θα κυκλοφορήσουν το The Magical Revival σε νέα επαυξημένη έκδοση κάποια στιγμή τους πρώτους μήνες του 2009! Το ίδιο θα γίνει και με κάποιο άλλο από τα βιβλία τις Τυφώνιας Τριλογίας τουλάχιστον μέχρι το τέλος της νέας χρονιάς! Εξαιρετικά νέα καθώς τα εν λόγω βιβλία κοστίζουν μια μικρή περιουσία κυρίως για τους υποψήφιους αγοραστές του Ebay. Όσοι ανεβαίνετε στο όμορφο Λονδίνο, θα σας πρότεινα να κατευθυνθείτε απευθείας στο Treadwell’s καθόσον εκεί θα βρείτε τα περισσότερα από τα έργα του Grant σε λογικές τιμές! Επίσης υπάρχουν και παλαιά τεύχη του Starfire αλλά δυστυχώς τα κοστολογούν ακριβά! Όπως δήλωσε πάντως πρόσφατα ο Michael Staley, πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει και ένα Best of από το Starfire, οπότε όλοι περιμένουμε με ενθουσιασμό! Όσοι πάντως δεν έχετε προλάβει να αποκτήσετε την επανέκδοση του Outside the Circle of Times, μπορείτε να το βρείτε εδώ.