Συνέντευξη Donald Tyson

Αναμφισβήτητα είναι ο διασημότερος μάγος της εποχής μας. Τα βιβλία του παραμένουν στην κορυφή των πωλήσεων διεθνώς, ενώ τα τελευταία χρόνια η ενασχόλησή του με το μυστηριώδες Νεκρονομικόν έχει προκαλέσει έντονο κύμα ενθουσιασμού. Ο Γιώργος Ιωαννίδης, μαζί με την Βάγια Ψευτάκη συνάντησαν τον Καναδό συγγραφέα και έπειτα από μια αποκαλυπτική συνομιλία μαζί του παρουσιάζουν τις ριζοσπαστικές θεωρίες του μάγου για την αστρική προβολή, την επερχόμενη Αποκάλυψη, τις προσωπικές του παράξενες εμπειρίες αλλά και το πραγματικό νόημα της μαγείας.

Συνέντευξη
Donald Tyson
Ο Κορυφαίος Μάγος της Αμερικής Εξομολογείται τα Μυστικά για την Τέχνη της Γητείας και του Νεκρονομικόν

Κύριε Tyson, τι είναι αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε αρχικά με την μαγεία;
Ήταν μια κατάσταση ώθησης-έλξης. Η ώθηση δόθηκε όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι ο υλισμός της συμβατικής οπτικής του επιστημονικού ορθολογισμού ήταν τελείως ανεπαρκής για να εξηγήσει την πραγματικότητα σε όλο της το εύρος και την ποικιλία. Η έλξη προέκυψε από την ανακάλυψη ότι μπορούμε να κατανοήσουμε τον αποκρυφισμό (occultism) από μια υψηλότερη οπτική, με τέτοιο τρόπο που να βγάζει νόημα, ή τουλάχιστον που να μην παρακάμπτει την λογική.
Αυτό που πραγματικά κίνησε το ενδιαφέρον μου για τα εσωτερικά ζητήματα ήταν τα Ταρώ. Αυτό που διέγειρε την περιέργειά μου ήταν το γεγονός ότι ο συμβολισμός των Ταρώ μπορούσε να συνδυαστεί σε πολλές κάρτες και να μεταβιβάσει ιδέες πέρα από το επίπεδο της γλώσσας. Αυτό ήταν κάτι ολότελα καινούριο για μένα, να μεταδίδονται ιδέες που θα ήταν αδύνατο να μεταδοθούν μέσα από την γλώσσα! Έτσι, ξεκίνησα να ερευνώ σε βάθος τα Ταρώ, κάτι που με οδήγησε να μελετήσω ολόκληρο τον Δυτικό αποκρυφισμό, δεδομένου ότι τα Ταρώ αποτελούν την καρδιά του.

Μετά από τόσες δεκαετίες συστηματικής έρευνας, τι πιστεύετε πως είναι τελικά η μαγεία; Μια ατομική διεργασία ψυχοσωματικής εξέλιξης, ένα παραφυσικό φαινόμενο με εντυπωσιακά αποτελέσματα ή μήπως κάτι εντελώς διαφορετικό;
Ο δικός μου ορισμός της μαγείας έχει ως εξής: «είναι η τέχνη της πρόκλησης αλλαγής στον απτό μας κόσμο μέσω του μεγάλου Αφανούς». Το Αφανές είναι αυτό το υπόστρωμα που τα συνδέει όλα και το οποίο δεν μπορούμε να αντιληφθούμε άμεσα. Αν είστε θρήσκος, θα μπορούσατε να το πείτε Θεό. Η μαγεία «χτυπά την πόρτα» μιας πραγματικότητας που βρίσκεται πέρα από τα όρια κατανόησης μας. Από την φύση της, αλλά κι ως προς τις εκδηλώσεις της είναι υπερβατική. Εμείς, ενεργοποιούμε και χειραγωγούμε την μαγεία χρησιμοποιώντας αντικείμενα, σύμβολα, τα σώματά, τα συναισθήματα, τις σκέψεις μας, και στο σύνολο τους αυτά είναι πράγματα χειροπιαστά, αλλά όταν εκτυλίσσεται η μαγεία, εκτείνεται πέρα από τον κόσμο μας, σε ένα άλλο μέρος, το οποίο δεν μπορούμε άμεσα να αντιληφθούμε. Ίσως να σχετίζεται με το πέρασμα σε υψηλότερες διαστάσεις του σύμπαντος. Ωστόσο, η πράξη της μαγείας δεν μπορεί να μετρηθεί ή να καταγραφεί με οποιονδήποτε τρόπο, παρόλο που οι συνέπειες της φαίνονται μέσα από την αντίδραση που προκαλούν στον απτό μας κόσμο.
Πρακτικό αποτέλεσμα της υπερβατικής φύσης της μαγείας αποτελεί το γεγονός ότι η λειτουργία της δεν μπορεί να προβλεφθεί με αξιοπιστία και ακρίβεια. Για παράδειγμα, το ίδιο τελετουργικό, εκτελεσμένο με τον ίδιο τρόπο, μπορεί να επιφέρει διαφορετικές συνέπειες. Αυτές οι συνέπειες έχουν ως στόχο την ολοκλήρωση της αρχικής μαγικής επιθυμίας, αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι κάθε φορά που δρα η μαγεία, δρα μοναδικά.
Η μαγεία δεν είναι μια ψυχοσωματική εξέλιξη, γιατί απλούστατα εξασκείται σήμερα με τον ίδιο τρόπο που εξασκούνταν τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χιλιάδες χρόνια. Ακόμα και οι πιο πρώιμες αναφορές, δείχνουν ότι οι σαμάνοι εξασκούσαν μαγεία που στην ουσία της ήταν ίδια μ’ αυτή του Άλιστερ Κρόουλυ. Ούτε βέβαια είναι ένα παραφυσικό φαινόμενο, εφόσον τα παραφυσικά φαινόμενα είναι κατά κάποιον τρόπο προβλέψιμα. Όχι, αντιθέτως, η μαγεία είναι ένα είδος επικαλούμενου θαύματος. Στην πράξη, μοιάζει με την τύχη και δεν μπορεί κανείς να την ξεχωρίσει απ’ αυτήν.

Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, στο άκουσμα της λέξης μαγείας, σκέφτονται λέξης κλειδιά όπως Χάρι Πότερ, Wicca, την τηλεοπτική σειρά Charmed κ.α. Πόσο σχετίζονται όλα αυτά με την αληθινή μαγεία;
Στις ταινίες και στην τηλεόραση, η μαγεία φαίνεται να προκαλεί άμεσα και δραματικά φυσικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, φωτεινές σφαίρες ξεπηδούν από τις άκρες των δαχτύλων, αντικείμενα εξαφανίζονται ή αλλάζουν μορφή! Η πραγματική μαγεία ωστόσο, συνήθως επηρεάζει τον υλικό κόσμο μέσω της αντίδρασης. Ας υποθέσουμε ότι θέλετε να κάνετε ένα δέντρο να φυτρώσει στην αυλή σας δια μαγείας. Μπορείτε να το εμφανίσετε από το πουθενά; Όχι βέβαια. Αν όμως κάνετε ένα τελετουργικό για να φυτρώσει ένα δέντρο στην αυλή σας, τότε αυτό θα γίνει μέσα από μια φαινομενικά τυχαία αλληλουχία συμπτώσεων. Μπορεί, ας πούμε, ο δήμαρχος να ξεκινήσει μια εκστρατεία για το περιβάλλον που να περιλαμβάνει το φύτεμα δέντρων στις αυλές των σπιτιών. Μπορεί ο γείτονας σας να σας χαρίσει ένα δενδρύλλιο που του περισσεύει και δεν έχει τι να το κάνει ή ακόμα μια ξερή βελανιδιά στον κήπο σας να αποφασίσει ξαφνικά να ανθίσει.
Μια άλλη διαφορά είναι ότι στην τηλεόραση, η μαγεία είναι πάντα προβλέψιμη και αξιόπιστη. Στην πραγματικότητα, η μαγεία δεν είναι ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Όντως, λειτουργεί, αλλά απλώς δεν μπορείτε να ξέρετε από την αρχή πως ακριβώς θα λειτουργήσει, και φυσικά ο τρόπος με τον οποίο θα λειτουργήσει μπορεί να μην ακολουθήσει τον δρόμο που προτιμάτε. Αν η μαγεία ήταν έτσι όπως την δείχνει η τηλεόραση, τότε θα την χρησιμοποιούσαμε για να φωταγωγούμε τα σπίτια μας και για να κινούμε τα τρένα μας. Η μαγεία είναι απρόβλεπτη, κι αυτό μερικές φορές την καθιστά επικίνδυνη, αλλά η χάρη της βρίσκεται στο γεγονός ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να πετύχουμε στόχους που δεν γίνεται να πετύχουμε μέσα από πιο φυσιολογικές μεθόδους.

Πιστεύεται πως η μαγεία είναι κάτι που διδάσκετε; Ή μπορεί να είναι να είναι μια έμφυτη δύναμη;
Πιστεύω είναι λιγάκι κι απ’ τα δυο. Πράγματι, υπάρχει μια φυσική προδιάθεση στην αποτελεσματική άσκηση της μαγείας, όμως αυτή η φυσική ικανότητα μπορεί να βελτιωθεί αρκετά μέσω της εκπαίδευσης και της τακτικής εξάσκησης. Κάποιος με φυσικό ταλέντο στην μαγεία θα πετύχει το υψηλότερο δυνατό αποτέλεσμα μόνο αν εξασκεί μαγεία συχνά, και θα την εξασκεί αποτελεσματικά, μονάχα και εφόσον γνωρίζει τις γενικές αρχές της. Η πίστη είναι απαραίτητη. Ο σκεπτικισμός θα καταστρέψει την μαγεία διότι δεν βασίζεται σε εξωτερικές δράσεις, αλλά στην νοητική κατάσταση του μάγου. Σωματικές δράσεις, όπως χειρονομίες και λόγια σε ένα τελετουργικό απλώς υπηρετούν στην καθοδήγηση και στην ενδυνάμωση συναισθημάτων και νοητικών εικόνων. Οι σωματικές δράσεις του τελετουργικού από μόνες τους, είναι μάταιες. Κανείς δεν μπορεί να ακολουθήσει απλώς τα βήματα ενός τελετουργικού που θα βρει σε ένα γριμόριο και να έχει την προσδοκία αποτελεσμάτων. Η μαγεία απαιτεί καλλιέργεια της θέλησης, της ικανότητας να χειραγωγεί και να συντηρεί συναισθήματα, καθώς και την ικανότητα να οραματίζεται σε αστρικό επίπεδο. Αυτά μπορούν να βελτιωθούν με την εξάσκηση, αλλά μόνο αν ήδη υπάρχει η εσωτερική προδιάθεση για μαγεία.

Στο βιβλίο σας Enochian Magic for Beginners, παρουσιάζετε την θεωρία σας για την Αποκάλυψη που μπορεί να προκαλέσει η ανάγνωση όλων των Ενωχιανών Κλειδιών. Πολλοί θεωρούν την θεωρεία αυτή κάπως ακραία, άλλοι πάλι γοητευτική. Τι σας κάνει να πιστεύει πως το τέλος του κόσμου μπορεί να έρθει μ’ αυτό τον τρόπο;
Τίποτα από όσα έχω γράψει δεν έχει προκαλέσει τόσο πολύ το ενδιαφέρον όσο η θεωρία μου σχετικά με τον αληθινό σκοπό για τον οποίο οι Άγγελοι του Ενώχ μεταβίβασαν το σύστημα της Ενωχιανής μαγείας στον John Dee και στον μάντη κρυστάλλων Edward Kelley. Υποθέτω πως οι ιδέες μου πάνω στο θέμα χτυπούνε μια ευαίσθητη χορδή σε πολλούς αναγνώστες, και κατ’ αυτήν την έννοια άξιζαν να παρατεθούν, όμως απορώ με την μανία με την οποία κάποιοι αντιδρούν σ’ αυτές. Είναι σχεδόν σα να θεωρούν τις εικασίες μου επίθεση στα προσωπικά τους πιστεύω, κάτι που σίγουρα δεν περιλαμβάνεται στις προθέσεις μου.
Φυσικά, αυτοί από μόνοι τους αποτελούν μια πιθανή απάντηση στο ερώτημα γιατί η Ενωχιανή μαγεία δόθηκε στον Dee, και μέσω αυτού, σε όλη την ανθρωπότητα. Το γεγονός ότι παρουσιάζω μια θεωρία δεν σημαίνει ότι την ενστερνίζομαι κιόλας. Την θεωρώ μια ενδιαφέρουσα ακολουθία σκέψεων, πλαισιωμένη με πολυάριθμα γαργαλιστικά στοιχεία, αλλά τίποτα παραπάνω από μια εικασία. Παρεπιπτώντος, πρέπει να αναφέρω ότι είναι ένα βήμα παραπέρα από την απλή ανάγνωση όλων των Κλειδιών, πράγμα που έχει γίνει αμέτρητες φορές από πολλούς μελετητές/μάγους.
Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την Ενωχιανή μαγεία, θα πρέπει να εξηγήσω ότι είναι ένα σύστημα τελετουργικής μαγείας που δόθηκε στο μαθηματικό και μάγο της Ελισαβετιανής περιόδου Dr. John Dee, μέσω του μέντιουμ Edward Kelley, κυρίως στα χρόνια ανάμεσα στο 1582 και 1587. Ο Kelley ενατένιζε τον κρύσταλλο, οι άγγελοι μιλούσαν στους δύο άντρες μέσω αυτού κι ο Dee κατέγραφε τις συζητήσεις κατά λέξη. Τα πνεύματα, που παρουσιάζονταν ως οι άγγελοι που είχαν διδάξει την μαγεία του παραδείσου στον Ενώχ, δεν είπαν ποτέ αναλυτικά στον Dee για ποιον ακριβώς σκοπό θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί το μαγικό σύστημα. Ο Dee υπέθεσε ότι προορίζονταν για προσωπική του χρήση, αλλά οι άγγελοι του απαγόρευσαν να πειραματιστεί μ’ αυτό.
Ωστόσο, στις Ενωχιανές συζητήσεις υπάρχουν σκόρπιοι υπαινιγμοί που υποδεικνύουν ότι το μαγικό σύστημα συνδέεται με ένα σενάριο αποκάλυψης. Δεν θα παρεισφρήσω περαιτέρω σ’ αυτούς, καθώς δεν υπάρχει χώρος για κάτι τέτοιο, αλλά οι άγγελοι κάνουν αναφορές στην επερχόμενη Αποκάλυψη και ορίζουν τον Dee πρέσβη τους στην Ευρώπη, ώστε να πληροφορήσει τους κυβερνήτες του κόσμου για αυτό που σύντομα θα ‘ρθει, δίνοντας τους την ευκαιρία να μετανοήσουν.
Παρολαυτά, καμία Αποκάλυψη δεν συνέβη στον καιρό του Dee ή στον καιρό που ακολούθησε αμέσως μετά τον θάνατό του. Στο βιβλίο μου, Enochian Magic for Beginners (1997), παραθέτω την θεωρία ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη ίσως γιατί θα έπρεπε να πυροδοτηθεί από ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο διεργασίας της Ενωχιανής μαγείας, ο οποίος μπορεί να ήταν σχεδιασμένος να ανοίξει τις πύλες των τεσσάρων Παρατηρητηρίων στις τέσσερις γωνιές του κόσμου μας (του χρόνου και του χώρου της δικής μας πραγματικότητας) σε αυτά τα πνευματικά όντα που θα φέρουν την περίοδο της βίαιης μετάβασης. Επιπλέον, εικάζω ότι ο Άλιστερ Κρόουλυ, επονομαζόμενος και ως Θηρίο, μπορεί να έχει εν μέρει πετύχει να ανοίξει αυτές τις πύλες στην έρημο της Βόρειας Αφρικής το 1909 (βλ. το βιβλίο του Α. C., The Vision and the Voice), πράγμα που μπορεί να εξηγήσει τις τραγωδίες του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, συμπεριλαμβανομένου και του Ολοκαυτώματος.
Όμως μην με παρεξηγείτε, δεν περιμένω να υλοποιηθούν δαίμονες με σάρκα και οστά και να αρχίσουν να κόβουν κεφάλια. Αν όντως πρόκειται να έρθει μια Αποκάλυψη, θα είναι ένα πνευματικό γεγονός ή μια αλληλουχία γεγονότων, και οι πύλες των Παρατηρητηρίων θα ανοίξουν στα τρίσβαθα του ανθρώπινου νου. Εκεί θα είναι το πεδίο μάχης. Είναι πάγια άποψη μου ότι οι ίδιοι οι Ενωχιανοί άγγελοι πίστευαν ότι συγκεκριμένος τρόπος διεργασίας της Ενωχιανής μαγείας, ένας τρόπος που παραμένει άγνωστος, θα άνοιγε αυτές τις ψυχολογικές πύλες. Αλλά ακόμα κι αν το πίστευαν, σημαίνει και πως είχαν δίκιο και πως κάτι τέτοιο θα συμβεί; Όχι απαραίτητα. Τα πνεύματα δεν είναι αλάθητα. Συχνά πιστεύουν πράγματα που αποδεικνύονται λανθασμένα. Προβλέπουν πράγματα που ποτέ δεν επαληθεύονται. Μπορεί τα πνεύματα που αυτοαποκαλούνταν Ενωχιανοί άγγελοι να αυταπατώνταν.
Στο μεταξύ, είναι αρκετά πιθανό, οι άνθρωποι να κάνουν τελετουργικά χρησιμοποιώντας διάφορες πλευρές της Ενοχιανής μαγείας για προσωπικούς σκοπούς και με επιτυχία κι όχι για να φέρουν το τέλος του κόσμου. Αν η ταπεινή μου θεωρία είναι σωστή, η Ενωχιανή Διεργασία της Αποκάλυψης (Enochian Apocalypse Working), όπως την έχω ονομάσει, παραμένει κρυμμένη, κλειδωμένη θα μπορούσαμε να πούμε, μέσα στο σύστημα Ενωχιανής μαγείας, και κανείς, με πιθανή εξαίρεση τον Άλιστερ Κρόουλυ, δεν έχει καταφέρει να ανοίξει έστω και μια χαραμάδα. Οπότε, είμαστε ασφαλείς. Η Ενωχιανή μαγεία είναι σαν ένα περίστροφο από το οποίο δεν έχουμε βγάλει την ασφάλεια, κι εμείς, μια φυλή πιθήκων που το χρησιμοποιούν σαν μπαστούνι για να σπάσουν καρύδια. Δεν σχεδιάστηκε σαν καρυοθραύστης, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να σπάσει καρύδια, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Αλλά αν κάποιος πίθηκος τύχει και βγάλει την ασφάλεια, θα συμβούν ακόμα πιο ενδιαφέροντα πράγματα.

Στο βιβλίο σας Soul Flight που διαπραγματεύεται το ζήτημα της αστρικής προβολής, περιγράφετε το φαινόμενο σαν αλλοίωση της συνειδητότητας. Κι όμως, υπάρχουν εκατοντάδες περιγραφές από ανθρώπους που ισχυρίζονται πως έχουν ταξιδέψει κυριολεκτικά κάπου αλλού!
Ναι, μπορούμε να δικαιολογήσουμε τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι έχουν πραγματικά ταξιδέψει πέρα από το υλικό τους περιβάλλον κατά την διάρκεια αστρικής προβολής, για αυτήν την παρανόηση του φαινομένου, καθώς έτσι έχουν εκπαιδευτεί να σκέφτονται για την πραγματικότητα τους. Ο μεγαλύτερος αστρικός ταξιδιώτης, ο Sylvan Muldoon, πίστευε ότι το αστρικό του σώμα ήταν ένα λεπτό φυσικό κέλυφος το οποίο στην ουσία δημιουργούνταν με σάρκα και οστά από το σώμα του ενώ βρίσκονταν σε κάποιου είδους έκστασης, και περιπλανιόταν στον υλικό κόσμο. Κι όμως, έπεφτε αρκετά έξω.
Κάθε αστρικό ταξίδι λαμβάνει χώρα στο αστρικό πεδίο. Μπορεί να μην σας φαίνεται απαραίτητο να το διευκρινίσουμε, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να το κατανοήσουν. Το υλικό σώμα ταξιδεύει στο υλικό πεδίο, ενώ το αστρικό σώμα στο αστρικό πεδίο. Η σύγχυση προκύπτει επειδή ο αστρικός κόσμος καλύπτει εν μέρει τον υλικό κόσμο. Ναι μεν λειτουργεί σαν καθρέφτης, αντανακλώντας τον υλικό κόσμο, αλλά αυτό δεν γίνεται πάντα χωρίς να τον διαστρέψει. Έτσι, όσοι ταξιδεύουν σε αστρικό επίπεδο φαίνεται να βλέπουν υλικά αντικείμενα. Αλλά αυτό δεν ισχύει. Αυτό που «βλέπουν» στο μυαλό τους είναι οι αστρικές σκιές ή οι αστρικοί απόηχοι των υλικών αντικειμένων, που χωρίς αμφιβολία μπορούν να φαίνονται αρκετά χειροπιαστά και πραγματικά.
Όταν η ψευδαίσθηση του ταξιδιού στον υλικό χώρο συνδυάζεται με την αστρική προβολή, αποκτά πραγματική υπόσταση, κάτι που φαίνεται στο γεγονός ότι εκεί βασίζονταν το κρυφό κατασκοπευτικό πρόγραμμα της CIA, γνωστό ως Project Stargate. Ακόμα και μέχρι σήμερα, δεν μπορείς να πείσεις τους remote viewers, όπως λέγονταν, ότι βρίσκονταν απλώς σε αστρική προβολή, βλέποντας μονάχα αστρικά τοπία. Θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν με σθένος ότι πραγματικά ταξίδεψαν στα μέρη που είδαν με κάποιο ψυχικό τρόπο.
Η αστρική προβολή ή πέταγμα της ψυχής (soul flight), όπως προτιμώ να την λέω, είναι μια αλλαγή της συνείδησης που επιτρέπει το ξύπνημα της αντίληψης σε ποικίλα επίπεδα του αστρικού κόσμου. Όλοι μας κάνουμε αστρική προβολή ενώ κοιμόμαστε. Λέγεται όνειρο. Όταν διατηρούμε την συνείδηση μας στην διάρκεια του ονείρου, τότε λέγεται διαυγές όνειρο. Πρόκειται για ένα είδος αστρικής προβολής, και λαμβάνει χώρα στον απεριόριστο ωκεανό του μυαλού. Το διαυγές όνειρο δεν είναι μια μορφή υλικής προβολής του σώματος. Είναι όμως μια μορφή αστρικού ταξιδιού.
Οι πτήσεις της ψυχής των προϊστορικών σαμάνων, οι ξέφρενες πτήσεις με σκουπόξυλα των μαγισσών στα Σάμπατ στον μεσαίωνα, τα περάσματα για την χώρα των νεραιδών στους Κέλτες, η bilocation των Χριστιανών αγίων, η επίτηδες προβολή της συνείδησης στους Πνευματιστές, τους Θεοσοφιστές και τους μοντέρνους Ροδόσταυρους, η ενόραση του Project Stargate, ακόμα και οι αναφορές για εξωγήινες απαγωγές, όλα αυτά τα γεγονότα είναι στην ρίζα τους το ίδιο είδος και είναι όλα τύποι αστρικών ταξιδιών που συμβαίνουν σε μεταβλημένα επίπεδα συνείδησης, κι όχι στο υλικό πεδίο. Μόλις καταλάβουμε ότι το αστρικό ταξίδι δεν είναι μια μορφή υλικού ταξιδιού, μπορούμε να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε τις πολλές του ασυνέπειες και ατοπήματα, αλλά εάν εμμένουμε στην δημοφιλή λανθασμένη αντίληψη ότι πρόκειται για ένα υλικό λεπτό κέλυφος του σώματος, τότε τα πολλά του αινίγματα παραμένουν αδύνατον να λυθούν.

Μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε μια δική σας τράπουλα ταρώ, επηρεασμένη από το Necronomicon του Lovecraft. Τι σας έκανε να την δημιουργήσετε; Και πόσο καλά μπορεί να λειτουργήσει;
Αφού δημιούργησα την δική μου εκδοχή του Necronomicon του Lovecraft και αφού διηγήθηκα την ιστορία της ζωής του υποτιθέμενου συγγραφέα του, του τρελού Άραβα ποιητή Abdul Alhazred, έκρινα ότι θα ήταν χρήσιμο να παρουσιάσω μερικούς από τους πιο σημαντικούς χαρακτήρες και τοποθετήσεις αυτών των δύο σχετιζόμενων έργων ως γραφικές εικόνες, σαν ένα τρόπο να τα κάνω πιο ξεκάθαρα στους αναγνώστες. Οι εικόνες του δικού μου Necronomicon χρήζουν οπτικής μετάφρασης, και η ταλαντούχα καλλιτέχνης Anne Stokes κατάφερε να αιχμαλωτίσει εικονογραφικά αρκετό από το δέος και τον τρόμο που προσπάθησα να βάλω στα βιβλία μου.
Έχω μακριά προϊστορία με τα Ταρώ, κι έτσι στον σχεδιασμό του Necronomicon Tarot ήμουν αποφασισμένος να μην επιτρέψω να γίνει απλά μια συλλογή από όμορφες εικόνες. Είναι μια λειτουργική τράπουλα Ταρώ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μαντεία, καθώς και για κάθε άλλο σκοπό που χρησιμοποιείται μια τράπουλα Ταρώ. Τις εικόνες των προσώπων ή των τοπίων (trumps or picture cards), τις έχω πάρει από διάφορους θεούς, πλάσματα και μέρη που περιγράφονται στο δικό μου Necronomicon. Οι court κάρτες και οι κάρτες των αριθμών των τεσσάρων συμβόλων, αντιπροσωπεύουν τέσσερις τάξεις ανθρώπων. Οι ράβδοι, τους αριστοκράτες και τους επιστάτες, οι Κούπες, τους ιερείς και τις ιέρειες, τα Σπαθιά, τους μισθοφόρους και τους εγκληματίες και οι Δίσκοι, τους μάγους και τους νεκρομάντες. Οι δέκα κάρτες αριθμών κάθε συμβόλου διηγούνται μια ιστορία με εικόνες, ενώ ταυτόχρονα εκφράζον τον βασικό συμβολισμό των Ταρώ.
Επειδή το Necronomicon Tarot είναι γεμάτο με εικόνες τεράτων και μάγων, από θεματικής πλευράς είναι κάπως σκοτεινό. Η χρήση του για κοινή μαντεία απαιτεί προσεκτική ερμηνεία των εικόνων που να μειώνει την μοχθηρία τους. Αν ο μάντης έχει στο νου του την ανάγκη να «φωτίσει» την ερμηνεία των καρτών, τότε η τράπουλα λειτουργεί πολύ καλά για καθημερινά ριξίματα Ταρώ και είναι οπτικά δυνατή και σαγηνευτική. Θα δουλέψει τόσο καλά όσο και κάθε άλλη τράπουλα Ταρώ. Καμιά τράπουλα δεν έχει δύναμη από μόνη της, αλλά αποτελεί ένα όργανο κατεύθυνσης των δυνάμεων του μυαλού. Μπορεί να ανοίξει μονοπάτια, και μάλιστα μερικά από τα μονοπάτια που ανοίγονται από τις κάρτες Necronomicon δεν έχουν ξανανοιχτεί στο παρελθόν. Έτσι απαιτείται σύνεση όταν η τράπουλα χρησιμοποιείται για διαλογισμό ή για τελετουργική μαγεία.

Δυστυχώς εδώ στην Ελλάδα κάθε είδος μαγείας αντιμετωπίζετε από το κοινωνικό σύνολο αυτομάτως σαν μαύρη μαγεία! Πιστεύετε πως ο διαχωρισμός μαύρη–λευκή ευσταθεί;
Δεν έχω πρόβλημα να χρησιμοποιώ τον διαχωρισμό ανάμεσα στην λευκή και στην μαύρη μαγεία. Μερικές φορές, μια τρίτη κατηγορία προστίθεται, η γκρίζα μαγεία. Η λευκή μαγεία ενεργεί για το καλό, η μαύρη μαγεία για το κακό και η γκρίζα μαγεία για σκοπούς που βρίσκονται περίπου στη μέση του ηθικού φάσματος. Κατά την δική μου άποψη, ακόμα και η μαγεία που γίνεται για τον υψηλότερο και ευγενέστερο σκοπό μπορεί να καταλήξει να γίνει μαύρη μαγεία, αν περιλαμβάνει πράξεις που είναι οι ίδιες κακές. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι γίνεται ένα τελετουργικό για πνευματική φώτιση, το οποίο απαιτεί την θυσία ενός νηπίου, μια πράξη εγωιστική και κακιά. Τότε οι καλές και ευγενείς προθέσεις του μάγου δεν θα ήταν αρκετές για να ξεπλένουν το χυμένο αίμα, ούτε για να κάνουν την μαγεία λευκή.
Στην ιστορία των Χριστιανικών εκκλησιών, δεν υπήρχε λευκή μαγεία. Υπήρχε μονάχα μαγεία και μαύρη μαγεία. Οι ιερείς θεωρούσαν την κοινή μαγεία σατανική και η μαύρη μαγεία ήταν απλά ένας ακόμα σατανικότερος τύπος μαγείας. Κάτι τέτοιο είναι φυσικά παράλογο. Η μαγεία από μόνη της δεν είναι σατανική (παρόλο που οι τρόποι της μπορεί να είναι κακοί, καλοί, ή αδιάφοροι). Είναι ένα εργαλείο για να πετύχει κανείς τα επιθυμητά αποτελέσματα. Όμως οι φανατικοί Χριστιανοί της Αναγέννησης αντιμετώπιζαν όλους τους παγανιστικούς θεούς σαν πονηρούς δαίμονες, άσχετα απ’ την φύση τους. Παρομοίως λοιπόν, θεωρούσαν κάθε είδους μαγεία διαβολική, άσχετα με τον σκοπό και τις μεθόδους της. Η διασκεδαστική πλευρά αυτής της φανατικής δυσανεξίας είναι ότι αρνούνταν και την ίδια την μαγεία του Χριστιανισμού, την οποία ονόμαζαν «θαύματα» για να την «προφυλάξουν» από την παγκόσμια καταδίκη της μαγείας.

Ο Κρόουλυ είχε πει κάποτε πως τα πνεύματα (spirits) της Goetia είναι δυνάμεις του εγκεφάλου. Πιστεύετε πως υπάρχει πράγματι κάτι εκεί έξω ή οι δαίμονες και τα πνεύματα είναι προϊόντα της φαντασίας μας;
Αυτή η ερώτηση πράγματι δεν έχει σαφή απάντηση. Δεν χωρά αμφιβολία ότι τα πνεύματα υπάρχουν για όποιον τα έχει δει ή έχει συναναστραφεί μαζί τους. Είναι πραγματικά. Έχουν τις δικές τους προσωπικότητες, τις δικές τους προτιμήσεις και απέχθειες, τους δικούς τους σκοπούς. Είναι τόσο πραγματικά όσο κι εμείς. Αλλά τώρα, θα πρέπει να αναρωτηθούμε, εμείς ποιοι είμαστε;
Η πεποίθηση μου είναι ότι η ανθρώπινη ταυτότητα δεν διαφέρει και πολύ από την ταυτότητα των πνευμάτων, πέρα από το γεγονός ότι εμείς κατέχουμε σώμα με σάρκα και οστά ενώ τα περισσότερα πνεύματα όχι. Εκείνα δεν έχουν δικό τους σώμα, αλλά απολαμβάνουν αισθητηριακής αντίληψης καθώς και αισθήσεις, καταλαμβάνοντας (riding) υλικά σώματα. Είναι η υλική μας αντίληψη μαζί με την μνήμη μας που μας καθορίζουν και σχηματίζουν την ανθρώπινη προσωπικότητα μας.
Αν ένα πνεύμα καταλάμβανε εκτεταμένα ένα ανθρώπινο σώμα, όπως συχνά συμβαίνει, τότε αυτό το πνεύμα σταδιακά θα γινόταν ολοένα και πιο όμοιο με ένα ανθρώπινο ον. Ακόμα και νωρίς κατά την διαδικασία της κατάληψης, είναι σχεδόν αδύνατον να ξεχωρίσει κανείς το πνεύμα από την ανθρώπινη προσωπικότητα, διότι τα περισσότερα πνεύματα έχουν λογική και νοημοσύνη. Η συνήθης λαογραφία της δαιμονικής κατάληψης δεν είναι λανθασμένη, αλλά αποτελεί εξαιρετικά σπάνιο γεγονός. Για κάθε δαιμονική κατάληψη, υπάρχουν αμέτρητες ευνοϊκές, οι περισσότερες από τις οποίες είναι προσωρινές. Αυτοί που έχουν καταληφθεί δεν το γνωρίζουν καν, εφόσον τα πνεύματα που τους κατέλαβαν δεν τους βλάπτουν.
Οι άνθρωποι, είμαστε νοητικά μοτίβα. Το μυαλό είναι το κύριο «συστατικό» μας και λειτουργούμε μέσω αυτού. Ταυτόχρονα, είμαστε ανίκανοι να υπερβούμε τους εαυτούς μας πέραν αυτού. Ευτυχώς όμως για μας, το μυαλό είναι παγκόσμιο. Περιέχει το σύμπαν που γνωρίζουμε και στο οποίο ζούμε. Τα πνεύματα είναι κι αυτά νοητικά μοτίβα. Υπό αυτήν την έννοια, ο Crowley είχε δίκιο. Ο παγκόσμιος νους εκδηλώνεται στον άνθρωπο μέσω του ανθρώπινου εγκεφάλου του. Κάθε εγκέφαλος είναι ένα είδος φακού που επιτρέπει σε ένα μικροσκοπικό κομμάτι του παγκόσμιου νου να εκφράζεται στο υλικό πεδίο. Όταν ένα πνεύμα δρα μέσω ενός ανθρώπινου όντος, πρέπει να χρησιμοποιήσει τον εγκέφαλό του. Όταν αντιλαμβάνεται τον υλικό μας κόσμο χρησιμοποιώντας τα ανθρώπινα αισθητηριακά όργανα, τον αντιλαμβάνεται μέσω του εγκεφάλου. Όταν καταλαμβάνει ένα ανθρώπινο σώμα, ελέγχει το σώμα μέσω του εγκεφάλου.
Ωστόσο, το να πει κανείς ότι ένα πνεύμα εκδηλώνεται μέσω του εγκεφάλου δεν είναι το ίδιο με το να υπονοήσει ότι είναι μια απλή φαντασίωση που σκαρφίζεται η ανθρώπινη προσωπικότητα στην οποία ανήκει ο συγκεκριμένος εγκέφαλος. Οι μάγοι, μπορούμε πράγματι να δημιουργήσουμε πνεύματα με κάποια τελετουργικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα δημιουργούμε από το τίποτα. Η ουσία τους προέρχεται από ένα μέρος που βρίσκεται πολύ πιο μακριά από το εύρος της ανθρώπινης συνειδητότητας. Μπορούμε να ορίσουμε την μορφή που παίρνουν τα πνεύματα, αλλά στην πραγματικότητα δεν δημιουργούμε την ουσία του πνεύματος. Είναι κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε, όπως ακριβώς δεν μπορούμε και να δημιουργήσουμε ζωή.
Είναι εύκολο να υποπέσουμε στην εσφαλμένη πεποίθηση ότι επειδή τα πνεύματα είναι προϊόντα του νου, είναι και ασήμαντα. Πρέπει πάντα να θυμόμαστε, ότι όλοι είμαστε προϊόντα του νου. Τα κάθε τι είναι προϊόν του νου και δεν υπάρχει κάτι που να μην είναι, σε διάφορα επίπεδα. Είμαστε πνεύματα που έτυχε να ενσαρκωθούμε σε σώματα με υλική υπόσταση. Τα πνεύματα της Goetia είναι πνεύματα που δεν έχουν ενσαρκωθεί. Η όψη και οι ιδιότητές τους έχουν διαμορφωθεί και καθοριστεί από την ανθρώπινη πρόθεση και προσδοκία, το μεγάλο αλλά όμως είναι ότι δεν είναι λιγότερο πραγματικά ή ανεξάρτητα από ότι εμείς. Τα πνεύματα είναι συγγενείς μας. Μπορούμε να τα προσελκύσουμε από τον απέραντο ωκεανό του παγκόσμιου νου. Μπορούμε ακόμα να τους δώσουμε ονόματα και μορφές για να φορέσουν, όπως εμείς φοράμε ρούχα. Μα δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε την ουσία τους, γιατί κι εμείς οι ίδιοι είμαστε φτιαγμένοι από την ίδια ουσία.

Είναι αλήθεια πως όλοι οι άνθρωποι, κάποια στιγμή στην ζωή τους έχουν βιώσει κάτι που δυσκολεύονται να εξηγήσουν. Θα θέλατε να μας διηγηθείτε μια δική σας, προσωπική παράξενη εμπειρία;
Το παράξενο είναι ότι όταν βιώνεις κάτι αλλόκοτο και μυστηριώδες αρκετά συχνά, τότε γίνεται συνηθισμένο και βαρετό. Κατά την διάρκεια τελετουργικών, καθρέφτες έχουν σπάσει, φλόγες κεριών έχουν γίνει τόσο ψηλές που ξεπερνούν το ένα μέτρο, κεραυνοί έχουν πέσει σε καθαρό ουρανό, φωνές έχουν ουρλιάξει, φασματικά δάχτυλα που τα ένιωθα όμως συμπαγή και πραγματικά όσο και τα αληθινά με έχουν αγγίξει, αλλά όλα αυτά τώρα μοιάζουν σαν κάτι τετριμμένο, παρόλο που την πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι κάτι το εκπληκτικό.
Ορίστε λοιπόν ένα περιστατικό. Μια φορά, μετά από μια έντονη τελετουργική διεργασία την οποία ακολούθησε διαλογισμός, ξάπλωσα στο κρεβάτι μου για να κοιμηθώ κι ένιωσα ένα πνευματικό ον να ξαπλώνει μαζί μου στο κρεβάτι με τέτοιο τρόπο ώστε να πιέζει ολόκληρο το σώμα μου για αρκετές ώρες. Από αυτήν την πίεση ήταν προφανές πως επρόκειτο για θηλυκή στη μορφή οντότητα. Το άγγιγμα του σώματός της ήταν πραγματικό για τις δικές μου αισθήσεις. Παρέμεινα ξύπνιος σε όλη την διάρκεια και βρήκα την εμπειρία θαυμαστή και συνάμα δρυμήτατη. Τελικά, η κούραση με κατέβαλλε και αποκοιμήθηκα, παρόλο που προσπάθησα να το καθυστερήσω όσο γινόταν κι όταν ξύπνησα, το πνεύμα είχε φύγει απ’ το κρεβάτι μου. Το ίδιο συνέβη αρκετές ακόμα φορές μετά από αυτήν την πρώτη φορά. Είναι πολύ δύσκολο να αμφιβάλλεις για την πραγματικότητα των πνευμάτων όταν ένα από αυτά ξαπλώνει στο κρεβάτι σου την νύχτα.
Στον ύπνο μου έχω ταξιδέψει στα σάμπατ των μαγισσών και συμμετείχα σε χορούς σε κύκλο μαζί με άλλους ονειρο-ταξιδιώτες. Δεν επρόκειτο για συνηθισμένα όνειρα και παρεπιπτόντως, υπάρχει εμφανής διαφορά στην ποιότητα του συνηθισμένου ονείρου και της αστρικής προβολής κατά την διάρκεια του ύπνου. Σε αστρικές προβολές που ήμουν ξύπνιος μελέτησα βιβλία και χειρόγραφα που βρίσκονταν στα ράφια τεράστιων βιβλιοθηκών και είχα φιλοσοφικές συζητήσεις με τον Lao-tzu καθώς και με άλλους σοφούς. Μάλιστα, ο Lao-tzu έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την αντίληψή μου περί χρόνου. Δεν είμαι σίγουρος για το τι σημαίνει αυτό, αλλά μου φάνηκε ενδιαφέρον όταν το είπε. Επικαλέστηκα/προσέλκυσα πνευματικά όντα δίνοντας τους μορφές κι ενεργοποιώντας τα με την δική μου ζωτική ενέργεια και μετά τα παρακολούθησα να μεγαλώνουν και να εξελίσσονται στην διάρκεια των χρόνων και τελικά να αποχωρούν από την δική μου σφαίρα αντίληψης για μυστηριώδεις αποστολές τις οποίες δεν γνωρίζω. Όλα αυτά είναι ένα συνηθισμένο κομμάτι της ζωής μου. Μερικές φορές ίσως να με εκπλήσσει ακόμα, αλλά σίγουρα δεν με τρομάζει πια.

Σήμερα που το οικολογικό πρόβλημα γίνεται ολοένα και πιο έντονο, μαγικά συστήματα όπως η Wicca, βρίσκουν άνθηση λόγο της φιλο-οικολογίας (environmental friendly) που τα διακρίνει. Τι συμβαίνει όμως με διαφορετικές παραδόσεις, όπως της Χρυσής Αυγής (Golden Dawn); Τι μπορεί να προσφέρει το ερμητικό (hermetic) μαγικό σύστημα στον σύγχρονο άνθρωπο του 21ου αιώνα;
Αυτό που προσφέρει η Χρυσή Αυγή (Golden Dawn) είναι ένα δοκιμασμένο και αληθινό σύστημα μοντέρνας δυτικής τελετουργικής μαγείας, ταυτόχρονα ευφυές και ασυνήθιστα ολοκληρωμένο. Μπορεί να είναι κατά κάποιον τρόπο αρκετά επιβαρυμένο από τον στόμφο και την τελετουργία του Βικτωριανού Τεκτονισμού εξαιτίας των τριών ιδρυτών της που ήταν Τέκτονες, όμως η δομή της μαγείας της Χρυσής Αυγής (Golden Dawn) αποτελεί ένα υπέροχο κι εκπληκτικό δώρο στην ανθρωπότητα. Αν θέλουμε να πιστέψουμε τον S.L. MacGregor Mathers, δόθηκε στα μέλη της Χρυσής Αυγής (Golden Dawn) μέσω του Mathers από μια ιεραρχία πνευμάτων γνωστά ως Secret Chiefs, με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που οι άγγελοι του Ενώχ έδωσαν το πολύπλοκο σύστημα της Ενωχιανής μαγείας στον John Dee μέσω του μάντη κρυστάλλων του, Edward Kelley.
Η ερμητική (hermetic) μαγεία, περισσότερο από κάθε τι άλλο, προσφέρει πνευματική ανάπτυξη σε όσους την εξασκούν. Αυτή είναι η Μεγάλη Διεργασία (Great Work) όλων των πραγματικών μάγων, η μεταμόρφωση δηλαδή του εαυτού από το κατώτερο προς το υψηλότερο, το τρίψιμο της σκουριάς που θα αποκαλύψει από κάτω τον χρυσό της ανθρώπινης φύσης μας. Η δική μου συμβουλή είναι να κρατήσουμε την ίδια την δομή της Χρυσής Αυγής (Golden Dawn), αλλά να εγκαταλείψουμε τους μανδύες και τα διακοσμητικά εργαλεία μας, το έπιπλο του βωμού και τα μυητικά τελετουργικά. Να βγάλουμε τις μάσκες και να σταματήσουμε τους θεατρινισμούς, αλλά να φυλάξουμε των πυρήνα των διδασκαλιών, ακόμα κι αν απέχουμε από αυτές για διάφορους λόγους. Η Χρυσή Αυγή (Golden Dawn) μας παρέχει ένα σταθερό θεμέλιο λίθο, πάνω στον οποίο μπορούμε να χτίσουμε ένα προσωπικό σύστημα μαγείας.

Ποιο πιστεύετε πως είναι το μέλλον της μαγείας γενικότερα στον αιώνα που διανύουμε;
Μπορώ να δηλώσω με απόλυτη σιγουριά ότι η μαγεία ποτέ δεν θα πεθάνει. Δεν έχει σημασία το πόσο θα εξελιχθεί η τεχνολογία, ούτε το πόσο θα αλλάξουν τα πιστεύω και οι πρακτικές των κοινωνιών μας. Η μαγεία θα είναι ακόμα εδώ. Θα εξακολουθήσει ενεργά να μελετάται και να εξασκείται. Θρησκείες, όπως ο Χριστιανισμός, μπορεί να σβήσουν, αλλά η μαγεία ποτέ. Οι θρησκείες παρακμάζουν και πεθαίνουν για έναν και μόνο λόγο, γιατί απορρίπτουν την μαγεία μέσα τους. Είναι κάτι που έχουμε δει να συμβαίνει με τον Χριστιανισμό. Όσο περισσότερο προσπαθεί να αποδιώξει οτιδήποτε μαγικό ή θαυμαστό ή θαυματουργό, τόσο λιγότερο τρέφει και συντηρεί τις πνευματικές ανάγκες των πιστών του. Η μαγεία είναι η ζωντανή καρδιά όλων των θρησκειών, κι όταν την απορρίπτουν, φθείρονται. Αλλά η ίδια η μαγεία είναι παντοτινή και θα διαρκέσει μέχρι το τέλος των καιρών.

Ποια βιβλία θα προτείνατε σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με την μαγεία;
Οποιοσδήποτε έχει πάρει στα σοβαρά την μελέτη της μαγείας, πρέπει να έχει μια βιβλιοθήκη με βιβλία-πηγές. Τα βιβλία-πηγές είναι αυτά στα οποία οι συγγραφείς βασίζουν τα δικά τους βιβλία. Είναι εκείνα των οποίων αποσπάσματα παραθέτουν οι καθηγητές. Ένας σοβαρός μελετητής της μαγείας πρέπει να βρει αυτά τα βιβλία και να τα μελετήσει. Μια αληθινή πηγή αξίζει όσο εκατό άλλα βιβλία. Και δεν είναι απαραίτητο να είναι παλιά. Οι πηγές είναι τα βιβλία στα οποία οι άνθρωποι ανατρέχουν όταν βρεθούν σε ανάγκη, με τον ίδιο τρόπο που πάνε σε μια πηγή για να πιούν νερό.
Για παράδειγμα, Η Λευκή Θεά (The White Goddess) του Robert Graves είναι ένα κείμενο-πηγή για την μαγεία. Έχει την δύναμη να «μεταμορφώνει» όσους το διαβάζουν. Μια παλιότερη πηγή είναι το Divine Pymander του Ερμή του Τρισμέγιστου. Επίσης, μια σημαντική πηγή για όσους θέλουν να εξασκήσουν τελετουργική μαγεία είναι το Χρυσή Αυγή (Golden Dawn) του Israel Regardie ενώ μια πηγή ζωτικής σημασίας, στην οποία μάλιστα αφιέρωσα δυο χρόνια της ζωής μου για να εξηγήσω τα περιεχόμενά της, είναι το Three Books of Occult Philosophy του Αγρίππα (Agrippa).
Μερικές πηγές επικεντρώνονται σε συγκεκριμένες πλευρές του Δυτικού εσωτερισμού. Το Βιβλίο του Θώθ (Book of Thoth) του Άλιστερ Κρόουλυ είναι ένα από τα σημαντικότερα βιβλία για Ταρώ και θα πρέπει να μελετάται μαζί με την τράπουλα του Θωθ. Η ανάλογη πηγή για την Καμπάλα είναι το Sepher Yetzirah και πρέπει να το μελετά όποιος επιδιώκει να μάθει κάποτε το παραμικρό για την Καμπάλα, παρόλο που μπορεί να φαίνεται κάπως «σκοτεινό» στην αρχή ή ακόμα και μετά την δέκατη φορά που το διαβάζει! Το Witchcraft Today του Gerald Gardner και το The Witch-Cult In Western Europe της Margaret A. Murray αποτελούν απαραίτητα αναγνώσματα για σύγχρονους μάγους, καθώς ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την διαμόρφωση της σύγχρονης μαγείας.
Στο τέλος βέβαια, ο καθένας βρίσκει τις δικές του πηγές, εκείνα δηλαδή τα βιβλία που σημαίνουν κάτι για τον ίδιο και για την μαγική του διεργασία. Καθένας που έχει συνειδητά μπει σε αυτήν την διαδικασία έχει και την βοήθεια δυνάμεων που τον ωθούν στην ανακάλυψη αυτή. Τα βιβλία του εμφανίζονται όταν τα χρειάζεται, ή όταν ο μελετητής είναι έτοιμος να τα καταλάβει. Ακόμα και οι αρχάριοι έχουν πνευματικούς οδηγούς, παρόλο που μπορεί να μην αναγνωρίζουν την βοήθεια που τους προσφέρουν.

Τέλος, θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το επόμενο βιβλίο σας, το οποίο και είμαι βέβαιος πως εργάζεστε ήδη.
Το επόμενο βιβλίο μου θα είναι ένα γριμόριο πρακτικής μαγείας, βασισμένο στους Παλαιούς (Old Ones) του Lovecraft. Σηματοδοτεί κατά κάποιον τρόπο μια «έξοδο» από την τριλογία των έργων μου για το Necronomicon, αλλά βρίσκεται ακόμα στα πλαίσια της μυθολογίας Κθούλου (Cthulhu). Σ’ αυτό το βιβλίο, παρουσιάζω τα τελετουργικά και την δομή των βαθμών μιας σχολής μαγείας αφιερωμένη στην επίκληση και υπηρέτηση των Μεγάλων Παλαιών. Αυτός ο συγκεκριμένος κλάδος μαγείας βρίσκεται ακόμα στα γεννοφάσκια του και επιθυμία μου είναι να συμμετάσχω στην εξέλιξή του σε ένα ισχυρό και πρακτικό εσωτερικό σύστημα και ίσως σε κάτι περισσότερο απ’ αυτό, σε έναν τρόπο ζωής για όσους είναι πρόθυμοι να το ακολουθήσουν.

Σημείωση: Μέρος τις παραπάνω συνέντευξης δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό mystery τ. 39. Για περισσότερες πληροφορίες για την ζωή και το έργο του συγγραφέα, επισκεφτείτε την προσωπική του ιστοσελίδα:www.donaldtyson.com.