Υπάρχει ο
Κυβόλιθος του Λεμαρσάν;
Μυστήρια ενός Πολυδιαστατικού Μηχανισμού
Κυβόλιθος του Λεμαρσάν;
Μυστήρια ενός Πολυδιαστατικού Μηχανισμού
Γράφει ο Γιώργος Ιωαννίδης
Υπάρχει μια λεπτομέρεια στο βιβλίο μου Necronomicon που προκάλεσε καταιγισμό ερωτήσεων και συζητήσεις για κάτι που δεν φαντάστηκα πως θα κέρδιζε τόσο την προσοχή: τι ακριβώς είναι ο Κυβόλιθος του Λεμαρσάν;
Η αρχική μου πρόθεση ήταν να απαντήσω στις επιστολές που έλαβα με ένα απλό post εδώ στο προσωπικό μου web blog όμως ο αριθμός των ερωτήσεων με μετέπεισε να δημοσιεύσω μερικά στοιχεία για την παράξενη ζωή του Λεμαρσάν και για τους θρύλους που έχουν περιβάλει το έργο του.
Η αρχική μου πρόθεση ήταν να απαντήσω στις επιστολές που έλαβα με ένα απλό post εδώ στο προσωπικό μου web blog όμως ο αριθμός των ερωτήσεων με μετέπεισε να δημοσιεύσω μερικά στοιχεία για την παράξενη ζωή του Λεμαρσάν και για τους θρύλους που έχουν περιβάλει το έργο του.
Τι Λένε τα Ιστορικά Στοιχεία
Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση του Τρελού Άραβα, γνωρίζουμε ελάχιστα για τον περίεργο βίο του αρχιτέκτονα Φιλίπ Λεμαρσάν (Philip LeMarchand) και αυτό γιατί τα περισσότερα έγγραφα που αφορούσαν τα εγκλήματά του καταστράφηκαν μαζί με τα κρατικά κτίρια που γκρέμισε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στο Παρίσι.
Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία πάντως, γίνεται λόγος για το άτομό του το 1936, σε ειδικό κεφάλαιο ενός βιβλίου του Γάλλου διανοούμενου Kaufmann για την αρχιτεκτονική του 18ου αιώνα.
Ακολουθεί μια μικρή νύξη σε σχετικό λήμμα του Encyclopedia of the Occult (1946) από τον Bolinger, ενώ περισσότερα βιογραφικά στοιχεία θα δημοσιευτούν αργότερα σε δυο άρθρα στο περιοδικό Pentacle, από την Valentina Spraque (Architect of the Damned, Ιούνιος 1967 – Leviathan’s White House, Φεβρουάριος 1975).
Πρόσφατα δέχτηκα την πληροφορία πως υπάρχουν ακόμη δυο πηγές (Architecture and Madness της Laura Holt, 1924 και Of Hell του Isadora Klauski, 1924), όπως επίσης και ένα ολόκληρο βιβλίο αφιερωμένο στα έργα και τις ημέρες του Λεμαρσάν, το The Art, Legend and Evil of Philip LeMarchand, γραμμένο από κάποιον Adam Eliot το 1966. Δυστυχώς κανένα από αυτά τα τελευταία βιβλία δεν μπόρεσα να εντοπίσω, ίσως γιατί έχουν εξαντληθεί (που είναι το πιο πιθανόν) είτε γιατί κυκλοφόρησαν σε περιορισμένα αντίτυπα οπότε και είναι πραγματικά σπάνια!
Όπως και να έχει, όποιος αναγνώστης γνωρίζει περισσότερα για το θέμα ή διαθέτει το έργο του Eliot, θα με ενδιέφερε πραγματικά, ακόμη και αν το αντίτιμο είναι υψηλό…
Η Περίεργη Εξαφάνιση του Εφευρέτη
Από τις λίγες πληροφορίες λοιπόν που έχουν διασωθεί, ξέρουμε πως ο Λεμαρσάν σπούδασε αρχιτεκτονική στην Académie Royale de Peinture et Sculpture στο Παρίσι στις αρχές του 18ου αιώνα. Πιθανολογείται πως γεννήθηκε το 1717 η ημερομηνία αυτή όμως είναι μάλλον λανθασμένη εξαιτίας της σχέσης του Φιλίπ με τον Ελευθεροτεκτονισμό που ιδρύθηκε το 1717!
Όπως και να έχει, η διαμονή του Λεμαρσάν στη γαλλική πρωτεύουσα δεν διήρκησε πολύ. Φήμες τού καταλόγιζαν απίστευτα εγκλήματα και όταν πέθανε ο βοηθός του, γόνος μιας μεγάλης γενιάς ωρολογοποιών, εγκατέλειψε βιαστικά την πόλη, και δίχως καν να πουλήσει το σπίτι του, αυτοεξορίστηκε στην Ευρώπη.
Τελικά βρήκε καταφύγιο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στη Νέα Υόρκη όπου και εργάστηκε ως αρχιτέκτονας κατασκευάζοντας περίπου τριάντα κτίρια, από τα οποία κανένα δεν έχει επιβιώσει σήμερα! Κανένα, εκτός από ένα που ολοκληρώθηκε μετά το θάνατό του και σήμερα στεγάζει το Carrbord Hansen’s Disease Center.
Λέγεται επίσης, πως ο Λεμαρσάν συμμετείχε στο διαγωνισμό για την κατασκευή του Λευκού Οίκου, οι απόψεις του όμως περί αισθητικής τον έβγαλαν εκτός συναγωνισμού!
Στη συνέχεια, πούλησε το σπίτι του στη Νέα Υόρκη, όπου λέγεται πως η οικογένεια των de Moret που το αγόρασε αποφάσισε αμέσως να το γκρεμίσει, εξαιτίας των φρικτών μυστικών που ανακάλυψαν στα δωμάτια του κτιρίου!
Σήμερα, στο ίδιο ακριβώς σημείο στην οδό 70 Washington Square South, βρίσκεται το κτίριο Elmer Holmes Bobst της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης, χτισμένο όμως με τέτοιο τρόπο που παραδόξως θυμίζει τους κυβόλιθους του Λεμαρσάν. Τι ακριβώς είναι οι κυβόλιθοι;
Το 1811 ο Λεμαρσάν έφτασε στο ξενοδοχείο L’ Hôtel D’ Arnais όπου και έκλεισε ένα δωμάτιο για το βράδυ. Την επόμενη μέρα ο ιδιοκτήτης βρήκε το δωμάτιο άδειο. Στο πάτωμα όμως, υπήρχε μια λίμνη από αίμα και ένα παράξενο μικρό κουτί…
Παράξενες Αστρολογικές Τεχνικές
Παραμένει ακόμη άγνωστος ο τρόπος με τον οποίο ο Λεμαρσάν κατασκεύαζε τους κυβόλιθους. Σήμερα υπάρχει ένα κατάστημα στη Νέα Υόρκη (Pyramid Gallery) που αντιγράφει τα σχέδια του Γάλλου καλλιτέχνη. Απλά τα αντιγράφει όμως δεν μπορεί να τα αναπαράγει! Και δεν μπορεί γιατί, όπως λέγεται, η δημιουργία ενός λειτουργικού κυβόλιθου απαιτεί τη μίξη ειδικών μετάλλων με ανθρώπινο λίπος!
Οι κυβόλιθοι του Λεμαρσάν είναι κουτιά-παζλ. Αρχικά κατασκευάστηκαν σαν απλά μουσικά κουτιά, αντιγράφοντας σχεδόν τις τεχνικές των Κινέζων που αρέσκονται στο να σχεδιάζουν ψυχαγωγικούς κύβους. Αργότερα όμως, ο Φιλίπ γνώρισε τις μυστικές μεθόδους ενός λόγιου του 15ου αιώνα.
Ο Nicholas Kratzer γεννήθηκε στο Μόναχο το 1487. Αφού σπούδασε στα μεγάλα πανεπιστήμια της χώρας του, μετανάστευσε ξαφνικά στην Αγγλία το 1520 όπου και έγινε ο προσωπικός αστρολόγος του βασιλιά Ερρίκου VIII.
Κανείς δεν ξέρει γιατί ακριβώς ο Kratzer έφυγε βιαστικά από την πατρίδα του, είναι γνωστό όμως πως όταν έφτασε στην Αγγλία είχε μαζί του ορισμένα όργανα αστρολογίας και ένα βιβλίο γραμμένο στα Ελληνικά!
Έχοντας όμως τη βασιλική προστασία, αφοσιώθηκε πλήρως στις μελέτες του, σχεδιάζοντας ανάμεσα στα άλλα ένα περίεργο κυβόμορφο όργανο που μπορούσε να υπολογίζει τη γεωμετρία των άστρων, το horoptum.
Είναι γνωστό τώρα πως οι μελέτες του Kratzer για τον παράδοξο μηχανισμό του horoptum πέρασαν στα χέρια του John Dee. Σύμφωνα όμως με τους βιογράφους του Λεμαρσάν, τα σχέδια αυτά μπόρεσε να εξετάσει ο Γάλλος αρχιτέκτονας στην κλειστή βιβλιοθήκη του τεκτονικού Société des Neuf Soeurs όπου και ήταν μέλος.
Κάπως έτσι, τροποποίησε τους κυβόλιθους που κατασκεύαζε και, χρησιμοποιώντας νέες μεθόδους αστρικού συντονισμού, προσπάθησε το απίθανο: να ξεκλειδώσει το μεγαλύτερο παζλ του σύμπαντος – τις συνδέσεις μεταξύ των διαστάσεων!
Ανεξήγητα Εργαστηριακά Πορίσματα
Λέγεται πως ο Λεμαρσάν μπόρεσε να κατασκευάσει 270 κουτιά μέχρι την ημέρα που εξαφανίστηκε. Επίσης, επεδίωξε κάποτε να χτίσει ένα κτίριο με βάση τις μεταφυσικές αρχές που εφάρμοζε στους κυβόλιθους. Τόσο οι κύβοι του όμως όσο και τα κτίρια χάθηκαν, φθάρθηκαν ή καταστράφηκαν. Ορισμένοι κυβόλιθοι έχουν μείνει μονάχα να μαρτυρούν την περίεργη προσωπικότητα ενός ανθρώπου που υπερβαίνοντας τα όρια της γνωστής φυσικής, προσπάθησε να φτιάξει μηχανισμούς που να αναδιπλώνουν τα πέπλα των διαστάσεων.
Στο βιβλίο μου Necronomicon αναφέρω τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο Λαμπερό Τραπεζόεδρο του Λάβκραφτ με το μυστηριώδες κουτί που συναντούν οι τραγικοί ήρωες της νουβέλας του Clive Barker, The Hellbound Heart (1986). Ο τελευταίος χρησιμοποιεί αποσπάσματα από την ιστορική βιογραφία του Λεμαρσάν για να εμπλουτίσει το μυθιστόρημά του με την κατάλληλη ατμόσφαιρα μυστηρίου.
Δεν ξέρουμε αν η λειτουργία ενός πραγματικού κυβόλιθου είναι τόσο θεαματική όπως παρουσιάζεται στις σελίδες του Barker.
Στις αρχές του 2007 όμως, ανακαλύφθηκε χτισμένος μέσα σ’ έναν τοίχο σπιτιού, ένας ακόμη κύβος μαζί με σημειώσεις από τον ίδιο τον Λεμαρσάν. Ο Γάλλος αρχιτέκτονας αναφέρει πως ο μηχανισμός αυτός είναι αφιερωμένος στον Έλληνα αλχημιστή Ζώσιμο (4ος αιώνας), και πως κατασκευάστηκε το 1759 στο σπίτι του τέκτονα James Ryan στη Νέα Υόρκη.
Το παράξενο είναι πως όταν ο κύβος ερευνήθηκε σε εργαστήριο της NG, τα αποτελέσματα έδειξαν πως στο εσωτερικό του μηχανισμού υπάρχει μια μικρή θερμή οργανική μάζα… ό,τι κι αν σημαίνει αυτό!
Το παρών κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στο περιοδικό mystery τ. 49 (Φεβρουάριος, 2009)
This entry was posted
on Saturday, 18 July 2009
at Saturday, July 18, 2009
and is filed under
articles
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
